Quo Vadis (Henryk Sienkiewicz) - opracowanie ebook

Strona tytułowa

LEKTURY SZKOLNE

Henryk Sienkiewicz

QUO VADIS

(omówienie powieści)

Strona redakcyjna

Lektury szkolne

Henryk Sienkiewicz, Quo Vadis. Opracowanie

Tekst – A. I. Kordela, M. Bodych

Wybór ilustracji – D. Wódz

Opracowanie graficzne – I. Mitura

Redakcja

Henryk Sienkiewicz – kalendarium życia i twórczości

Kalendarium życia i twórczości

Henryk Sienkiewicz

5 maja 1846 r. – Henryk Sienkiewicz urodził się w Woli Okrzejskiej na Podlasiu;

1858 r. – rozpoczął naukę w gimnazjum realnym w Warszawie;

1866 r. – zdał maturę i zapisał się na wydział lekarski Szkoły Głównej;

1867 r. – przeniósł się na wydział filologiczno-historyczny;

1868 r. – zadebiutował jako dziennikarz. Pod pseudonimem „Litwos” drukował felietony w prasie warszawskiej;

1872 r. – zadebiutował powieścią Na marne; nowelaHumoreski z teki Worszyłły; rozpoczął współpracę z czasopismami „Wieniec”, „Niwa”, „Gazeta Polska”;

1873 r. – wyjechał w pierwszą podróż zagraniczną do Wiednia;

1874 r. – kupił razem z Julianem Ochorowiczem i Mścisławem Godlewskim „Niwę”, w której prowadził dział literacki. Tam zostały opublikowane jego trzy opowiadania: Stary sługa, Hania, Selim Mirza;

w latach 1876-1878 – przebywał w Ameryce;

– Listy z podróży do Ameryki, które publikował w „Gazecie Polskiej”;

– nowelaSachem opublikowana w 1889 r.;

– nowelaSzkice węglem opublikowana w 1880 r.;

– nowelaLatarnik opublikowana w 1881 r.;

– nowelaWspomnienia z Maripozy opublikowana w 1889 r.;

w latach 1878-1879 – zamieszkał w Paryżu;

1879 r. – powrócił do kraju;

1881 r. – ożenił się z Marią Szetkiewiczówną. Z tego związku przyszło na świat dwoje dzieci: Henryk i Jadwiga;

1883 r. – w warszawskim „Słowie” i krakowskim „Czasie” druk w odcinkach powieści Ogniem i mieczem;

1884 r. – Ogniem i mieczem ukazało się w formie książkowej;

– w „Słowie” ukazały się pierwsze odcinki Potopu;

1885 r. – zmarła żona pisarza;

1886 r. – powieść Potop drukowana w odcinkach;

– wyjechał w podróż do Konstantynopola, Aten i do Włoch;

w latach 1887-1888 – w „Słowie” ukazywała się w odcinkach powieść Pan Wołodyjowski;

1890 r. – podróż do Afryki – do Egiptu i Zanzibaru;

1891 r. – ukazała się powieść Bez dogmatu;

w latach 1897-1900 – w „Tygodniku Ilustrowanym” druk kolejnych odcinków Krzyżaków;

1900 r.– rok jubileuszowy Sienkiewicza – ze składek jubileuszowych zakupiono i przekazano w darze pisarzowi majątek w Oblęgorku;

1905 r. – Sienkiewicz został laureatem Nagrody Nobla – za powieść Quo vadis;

1910 r. – w „Kurierze Warszawskim” rozpoczęto druk powieści W pustyni i w puszczy;

1914 r. – Sienkiewicz wyjechał do Szwajcarii po wybuchu I Wojny Światowej;

15 listopada 1916 r. – Henryk Sienkiewicz umiera w Vevey w Szwajcarii;

1924 r. – prochy pisarza sprowadzono do Warszawy.

Henryk Sienkiewicz – o życiu i twórczości pisarza

Henryk Sienkiewicz – o życiu i twórczości pisarza

Henryk Sienkiewicz, który nosił pseudonim Litwos, urodził się 5 maja 1846 roku w Woli Okrzejskiej na Podlasiu, a zmarł 15 listopada 1916 roku w Vevey w Szwajcarii. Był potomkiem zubożałej rodziny ziemiańskiej. Od 1855 roku związany był z Warszawą. Uczęszczał tam do gimnazjum oraz studiował w Szkole Głównej i na Uniwersytecie Warszawskim. Nie ukończył studiów i w 1872 roku rozpoczął pracę w prasie warszawskiej, początkowo jako reporter i felietonista, później jako współwłaściciel dwutygodnika „Niwa”. W „Niwie” ukazały się jego trzy nowele: Stary sługa, Hania i Selim Mirza, a w 1872 ukazała się drukiem pierwsza powieść Sienkiewicza Na marne. Następnie został redaktorem dość konserwatywnego dziennika „Słowo”.

W latach 1876-1878 Sienkiewicz wraz z przyjaciółmi, m.in. z ówczesną znaną aktorką Heleną Modrzejewską, przebywał jako korespondent „Gazety Polskiej” w Ameryce Północnej, głównie w Kalifornii, a w późniejszym czasie w Europie, a także w Afryce. Plonem amerykańskiej podróży były Listy z podróży do Ameryki drukowane w „Gazecie Polskiej” i dwie nowele: Latarnik i Wspomnienie z Maripozy. O problemach ludności indiańskiej Sienkiewicz napisał nowelę Sachem.

W 1878 roku Sienkiewicz powrócił do Polski, gdzie ożenił się z kobietą, którą obdarzał wielką miłością, Marią Szetkiewicz. W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych co roku wyjeżdżał za granicę, opiekował się też chorą na gruźlicę żoną. Po śmierci małżonka zostawiła mu dwójkę małych dzieci. Później swatano go z Marią Romanowicz – doszło nawet do ślubu, ale związek nie przetrwał i z podróży poślubnej Sienkiewicz wrócił sam.

W latach 1883-1888 Sienkiewicz pracował nad Trylogią. Najżywsze reakcje czytelników wzbudziła pierwsza jej część, Ogniem i mieczem, która publikowana była w prasie w latach 1883-84. Czytelnicy identyfikowali się z bohaterami powieści, pisali nawet do Sienkiewicza listy z pretensjami, że uśmiercił Longinusa Podbipiętę. Następne części trylogii – Potop i Pan Wołodyjowski nie poruszyły już tak czytelników.