Prawda jogi ebook

Magdalena Sierakowska

Prawda jogi

Prawda jogi

1.

Wstęp

Książka przedstawia losy ludzi, którzy swoją postawą współtworzyli dzisiejszą rzeczywistość. Jaki metodami się posłużono badając rzeczywistość i tutaj wymienione są: wnikliwe badania zjawisk, podróże poszukiwawcze, rozmowy dotyczące tamtych wydarzeń, znajomość danych kultur i dokładna analiza życia postaci, opisanych w książce, zdobyta wiedza, wywiad środowiskowy i metody jogi.

Opisane jest krótko, czym zajmuje się joga, metodę przybliżając tą metodę czytelnikom: Od wieków poszukiwano metody, pozwalającej utrwalić prawdę prowadzącą do długowieczności i przynosiła korzyści, w tym celu poznawano jogę, stanowiącą w pewnym czasie prawo w Indiach, dbano o ogólny ład, poprawiano świadomość, pozwalano skorzystać ze wskazówek jogi, następnie rozróżniano pomiędzy dobrem i złem, tak jak różny jest łyk wody od łyku trucizny. Prawie 6000 letnia historia pokazała, chwałę otrzymali ludzie, stanowczo sprzeciwiający się niesprawiedliwości społecznej.

Ale czy znamy ich prawdziwą historię? Czy zmienioną przez doświadczenia, upływające lata, i wierzenia religijne, tworzących poglądy, jakie popełniali błędy, czym żyli, począwszy od Noe, Faraonów, Mojżesza, Agamemnona, Siddharthy Sakyamuniego nazwanego Buddą, Patanjalego, Jehude nazwanego Jezusem, Mahometa,

Ashtavakry,

Milarepy,

Mistrzów

chińskich, a

skończywszy na Gandhim. Indie wraz ze zwolennikami niepodległości skorzystały z metod jogi w ruchu wyzwoleńczym.

2

Prawda jogi

Książka pokazuje jak dzieje starożytne i późniejsze wpłynęły na dzisiejsze czasy i na obecną historię, zostaliśmy zdominowani przez poprzednie konflikty. Natura umysłu eskalowana w filozofii, podobnie jogi pozwoliła na analizę faktów przeszłości. Na końcu poprzez pokazanie ewolucji ideałów, wartości, życia emocjonalnego bohaterów przechodzimy do czegoś, co jest nie emocjonalne, co pozwala oderwać się od spraw codziennych.

Joga jest pokazana jako element przydatny na różnych zajęciach, wcześniej poznajemy dokładnie genezę powstawania nauk jogi poprzez szczegółową analizę życia jej Mistrzów. Katolicy natomiast dowiedzą się, czym zajmował się Jehude i dlaczego jego życie skończyło się za wcześnie. Mahomet natomiast był prawnikiem i pomagał kobietom w ustanawianiu ich praw. Mojżesz był jednym z ojców kultury nie tylko europejskiej, ale Judaistów i Hinduistów.

Joga ma dać szansę na poprawę kondycji w sposób bezinwazyjny, najpierw wzmacnia intelekt, później poprzez pracę nad ciałem zwraca się ku dylematom egzystencjalnym, daje motywację i wgląd.

Książka podsumowuje korzyści jogi dla duszy i zyskującej walory ciała. Opisane są zalety, psychologiczne uwarunkowanie i fizyczne cechy jogi. Podane są cele dydaktyczne zajęć jogi.

To rozprawa filozoficzna, kiedy pozwalano na rozwój, ustanowiono prawo na podstawie panujących zwyczajów. Celem stawało się również działanie, rozwijające umysł, pomagała w tym asana (silny jak wielbłąd, elastyczny jak kot, pokorny jak pies, lekki jak kruk, okazały jak wąż, i itp.) pranajama (kontrola oddechu), medytacja (kontemplacja), trening koncentracji, powstrzymanie umysłu od 3

Prawda jogi

przedmiotów zmysłów i ciągła świadomość. Nic tak nie oczyszcza człowieka jak prawda i życie w zgodzie z naturą. Praca nad sobą przynosi korzyści we współżyciu społecznym.

1.1.

Charakter publikacji

Praca pokazuje jak dzieje starożytne i późniejsze wpłynęły na dzisiejsze czasy i na obecną historię, zostaliśmy zdominowani przez nie wyjaśnione historię. Książka próbuje wyjaśnić rolę uczenia technikami miękkimi i kształtowania charakteru według pewnych wskazówek i sprawnością fizyczną. Pozwala na wyjaśnienie, dlaczego do celów dydaktycznych używamy jogi. Analiza dziejów wskazała na potrzebę wycofania. Byt egzystuje w określonym schemacie powiązań energetycznych, przypisanych do określonych cech. Tam, gdzie kultura przypisała bytowi cechy filozoficzne, takie jak np. wydzielenie się bytu z całości, gdzie chciano wyodrębnić swoją tożsamość z ekosystemu, tam pozbywano się materii i podupadano. Wśród różnych dyscyplin joga, a nie filozofia „ja”

wzmacniała podstawę materialną. Joga dawała umiejętność życia w ekosystemie, przystosowania się do uwarunkowania i wprowadzała człowieka w warunki świata przyrody.

