Stosowanie kas rejestrujących od 1 kwietnia 2013 r. ebook

Wykaz skrótów

u.p.t.u. – ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.)

r.k.r. – rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 363)

r.k.w.t. – rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.)

o.p. – ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.)

u.p.d.o.f. – ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.)

k.k.s. – ustawa z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 186)

Część I Stosowanie kas rejestrujących od 1 kwietnia 2013 r.

W komentarzu zostały omówione zmiany przepisów w zakresie stosowania kas rejestrujących, które obowiązują od 1 kwietnia 2013 r. Autor wskazał najważniejsze dla podatników nowe regulacje w zakresie m.in. treści paragonów, ewidencji zwrotów i reklamacji, przekazania kasy innemu podmiotowi, czy ewidencji zaliczek.

1. Uwagi wstępne

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz rolników ryczałtowych są zobowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących. Stanowi o tym art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – u.p.t.u.

Duża część regulacji dotyczących kas rejestrujących zawarta jest w przepisach wykonawczych. Przepisy te określają m.in. zwolnienia od obowiązku stosowania kas rejestrujących, warunki uzyskiwania ulgi na zakup kas rejestrujących oraz warunki techniczne i zasady stosowania kas przez podatników.

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. wchodzą w życie nowe regulacje dotyczące stosowania kas przez podatników. Są one zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. poz. 363) – r.k.r. Rozporządzenie to zastąpiło dotychczas obowiązujące rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.) – r.k.w.t.

Zakres przedmiotowy r.k.r. jest podobny do poprzednio obowiązującego rozporządzenia. W myśl § 1 r.k.r. rozporządzenie to określa:

– sposób prowadzenia przez podatników, o których mowa w art. 111 ust. 1 u.p.t.u. ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących;

– warunki używania przez podatników kas rejestrujących;

– termin zgłoszenia kasy do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego, rodzaje dokumentów, które są prowadzone lub składane w związku z używaniem kasy, oraz wzory tych dokumentów;

– warunki zorganizowania i prowadzenia serwisu kas mające znaczenie dla ewidencjonowania oraz warunki, które powinny spełniać podmioty prowadzące serwis kas;

– terminy oraz zakres obowiązkowych przeglądów technicznych kas.

Jednak regulacje r.k.r. różnią się nieco od przepisów poprzednio obowiązujących. Poniżej zostaną wskazane najważniejsze zmiany wynikające z nowych przepisów.

2. Nazwa towaru (usługi) na paragonie

Najwięcej chyba wątpliwości praktycznych wywołuje kwestia umieszczenia na paragonie nazwy towaru, czy też usługi.

W myśl przepisów dotychczasowych na paragonie miała być umieszczona „nazwa towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy”.

Natomiast zgodnie z przepisami nowymi na paragonie ma się znaleźć „nazwa towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację” (§ 8 ust. 1 pkt 6 r.k.r.).

Nowe przepisy nakazują zatem tak określić nazwę towaru lub usługi, aby pozwalała na jednoznaczną ich identyfikację. Wymóg ten może budzić w przyszłości wiele wątpliwości. Wydaje się bowiem, że mając na względzie cele przepisów identyfikacja ta powinna być możliwa w zakresie, który pozwoliłby na ocenę prawidłowości zastosowania przez podatnika stawki podatku (zwolnienia z podatku), względnie momentu powstania obowiązku podatkowego, itd.

Nie wydaje się natomiast konieczne – dla spełnienia celów, dla jakich kasy fiskalne zostały wprowadzone – wymaganie od podatników, aby przy pomocy paragonu możliwe miało być zidentyfikowanie konkretnej sztuki towaru. Rzecz idzie raczej o zidentyfikowanie ich rodzaju, kategorii – tak, aby można było określić, jakie konsekwencje podatkowe wiążą się ze sprzedażą danego towaru, czy też danej usługi (również w zakresie innych podatników, np. stosowanej do przychodów stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych).

Niemniej jednak spodziewać się można sporów w tym zakresie pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi.

3. Pozostałe zmiany w treści paragonów

Przepisy nowego r.k.r. wprowadzają także kilka innych zmian, jeśli chodzi o treść paragonów oraz sposób umieszczania na nich informacji. Można wskazać m.in., że przepisy wymagają, aby na paragonie zawarte były (dane, których wcześniej nie było obowiązku umieszczać):

– oznaczenie „PARAGON FISKALNY” (§ 8 ust. 1 pkt 5 r.k.r.);

– wartość rabatów lub narzutów, o ile występują (§ 8 ust. 1 pkt 9 r.k.r.);

– numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy (§ 8 ust. 1 pkt 17 r.k.r.).