Myśli banalne i niebanalne ebook

Anna Maria Mianowska "Myśli banalne i niebanalne"

Copyright © by Wydawnictwo Psychoskok, 2013 Copyright © by Anna Maria Mianowska, 2013

Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część niniejszej publikacji nie może być reprodukowana, powielana i udostępniana w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy.

Skład: Wydawnictwo Psychoskok Projekt okładki: Wydawnictwo Psychoskok Zdjęcie okładki © artant – Fotolia.com

ISBN: 978-83-7900-104-0

Wydawnictwo Psychoskok ul. Chopina 9, pok. 23, 62-507 Konin tel. (63) 242 02 02, kom.665-955-131

wydawnictwo.psychoskok.pl

W S T Ę P

W dobie zalewu informacji i ogromnego tempa życia, coraz mniej mamy czasu na czytanie literatury pięknej,  coraz mniej mamy czasu na zgłębianie prawd życiowych, których bogactwo jest nieskończone, a tak bardzo potrzebnych, aby nie błądzić po drogach losu  i nie wpadać w zasadzki bez wyjścia. Potrzebą czasu stało się więc dostarczenie czytelnikowi niezbędnej wiedzy w tzw. pigułkach, czyli w postaci krótkiej, zwięzłej myśli, która pojawiła się w formie między innymi: aforyzmów, sentencji, maksym, refleksji, złotych myśli, mądrzanek itp.

Właśnie ta forma przemówiła do mnie najbardziej i jestem jej miłośniczką. Po przeczytaniu niezliczonej ich ilości, prawie automatycznie zaczęłam sama je tworzyć. Naturalnie, do szuflady. Później dla rodziny i znajomych. Gdy uzbierało się ich ok. 1000 stron, zachęcana przez moich dotychczasowych czytelników, postanowiłam je wydać.

Nie roszczę sobie pretensji do bycia alfą i omegą. Wypowiadam się jedynie przez moje 70 –letnie doświadczenie życiowe.

Część czytelników będzie się ze mną zgadzać, część będzie miała odmienny światopogląd i odmienne doświadczenie życiowe. Tak samo zresztą, jak ja, gdy czytam aforyzmy, z jednymi zgadzam się w całości, co do części mam całkowicie przeciwne zdanie. Często właśnie takie aforyzmy inicjują moją wewnętrzną dyskusję i formułowanie moich wniosków, które naturalnie skrzętnie notuję.

Na zakończenie chciałabym podkreślić, że krótka forma coraz bardziej będzie się upowszechniać, coraz bardziej będzie poszukiwana, szczególnie przez ludzi młodych, wkraczających w życie. Bardzo żałuję, że gdy ja byłam w trym wieku, forma ta była mało widoczna.

Gdybyśmy o tym wiedzieli

będąc młodymi!

„Nawet  rzeczy oczywiste,

ale nie przypominane

ulegają zapomnieniu.”

Sens  życia  jednostki

to rozwój osobisty i duchowy,

by w zespoleniu budować

sens  życia  ludzkości,

1.  A F O R Y Z MY  I   Z Ł O T E   M Y Ś L I

1.

2.

Aforyzm powinien

wyłuskiwać sedno,

być myślą krótką,

dobrze uczesaną,

pozbawioną błędu.

3.

Złote myśli, aforyzmy

to jest samo sedno

oceanu ludzkiej myśli.

4.

Złota myśl zawiera ponadczasowe  – złote sedno.

5.

Złote myśli – to wiedza w pigułkach.

6.

Najdłużej żyją – złote myśli.

7.

Złota myśl – w kilku słowach całe dzieło mieści.

8.

Ludzie zużywają wiele słów

na wypowiedzenie treści,

a myśl złota całą treść

w kilku słowach mieści.

9.

Złote myśli to płomyki mądrości,

które biegną przez świat,

rozświetlając ciemności.

10.

Złota myśl jest jak bułka,

która powstała z pracy rolnika:

z zasiewu, uprawy, zbioru,

omłotu, mielenia, wypieku.