4

Prawda jogi

Spis treści

1.

Wstęp .................................................................................................... 2

1.1.

Charakter publikacji .................................................................. 4

2.

Powstanie historii o Bogu ..................................................................... 7

2.1.

Noe ............................................................................................... 7

3.

Czasy starożytnego Egiptu ................................................................. 14

3.1.

Amenhotep I .............................................................................. 14

3.2.

Totmes I ..................................................................................... 24

3.3.

Hatszepsut ................................................................................. 27

3.4.

Totmes III .................................................................................. 34

3.5.

Amenhotep II ............................................................................ 38

3.6.

Nefretete .................................................................................... 39

3.7.

Ramzes II................................................................................... 66

3.8.

Mojżesz ...................................................................................... 75

4.

Czasy greckie Agamemnona .............................................................. 80

5.

Czasy twórców Jogi w Indiach ........................................................... 89

5.1.

Siddhartha Gauthama Śakyamuni ......................................... 89

5.2.

Bhakti joga .............................................................................. 105

5.3.

Patanjali .................................................................................. 108

5.4.

Ashtavakra – królestwo i filozofia ......................................... 121

6.

Czasy ideałów w Izraelu ................................................................... 126

6.1.

Salomon ................................................................................... 126

6.2.

Juliusz i Jehude ....................................................................... 127

7.

Czasy twórcy prawa muzułmańskiego Mahometa ........................... 154

8.

Czasy ideałów duchowych w Chinach ............................................. 158

8.1.

Lin Chi, Konfucjusz, Lao Tse, Wu Zintao w Chinach ........ 158

8.2.

DaMo ....................................................................................... 164

8.3.

Joga w Tybecie ........................................................................ 166

9.

Czasy nowożytne w Indiach ............................................................. 176

9.1.

Niepodległe Indie za Mahatmy .............................................. 180

5

Prawda jogi

9.2.

Długowieczność, jako podstawowy cel jogi .......................... 209

10. Joga na lekcji Wychowania Fizycznego ........................................... 214

10.1. Piramida spraw życiowych .................................................... 214

10.2. Badania empiryczne nad jogą ............................................... 215

10.3. Zalety i skutki prowadzenia zajęć z jogą/korekty wad

postawy ................................................................................................ 217

10.4. Rozwój psychofizyczny poprzez jogę .................................... 219

10.5. Pole magnetyczne, a grawitacja w jodze .............................. 221

10.6. Cele nauczania jogi ................................................................. 227

11. Podsumowanie ................................................................................. 230

6

Prawda jogi

2.

Powstanie historii o Bogu

2.1.

Noe

W ok. XX w. p.n.e. gdzieś w okolicy Mezopotamii, dziś w Armenii, u ujścia rzeki do morza czarnego żyli ludzie, którzy prowadzili życie na wsi, zajmowali się gospodarstwem i rodziną.

Noe w młodości zajmował się pracą na rzecz gospodarstwa rodziców, bogatszych rodzin oraz zarządcy gospodarstwa ziemskiego. Jego ojciec zatrudnił go do ciężkiej pracy jak parobka, a później tradycyjnie skrzywdził. U zarządcy spotkał kobietę, pokochał

ją, ale zrobiła uwagę zarządcy i zarządca nastraszył ją wulgarnym parobkiem, tak mówili o Noe. Zarządca pogardzał zatrudnianymi ludźmi i wyzyskiwał. Kobieta, pracująca u zarządcy, powiedziała do niego z dezaprobatą „ty parobku idź z kimś innym do ołtarza”, kiedy jej się narzucał, tak była pracowita i rezolutna, przypatrywał się jej, zalecał się, okazywał miłość, a dla niej było to straszliwie nieuprzejme. Zrobiła z niego parobka, mówiła o potrzebie spełniania jej wymagań, a zarządca za mało mu zapłacił za ciężką pracę, po za tym chyba miała męża, nie wiedział. Noe wtedy oddalił się, ale ciągle miał nadzieje na spotkanie. Następnie sprzedawał owoce i warzywa, sam je uprawiał, były odrobinę większe i tańsze, dlatego sprzedawały się lepiej, niż pani naprzeciwko, nazywała się ona Rozalta. Gdy pani gorzej sprzedawał się towar zaproponowała Noemu małżeństwo, pomimo kochającego narzeczonego, Noe 7

Prawda jogi

zachwycił się jej pięknem i się zgodził. Tak poślubił pannę z

„bogatego” domu, wniosła ona dobry posag, ale traktowała Noego jak parobka, bo Noe wniósł mniejszy posag, później ten posag wydawał się mały w porównaniu do gospodarstwa jakie powstało.

Spekulowano, jak zainteresował się panną, a był zwykłym wieśniakiem i bardzo ciężko pracował, sam wyrabiał rzeczy z wikliny, prządł wełnę i wykonywał wiele innych prac w gospodarstwie. Panna, wyjście za mąż za Noego potraktowała, jako konieczność, jego matka wniosła posag i mówiła: co ty będziesz robił z tą panną? Niepotrzebnie ją poślubił, bo mówiła: „nie nadaję się na twoją żonę” chyba miała chłopaka? Matka chciała ożenić go z inną panną, a Noe podejrzewał matkę o hipokryzję, był

prostolinijnym człowiekiem i czuł ucisk w sercu jak ją widział. Noe bał się, mimo wszystko zalecał się do żony, martwił się o jej zdrowie, a żona zastanawiała się, czy źle nie zrobiła, wychodząc za niego za mąż? Bo mogła wyjść za mąż za innego, bogatszego.

