Śpiewanki Joanki i kolorowanki ebook

Joanna Morea

Śpiewanki Joanki i kolorowanki

© Copyright by Joanna Morea & e-bookowo

Ilustracje: Justyna Stankowska

ISBN e-book 978-83-7859-342-3

ISBN druk 978-83-7859-343-0

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości

bez zgody wydawcy zabronione

Wydanie I 2014

Konwersja do epub A3M Agencja Internetowa

Świat dziecka staje się tak wielobarwny, ile kolorów potrafi dostrzec lub my dorośli opiekunowie jesteśmy w stanie mu dostarczyć. „Śpiewanki Joanki i Kolorowanki” to książeczka, która wraz z płytą CD ofiarowuje bardzo młodemu człowiekowi, dziecku, możliwość pobudzenia jego nieograniczonej wyobraźni i kreatywności na wielu płaszczyznach. Muzyka, śpiewanie, tańczenie w jej rytmie, malowanie przy jej dźwiękach czy nawet próby własnego komponowania to zabawowe, jedne z najbardziej radosnych form uczenia się, rozwijania twórczych postaw czy pełnego inwencji myślenia.

Wszystkie treści zawarte w książeczce, jak i na płycie, powstawały pod wpływem naturalnych potrzeb moich własnych dzieci. Tematy, które w jakiś sposób były trudne dla rozumienia przez kilkulatka rozwiązywaliśmy w piosenkach. Dzieci w ten sposób oswajały się ze strachem przed Babą Jagą, uczyły się liczyć w różnych językach, wyrażały swoje uczucia wobec zwierząt czy przyswajały wiedzę np. o podróżach wielkimi samolotami.

Książeczka jest nie tylko zbiorem piosenek z nutkami, które w wersji audio znajdują się na płycie, ale także kolorowanką, dzięki czemu dziecko może ją współtworzyć, może nadać jej swój osobisty, oryginalny charakter.

Publikacja wzbogacona jest o trzy opowiadania o przygodach Tymonka i Nel. Tymonek, niejadek dowiaduje się od magicznej Nel jak ważne jest jedzenie w życiu człowieka, jak również to, co zjadamy. Mali bohaterowie mają przy tym dużo zabawnych i zaskakujących przygód.

Opowiadania zostały tak napisane, żeby można było je czytać dziecku podczas granych instrumentalnie kołysanek, znajdujących się na płycie jako ostanie.

Mama bliźniaków, Tymonka i Nel

Joanna Morea

BABA JAGA

Joanna Morea Bargiełowska

Gdzie jest baba Jaga, czy ktoś ją zna?

A może ktoś ją widział bo na pewno nie ja.

Może skryła się w kącie lub wyskoczy zza drzewa

Nie ona jest w bajkach, o których ja śpiewam.

A może jednak usiadła w domu na kanapie

I czeka aż nabroję i za ucho mnie złapie.

Zabierze mi śniadanie i sama je zje,

a potem na swej miotle odleci byle gdzie.

Bo baba Jaga wcale nie jest taka zła

i tylko w bajkach swój straszny domek ma,

w książkach się ukrywa pomiędzy stronami

lub z telewizora postraszy nas czarami

bo baba Jaga wcale nie jest taka zła

i każdy przecież ją bardzo dobrze zna,

nie ma jej w domu, nie ma jej w lesie

choć lepiej być grzecznym bo rózgę przyniesie.

Złapała raz Małgosię, złapała też Jasia, uhu ha...

A może jakąś Kasię albo jeszcze Stasia.

Wszyscy się jej boją bo jest bardzo zła

Ma wielki apetyt, a tylko zęby ma dwa.

Nie chce pracować dlatego łapie dzieci,

żeby u niej w domu sprzątały wszystkie śmieci.

Myślicie, że was złapie ależ nie, ależ nie

bo baby Jagi nie ma i każdy o tym wie.

Bo baba Jaga wcale nie jest taka zła...

CYFERKI

Joanna Morea Bargiełowska

Raz, dwa, trzy – ktoś puka do mych drzwi.

Cztery, pięć i sześć – to my czy możemy wejść?

Siedem i osiem – wejdźcie do mnie, bardzo proszę.

Dziewięć i dziesięć – o jak bardzo, bardzo się cieszę.

To malutkie cyferki,

jak słodkie cukierki,

nie mówiąc nic nikomu

wpadły do mego domu.

Wskoczyły do mej głowy

na stolik i krzesełka

teraz wiem, że już na pewno

wszystkie je zapamiętam.

Raz, dwa, trzy i cztery,

pięć i sześć i siedem

osiem, dziewięć i dziesiątki

i wszystko od początku.

One, two, three, four

five, six and seven

eight, nine, ten

teraz już wszystko wiem.

Un, deux, trois, quatre,

cinq, six, sept,

huit, neuf, dix,

znów cyferki muszą przyjść.

GWIAZDECZKA

Joanna Morea Bargiełowska

Gdy śnieżynki spadają na ziemię

i ubierają choinki w białe płaszcze

wtedy szukam najjaśniejszej gwiazdki

i na niebo wieczorami patrzę.

Gdzieś tam jest moja gwiazdka,

która mruga do mnie każdej nocy,

ona spełni każde me życzenie

wszystko o co ją poproszę.

Moja mała, srebrzysta gwiazdeczko, zobacz,

jestem w moim łóżeczku, proszę,

zaświeć w moje okienko,

bo na dobranoc chcę pomachać ci ręką.

A śnieżynki wciąż spadają na ziemię,

z dziadkiem mrozem wirują nieśmiało.

Czarna noc bieli się śniegiem,

wszędzie robi się mroźno i biało.

Gdzieś na niebie jest moja gwiazdka,

która mruga