Mówiła mu przed podjęciem decyzji, jak ją zapytał, czy woli wyjść za mąż za bogatego? I to był mężczyzna z targu, jednak musiała się zgodzić, tak ją Noe prosił i powiedziała, pokazując wskazujący palec: „Ale pamiętaj, nie wtrącaj się w moje życie”. To według niej miała być taka przyjaźń. Mieli czwórkę dzieci, dwóch synów i dwie córki, Noe kochał żonę. Żona wrzeszczała na niego, więc czuł się winny, chyba nie sprostał wymaganiom i cały dzień zajęty był

bardzo ciężką pracą w gospodarstwie, powiększyło się ono z roku na rok, a żona urodziła dzieci, jeździła na targ, gdzie sprzedawała ich produkty i mówiła: „Taką poślubiłeś żonę” i kazała mu mówić „Taką 8

Prawda jogi

poślubiłem żonę” i „na skrawkach życia się nie zna pani z dworu jak pospolita kobieta”, jego mama tak mówiła do męża. Mieli kochanego osła, jeździła z nim na targ, całą wyprawę znosił należycie i nie sprzeciwiał się ciężarom. Noe resztą prac zajmował się w większości sam. Sprzedawanie ich produktów rolnych na targu kosztowało ją dużo pracy, sama prowadziła osla. „Znajomy” żony Noego, nadal ją kochał i czuł się zirytowany zbyt wielką ujmą dla bogatej panny zajmować się czymś takim, a ojciec Noego ubolewał nad długim syna, nie oddał mu pieniędzy, kłócił się z matką i pił, była jednak równowaga i ojciec umarł. Córka martwiła się o matkę i zabraniała ojcu zbliżać się do żony. Noe zastanawiał się, co z tym zrobić, żona choruje i patrzy na niego z ukosa, myślał, może narzuca się żonie, wtedy wyjechał na dłużej, pomóc choremu przyjacielowi, okazali sobie męską przyjaźń i popili, odwiedzał rodziców, syna, wszystkich zapewniał o swojej miłości do żony, lecz patrzono na to krzywo, to biedny chłop. Żona się zamartwiała, gdzie on pojechał? Gdy wrócił, postanowił swoje wartości wyryć na tablicy i umieścił przed gospodarstwem, niech zapamiętają, dotyczyły godności i miłości w stosunku do tego, co się w życiu robi, do wszystkich członków rodziny bez względu na pochodzenie, o życzeniu zdrowia i pomyślności wszystkim bez wyjątku. Były odosobnione, ze względu na panowanie innych religii i był wyśmiewany.W młodości zdarzyło mu się wypić. Oj, kłócili się niepotrzebnie.

Jak nawiedziła ich powódź, to wtedy Noe zaczął dobytek przewozić na drugi brzeg do syna, wychwalał go w szczególny sposób, przytulał i zawsze bronił. Do drugiego młodszego syna miał

9

Prawda jogi

mniejszy sentyment, zawsze chciał grać na instrumentach i tylko tym się zajmował, na dodatek rodzina mu w tym przeszkadza, miał czas na granie i został muzykiem. Jak był młody to chciał popisać się przed ojcem, a grał na harfie, ojciec zawsze zachwycał się jego grą.

Wyprowadził się daleko i w niczym nigdy nie pomógł, w razie potrzeby oczekiwał zapłaty, jak organizował koncerty przychodziło dużo ludzi, a ojca nigdy nie było. Raz wybrał się ojciec na koncert do Kairu, było dużo ludzi, wszyscy zachowywali się bardzo wytwornie, a Noe miał wrażenie, wszystko to zbudował mozolną pracą swoich rąk, żony i pomagających mu dzieci, przez to nawiedziła ich powódź.

Syn w ogóle nie przyznał się do niego, Noe musiał udawać sługę, bał

się pobicia lub zabicia, tak wpatrzeni byli w syna. Syn wstydził

przyznać się do ojca, taki był małostkowy i źle ubrany, został

wyśmiany jako zwykły człowiek ze wsi. Noe nie wiedział jaką syn ma żonę i czy ma dzieci? I nawet nie podziękował za pieniądze jakie dostał na wykształcenie. Dowiedział się coś o żonie, za zarabiane pieniądze opłaciła występ synowi. Ale to jeszcze nic, Roszpor zza góry odnalazł się w gąszczu spraw i wspomógł syna organizując mu koncert pełnopłatny, chciał zrobić przyjemność ojcu. Babcia Noego nie przewracała się w grobie. Noe został zdominowany przez bogatego właściciela ziemskiego Roszpora zza góry. Roszpor krytykował życie mnicha, mającego swoje prawa i muszącego być zdanym na niełaskę Bogów, dawał mu datki. Roszpor zatrudnił także młodego Noego do ciężkiej pracy za niskie wynagrodzenie, tak jak Noe był zatrudniany przez ojca i zarządcę ziemskiego. W ten sposób Noe poślubił pannę z bogatego domu. Panowały wtedy planowane 10

Prawda jogi

religie, przywożone z Kairu. Roszpor kupił drożej od ojca Noego, tak go się bano, później byli poszkodowani przez zalaną uprawę. Mówili z żoną „nie mieszajcie Bogów w ich sprawy”.

Rodzice obdarzyli Noego w młodości ziemią, za pracę prawie jak parobek, syn Noe grał tylko na instrumentach, a Noe śmiał się, ma być tak jak na poważnym koncercie. Żona wspominała, pierwsza kobieta, podobała się Noe, lecz chyba miała męża i postraszyła ojca śmiercią na targu, tak ostro wychowywał Noe. Uważała się za kogoś lepszego ze względu na pracę w bogatym gospodarstwie i jego wymagająca matkę i chyba żona się śmiała. W takim razie wymagania miał Roszpor takie, jakie zarządca ziemski z dużej posiadłości.

Więc jak przyszła powódź, to była tragedia, wszystko, co zrobili miało utonąć, wtedy Noe miał czas na myślenie, sam zbudował dużą tratwę, najpierw wsiadły niektóre zwierzęta, zajmował się nimi z troskliwością: 2 koty, pies, kaczki, kury, 2 owce, 2 kozy. Koń, muł, osioł nie wsiadły.

Noe wiedział, żona na targu zaleca się do innego mężczyzny i ma takiego towarzysza, jego sąsiad to zauważył, Noe za bardzo wychwalał żonę, opowiadał nieprawdziwe historie o żonie i zaczęła chorować, ale rzekomo taką umowę zaakceptował. Zarządca ziemski z dużej posiadłości zatrudnił go do pracy o mniej zapłacił. Znajomy żony z targu sprzedawał drożej swoje towary, dlatego żona sprzedawała więcej i taniej, w ten sposób część pieniędzy oddawała rodzinie. Żona nie zgadzała się na spiskowano przeciwko Noe, był

on naiwny, sam miał różne nie rozwiązane sprawy, dlatego nawiedził

11

Prawda jogi

ich sąsiad i chciał córkę za żonę, był dużo starszy. Towarzysz przychodził do żony, oferował swoje usługi, żona była w niego zapatrzona i opowiadała o trudach życia, jakie przyszło jej znosić z Noe, a Noe był zbyt zmęczony i nie mógł uwierzyć, żonie znudziło się życie na wsi, podejrzewał „zdradę”, gdy żona rozmawiała z innym.

Jak byli młodzi przychodziła sąsiadka po jałmużnę, była z nimi zaprzyjaźniona, gorzej im się powodziło, jednak jej mąż zachorował, zawsze byli bardzo życzliwi i dzielili się tym co mieli, to były drobne datki i jedzenie. Mąż wyzdrowiał, a ona umarła.

Noe zajmował się wieloma sprawami. Jednak nastąpiła katastrofa i zniszczyła pracę. Sąsiad zachorował, zalecając się do córki, żona również zachorowała.

Jak przyszła powódź mieszkańcy gospodarstwa, zwierzęta domowe zostały zabrane na dużą łódź zbudowaną w formie tratwy i pytały Noego, kto to jest Bóg? Bo się ciągle modlisz, a tutaj takie niepowodzenia. A Noe mówił, to ktoś, kto włada przyrodą i opowiadał o tym godzinami zwłaszcza zwierzętom, to wymownie pytały: To, dlaczego zniszczył uprawy? A Noe dywagował, chyba to jego wina, za bardzo narzucał żonie w sensie miłości, nie chciał z nią wcale spać, widział, jak źle czuła od pobudzenia, Noe nie był typem człowieka, czującym pożądanie i mającym złudne myśli, ale żona chorowała i unosiła się honorem. Noe był przeciążony ciężką pracą i jego emocje były źle odbierane, czuł się jak parobek, próbujący z nią porozmawiać. To jego „parobkowie” mówiły: Noe, to ty jesteś Bóg?

Bo jeśli zlitujesz się nad żoną i będziesz odpowiednio się wobec niej 12

Prawda jogi

zachowywał, skończy się powódź i „jej męka z bachorami” tak mówiła. „Myśl gosze” I gosze myślał, ale gosze to była jego dusza.

Zastanawiał się, może był zbyt wyniosły, a przecież matka z tego kpiła. Wtedy Noe wrócił, przepraszał matkę za kłótnie z ojcem, zabrał żonę i powódź się skończyła, żona była za słaba, ale to była dla niej rozrywka, ten targ. Opowiadał o kobiecie, z którą się ożenił, zawsze mu się podobała, bo jest piękna. Natomiast matka dzieciom opowiadała: „na początku jej się podobał i wyszła za niego za mąż z litości”.

Noe ubolewał, stracił dobytek, jak podejrzewał przez niewierność żony, a żona wymawiała mu, ubiegał się o względy i rękę innej kobiety.

Obie te historie, nie były prawdziwe. Oboje byli wierni sobie od początku i nie mieli innych związków, a żona oddawała pieniądze ojcu.

13

Prawda jogi

3.

Czasy starożytnego Egiptu

3.1.

Amenhotep I

Król Egiptu Amenhotep Iurodził sięw XVI w. p.n.e.. został

zaatakowany przez handlującą ludność Egiptu z Etiopią, grozili wojną, chcieli za wszelką cenę nieuczciwie zarabiać pieniądze.

Amenhotep chciał rozwijać handel, był uczciwy i młody, niedoświadczony, poślubił żonę, spotykającą się z naczelnym kapelmistrzem dworu, nauczycielem muzyki, był doradcą i walczył o względy żony, obdarzając ją uczuciem. Był wysportowany, brał

udział w zawodach, pojedynkach. Kapelmistrz zabiegał o względy faraona prosząc o pieniądze i otrzymywał, ale nie duże kwoty. Miał

jeszcze podobnego kolegę, był on również muzykiem. Etiopia była krajem biedniejszym od Egiptu, oferowała dużo niższe ceny, więc zaczął się wyzysk człowieka przez człowieka, w pierwszej kolejności zaczęło się okrucieństwo wobec pani królowej Etiopii, wysłannik żony faraona Egiptu sprawozdał, mąż ją hańbi. Amenhotep zaczął

utrzymywać stosunki z królową Etiopii, miała jednego męża, przyjęła kupca, chcącego rozwijać handel oparty na wyzysku i okrucieństwie. Kupiec z pierwszym mężem królowej Etiopii, tak 14

Prawda jogi

rządzili i kłaniali się nisko, jak oczekiwał tego naród przed przedstawicielem. Kupiec, negocjował i udawał reprezentując faraona. W takim razie jako poplecznika uznali kapelmistrza, był w relacji z różnymi osobami i miał wpływ na Amenhotepa.

Amenhotep I nie zgodził się na czyny haniebne, wyruszył do Etiopii, chcąc zorientować się o co chodzi. Gdy wyjeżdżał powierzył opiekę nad żoną kapelmistrzowi i podziękował za pomoc, jak dotarł do Etiopii musiał udzielić pomocy królowej Etiopii, cenił handel, zabił

kilku agresorów napadających na Etiopię, w tym kupca, obawiając się wojny, potem urodziło się im dziecko, skrzywdziło ono matkę.

Z królową Etiopii popadli w gorliwą namiętność, stającą się przyczyną konfliktu zbrojnego. Jej pierwszy mąż był straszliwie wojowniczy, bardzo zdenerwował się jej romansem i poprzysiągł

zemstę. Amenhotep I został tym okradziony, przez co rościła sobie prawa Arabia, pokonując Herbię.

Po ośmiu latach Amenhotp wrócił do domu z wyprawy wojennej i zauważył, jego żona egipska nie rozstaje się z kapelmistrzem, zachwyca się nią i doradza Amenhotepowi. Miało to miejsce w czasie, gdy był zajęty swoją panią – „sojusznikiem”, nie zostawiła go ona w potrzebie, miał zobowiązanie. Amenhotep przeżył głębokie rozczarowanie, żonę adorował nadworny kapelmistrz, zaprzyjaźnił

się z nim za mocno, lecz nie okazywał tego uczucia. Po wyjeździe na wojnę Amenhotepa urodziła się córka, była uprzejma wobec Amenhotepa, wychwalała ją matka, wychowywał ją w Tm czasie kapelmistrz, chronił on sprawy państwa przed mężem królowej Etiopii. Amenhotep był nią oczarowany, wykapana matka, taka 15

Prawda jogi

mądrala i zastanawiał się: Czy to jego dziecko? Po ponad 15 latach w okolicy pałacu Amenhotepa pojawiła się osoba do doręczenia poczty

– posłaniec. Był wspierany przez córkę, rozpoczynającą pracę w kancelarii, wielbiła kapelmistrza, była młoda, a podobnie jak posłaniec czuła się obarczona obowiązkami, a jej matka znała się na dyplomacji i tego ją uczyła. Posłaniec myślał, faraon w ten sposób uznał kapelmistrza, prowadzącego swoją politykę. Posłaniec był

namolny i reprezentował sprawy Etiopii, tak jak kapelmistrz przedstawiał sprawy Babilonii, wtedy nikt o tym nie wiedział.

Amenhotep zgodził się i opłacał wykonywaną usługę, dostarczanie listów do czcigodnego sułtana Arabii, szukał pomocy w zwalczaniu niechcianych czynów. Amenhotep był zdenerwowany, poseł

podawał niepełne i mylne informację, a córka opowiadała, to kapelmistrz spiskował na temat Amenhotepa, gdy sułtan wyrażał

dezaprobatę wobec faraona w każdym liście, tak faraon był

przedstawiany przez męża królowej Etiopii. Faraon miał nastawienie ugodowe, nadużył uprzejmości sułtana, myślał, sułtan go lubi i po to przyjeżdżał. Żona kpiła sobie z niego, pod okiem kapelmistrza doradcy. Oceniano słabo zachowanie Amenhotepa, atakowano styl i sposób prowadzenia negocjacji handlowych pod dyktando nadwornego kapelmistrza, chciał być on zasłużony, głównie chodziło o sprzeciw wobec handlu opartego na wyzysk, chcieli się przyjaźnić, czy prowadzili handel? Wtedy faraon zaproponował: „niech mówią co chcą”, jak mieli zobowiązanie, gdy czuli się zaatakowani gniewem Amenhotepa.

16

Prawda jogi

Matka chciała uczynić z córki małżonkę królewską i w tym celu zaczepiała męża, faraona Amenhotepa I . Chciała pozwolić córce nosić tytuł, co było czasem przyjęte. W taki sposób korzystano z majątku królewskiego, Amenhotep złościł się na te relacje, były zbyt poufałe, podejrzewał żonę o zdradę, widział same dobro, a córka czy przybrana, czy nie okazała się nieocenionym współpracownikiem, prowadzący sprawy dyplomacji wraz ze swoimi nauczycielami, inaczej mogłoby dojść do wojny. Amenhotep nie potrzebnie rozpaczał z powodu relacji żony z kapelmistrzem, chciał mieć udane życie osobiste, kapelmistrz uwodził żonę, przez co faraon stał się pośmiewiskiem i autorem niezrozumiałego spisku, zaangażował się w niego kapelmistrz, żona, młody poseł i córka żony, mogąca być jego córką, wychowywana przez kapelmistrza. Amenhotep chciał

ułożyć się z Arabią, mógł mieć od tego kłopoty zdrowotne. Córka pracowała w kancelarii i za radą matki podawała propozycje współpracy w liście do Arabii, i jak Amenhotep ceni księżniczkę arabską. Księżniczka arabska czuła się tym zdumiona i przede wszystkim straszliwie dotknięta, mimo to podjęła negocjacje i potrzebowała informacji o nim. Nie właściwie prowadzone były negocjacje, Amenhotep staną na przeszkodzie miłości i próbował

zaczepiać cudzą, arabską żonę. Poseł adorował córkę w kancelarii, podobno podkochiwał się w niej ze wzajemnością, romansował z nią i widać było już ją uwiódł, zachowywał się jak dziki zwierz, dopadający ofiarę, chciał mieć z nią dzieci, tylko miał już jedną żonę.

Amenhotep był temu romansowi przeciwny i odmówił w pewnym momencie księżniczce arabskiej, inicjował handel według swojego 17

Prawda jogi

zwyczaju. Arabia nie była zaszczycona, czcigodny sułtan czuł się oszukany i za mało bogaty, gdy faraon nagabywał swoim natręctwem trzecią żonę, narzekającą, pewnie miała jeszcze jakiegoś męża. Jak się okazało niektóre listy były pisane na życzenie posłańca, zarabiającego pieniądze za ich dostarczenie, a niektóre były pisane zgodnie z instrukcją jego ojca z Etiopii w celach zarobkowych przez córkę z kancelarii. Jednak robiła to pod groźbą śmierci. Matka się na to godziła, było to przewinienie. Okradli sułtana, więc prowadził

windykację. Sułtani szczycili się bogactwem i chcieli rozwijać handel tylko na swoich prawach z Egiptem, na dodatek mieli kilka żon kupionych, a Amenhotep nie mógł sprostać oczekiwaniom. Jak poseł przybył do Arabii, bo to tak wyglądało, to się z nim pojednali,

„negocjowali", jak „poseł” podawał nie prawdziwe informacje Arabii to mieli pretensje do Amenhotepa, nie chcieli dawać niskich cen, handlowali z Herbią i wysoko się cenili, jak poseł, faktycznie kupiec w Etiopii. Jednak sułtan włożył w te stosunki dużo pracy i był

łaskawy, podobnie jak faraon, kochali się, tak jak poseł z etiopskim ojcem.

Amenhotep ganił posłańca, bo nie podobały mu się te negocjacje, czy płacił za mało? Nie płacił dużo, ale jak na posła, a właściwie kupca, to został zatrudniony do forsownej i niebezpiecznej pracy, w stosunku do zażyłości przedstawicieli narodów, to mało. Na początku był bardzo dumny z syna, taki piękny i dzielny, podobny do ojca, chciał wyolbrzymić dobre cechy, by zmienił swoje życie na lepsze, żałował syna z nieprawego łoża, lecz nie mógł go uczynić kimś wyższym, skoro zachowuje się jak dziki człowiek. Matka syna 18

Prawda jogi

żałowała i czuła się straszliwie zhańbiona, a syn nadużywał seksu, zdradzał. Poseł nie doprowadził do wojny Babilonii z Arabią, król nie dawał mu pełnomocnictw, nie nadawał się do tego, używał metod nie akceptowalnych. Była to mała wojna, ogólnie Babilonia była zakolegowana z Arabią. Amenhotep oczekiwał dużego tempa w dostarczaniu listów, a posłaniec wyższego stanowiska, podobnie jak córka. Amenhotep podejrzewał fałszowanie korespondencji, poza tym w sposób dwuznaczny interpretowano te listy oraz dopisywano jedną informacje, a czasem informację zamieniono na odwrotną.

Faraon słał skargi, a przyczyna zachowania posła tkwiła w zobowiązaniu faraona wobec sułtana. Amanhotep został wmieszany w intrygę żony i kochanki, czy zatrudnił nie odpowiednią osobę na stanowisko posła? Samozwańca. Kiedyś przybył poseł z Babilonii i król nie wysłał swojego posła, tak więc poseł, kupiec zamiast poprosić o pieniądze dla sułtana, czującego się oszukanym, to żądał

zapłaty dla siebie, a sułtana prosił z kolei o pieniądze na towar, sprzedawany w Babilonii.

Tymczasem Arabia zaczęła mieć pretensje do Babilonii, która atakowała Egipt.

Arabia i Egipt uznawały to za wiarygodną informacje. Amenhotep nie wyrażał zgody na małżeństwo córki z posłańcem, było to niedorzeczne, był zobowiązany. Chciał ułożyć stosunki z Arabią, Arabia proponowała handel i poseł, a właściwie kupiec chciał zabrać z sobą karawanę, drogo ona kosztowała, podobno tak życzył sobie sułtan. Sułtan sprzedawał taniej, kupiec potrzebował na to pieniędzy i prosił faraona o handel. ”Pamke jam”, daremne prośby, faraon nie 19

Prawda jogi

miał na to dużych kwot. Wtrącał się w życie córki, podejrzewał, chyba żona urodziła mu córkę i żałował, nie miał czasu wcześniej się tym zajmować, żona nie darowała mu zdrady. Na dodatek wyjęła ze skarbca pieniądze i dała córce na zapłatę dla posła bez jego zgody, na prośbę córki. Poseł teraz negocjował z faraonem już jako kupiec, żądał dwa razy większych kwot i ustawiał się po stronie przeciwnej.

Faraon zapłacił więc za towary jako kupcowi i kupiec się na tym wzbogacił. Faraon wiedział, to mu się sprzeda dobrze, ale czy zapłacił mało jak za posłańca, swoje zadanie wypełniał szybko, poseł

jednak już nie wrócił, zagarniając przynależy jak myślał posag. Poseł

zaczepiał córkę, następnie czuł się tak obarczony obowiązkiem jakie narzucił mu faraon, płacący za mało, płacił za listy, sułtan się nimi bawił. Kupiec nie wrócił, przeszedł na stroną Babilonii i od tamtego czasu sprzyjał już ich działaniom, tylko tamci zapłacili mu drogo za towar, kupił drogo od Herbów.

Przez czcigodnego sułtana, poseł został nakarmiony (dostał smaczne jedzenie), przesłuchany, a jeden list został oficjalnie przeczytany, „ Z

przykrością mam informacje od sułtana, iż Ciebie nie pragnie” mówił

sułtan, stąd poseł wiedział, co spiskują. Poseł rzekomo oszukał

sułtanów, podano informację, „zabito posłańca”, co uzgodniono z

„doradcą” (kapelmistrzem), nie było to jednak prawdą.

W każdym słowie sułtan cieszył się zdobyczą.

Kupiec był gościem, próbował zaprzyjaźnić się z sułtanem i jego haremem, jednak z sułtana kpił i zaniżał jego wartość, kupiec zaś korzystał z jego żon i był podejrzany o niecne czyny. Sułtan 20

Prawda jogi

natomiast w odwecie za zbyt wylewnie okazaną przyjaźń faraona, skorzystał z licznych usług kupca-syna, martwiąc się o zdrowie synów. W Egipcie ogłoszono, ktoś go zabił i zaginął w nieznanych okolicznościach. Za to sułtan do Egiptu przyjechał sam na koniu, z obstawą i kupiec znajdował się w jego świcie, opatulony w chustę i Amenhotep go zauważył. Czcigodny sułtan niewiele mówił, chcieli go zabić, jak się później okazało, to syn zaprzyjaźnił się z jego haremem i wtedy sułtana szantażowano, szykanowano razem z żonami, obarczonymi ciężarem sułtana. Cała sytuacja była spowodowana tym, podniesieniem cen przez sułtana, handlowano cynamonem i różnymi wysoko gatunkowymi towarami z Arabią, mieli rozwinięty handel. Sułtan do Egiptu wcale nie chciał

przyjechać, zmuszono go. W konsekwencji żony, wybrane przez posła, gnębił kupiec swoimi metodami, kogoś zabił. Posłaniec teraz przekazywał informację, której nikt już ich nie chciał o sułtanie, będącym w dobrej relacji z Babilonią i z nimi spiskował, obawiał się o swoje życie, choć nie ukrywał, przeszedł na drugą stronę, tak według niego niska była jego funkcja. Sułtan mówił na Amenhotepa

„frycku” i w końcu wybuchła wojna w Arabii. Żona z Etiopii czuła się straszliwe dotknięta funkcją posłańca swojego kochanego syna, Amenhotep bał się wziąć do niewoli jej męża, zachowującego się jak jej najwierniejszy przyjaciel. Otrzymano informacje, poseł

zbałamucił namiętnie jedną z pierwszych żon sułtana i tym rzekomo zabił sułtana. Wiadomo było, chciano zabić kupca wielokrotnie z powodu braku rozliczenia z sułtanami. Faraon zbagatelizował

niebezpieczeństwo jakie pociągnęło za sobą zatrudnienie syna, 21

Prawda jogi

odbieranego jak poseł, a był kupcem i dane mu było zadanie dostarczania korespondencji, czyli posła. W tamtych czasach tak nazywano posłannictwo. Jednak skutkiem karawan, jakie prowadzili Hebraje do sułtana, kłaniając się nisko była uprzejmość sułtana i sprzedane towary za dobrą cenę. Sułtan nie kupił nic od Egiptu, więc kupiec poprowadził dwie karawany, jedną doprowadził za radą sułtana do Babilonii i tam kłaniał się bardzo nisko, sprzedał „swoje”

towary za dobrą cenę. Tak poseł, kupiec, zachowujący się jak poseł, przeszedł na stronę Babilonii, sprzedał im towary, a kapelmistrz był

im życzliwy.

Podsumowując: Egipcjanie czuli się bezradni. W końcu faraon zwolnił córkę, uznał ją za córkę kapelmistrza, oskarżano go o zbyt poufałe kontakty z nią i atakowano sułtana Arabii, według wcześniejszych informacji został zaatakowany przez Babilonię.

Sułtan chciał żyć w bogactwie, taki miał styl, a faraon Egiptu musiał

zwrócić energię, więc sułtan Arabii, został zaatakowany przez bogaczy Herbii, jak zwrócił się o pomoc do Babilonii to handlarze egipscy zaatakowali królową Etiopii, Amenhotep zaatakował Etiopię, wybuchła wojna w Arabii, stłumiona przez sułtana, zabijając Herbów. Dopiero po własnej inicjatywie posłańca, chcącego zrównoważyć bilans handlowy zorientowano się, to jest syn Amenhotepa z królową Etiopii, a młoda kobieta obsługująca kancelarię była jego córką, żona prosiła o posag dla córki i dostała: 2

konie i zagrodę, chciała by, córka miała dobre życie. Faraon strofował kiedyś córkę i powiedział; „Dokąd idziesz Ty mała pupko?, kiedy negocjowała z posłem, był zdenerwowany na 22

Prawda jogi

dyplomacje pocztową, była ona zbyt poufała i do niczego nie prowadziła. Sułtani oferowali swoje produkty, a Etiopczycy głodowali. Amenhotep nie chciał się zgodzić na handel z nimi, ze względu na ryzyko wojny, chciano wyzyskiwać, rabować, znęcano się nad rodziną, jak odmówił, to w królowej Etiopii się zakochał, była wyjątkowa. Ale jej mąż go zaatakował i istniało podejrzenie, będą jakieś ofiary. Sułtan miał rację, była nie równowaga w bilansie płatniczym i faraon miał zobowiązanie, a wobec faraona miała zobowiązanie Etiopia.

Arabia leżała na innym kontynencie niż „Egipt”. Afryka to kraj dużych ssaków i ciemnoskórej ludności afrykańskiej, od dawna kłócącej się z faraonem. Amenhotep mógł bardziej przeciwstawić się wyzyskowi w państwie, gdy został napadnięty przez handlarzy, ostatecznie chciał to wyjaśnić.

Był monogamiczny, więc wrócił do żony, a kontaktując się z Arabią powinien zgodzić się na ich handel i zwyczaj wielożeństwa.

Kapelmistrz w formie doradcy był za słaby na te monogamiczne negocjacje, a chciał być pomocny.

Syn został zatrudniony do forsownej i niebezpiecznej pracy w celu przekazania listów, a później zajął się handlem na własną rękę, nie przekazując zwrotnych informacji. Robił to z takim zaangażowaniem w celu zarobkowym. W Arabii i Babilonii postępowano, jak poseł

opowiedział, Amenhotep zlecił mu to zadanie i prześladowano za to faraona, poseł został wybrany przez córkę, natomiast kapelmistrz jak to muzyk wymyślał różne historie, chciał zwrócić energię królowej Etiopii, wspierającej syna. Była dosyć egzotyczna. Wiadomo było od 23

Prawda jogi

sułtana, młody poseł wywierał nacisk na faraona wielokrotnie. Poseł

w aspekcie praw Egiptu za swoje czyny nie został osądzony i nie było doniesienia o jego czynach.

Etiopia została napadnięta przez Egipt, taką wersje podawała królowa Etiopii, powiła syna faraona, wychowując go tak, by zwrócił

Egiptowi energię, w odwecie za brak rozliczeń, Babilonia zaczepiała Egipt, tym czasem Herbowie chcieli zawsze być bogaci za wszelką cenę. Jak się okazało posła Egiptu w Arabii napadli bandyci.

W dawnych czasach Herbowie policzyli sobie zbyt dużo za towar i oskubali Egipt powtórnie, przez to modlitwa Boga Re przynosi pomyślność tylko pokoleniom związanym z tą kulturą. Egipt stał się muzułmański. Dlaczego, może prawo okazało się za słabe dla ludzi, którzy nie ponieśli kary za swoje winy, sprawy „posła” nie zostały osądzone.

Królowa Etiopii chciała zadość uczynienia za krzywdę wyrządzoną przez Amenhotepa, dlatego przysłała syna. Amenhotep nie odesłał

syna do Sułtana, poseł pozostał w Arabii, tym sposobem nie zwracając pieniędzy za towar.

3.2.