Mała bułeczka, a mieści w sobie

całą tę myśl i pracę

w skondensowanej postaci.

Zupełnie tak samo, jak złota myśl.

11.

Aforyzmy  – to płomyki ze świata prawdy.

12.

Krótka forma dużo treści może zmieścić.

Ile?

Zależy to od twojej wiedzy i wyobraźni.

13.

Z braku czasu czytelnika,

autor w krótkiej formie

musi się zamykać.

2.  A R T Y Ś C I

1.

Talent jest obrabiany gustem profesorów i     

krytyków.

2.

Ta sama osoba:

dla jednych to talent,

dla drugich dyletant.

3.

Aby pisarz mógł rozwijać skrzydła, musi je mieć.

4.

Wielu artystom już przy rodzeniu się talentu

obcięto skrzydła. Jak więc mogli wystartować?

5.

Genialność jest najczęściej odkrywana po śmierci,

gdy cwaniacy mogą już swobodnie  

zbijać fortuny na jego dziełach.

6.

Prawą ręką malować,

lewą pisać poematy,

ale i tak nie starczy do pierwszego.

7.

Noc jest słodka w ramionach Orfeusza, ale i Muzy.

3.   A N I O Ł 

1.

Podejmij pracę nad sobą,

a Anioł Stróż twój

podejmie pracę nad tobą.

2.

Do Nieba idzie się parami.

Do pary jest Anioł.

3.

Człowiek jest zawsze w towarzystwie Anioła.

Anioł odchodzi samotnie tylko od wrót piekła.

4. 

Gdy Diabeł chce kogoś kopnąć,

tylko Anioł może mu w tym przeszkodzić,

a czyni  to tylko wówczas, gdy ma w tym interes.

A czy ma w tym interes? –  Zależy to od nas.

4.  B I B L I A z przymrużeniem oka.

1.

„Ewangelia” – Dobra Nowina,

 po 2000 lat – dalej jest dobrą nowiną.

2.

Adam w Raju nadawał nazwy wszystkiemu,

co Pan Bóg stworzył,

czyli stworzył pierwszy ojczysty język na ziemi

Pana Boga.

3.

Gdy towarzystwo drzew i zwierząt

nie wystarczyło Adamowi,

Bóg stworzył mu Ewę:

„kość z kości”,  „ciało z ciała”,

a ponieważ z niego  „została wzięta”,

znalazł w niej wielkie upodobanie,

które całkowicie go zaślepiło

tak, iż zapomniał o zakazach Boga.

Do dziś jest to samo.

4.

Według Księgi Rodzaju, Adam jest ulepiony

z prochu Ziemi. Po pewnym czasie Bóg zbudował

z żebra Adama – Ewę.

Czyli Ewa została zbudowana z ciała,

a nie ulepiona z prochu.

5.

Adam został ulepiony przez Boga z gliny.

Ewa powstała z żebra Adama, a więc z jego ciała.

Czy czasami Ewa nie powstała z kodu

genetycznego Adama?

Bóg już nie musiał lepić Ewy. Wystarczyło w

kodzie genetycznym Adama zmienić Y na X.

6.

Ponieważ Ewa jest częścią Adama, dlatego on  

jest tak czuły na jej powaby i również dlatego,

dopiero oboje tworzą całość.

7.

Po stworzeniu roślin, zwierząt i Adama, 

doświadczenie Boga było już znaczne,

dlatego Ewa,

którą stworzył ostatnią,

udała się Bogu najlepiej

i to pod każdym względem.

8.

Ewa – „kość z kości” i  „ciało z ciała”

„została wzięta „ z  Adama.

Jest więc częścią  Adama.

Dziecko  jest też częścią matki, czyli  Ewy.

Matka rozkochana jest w tej swojej części.

Adam w swojej części również, czyli Ewie.

9.

Eden – to pierwsze gospodarstwo ogrodniczo-rolne, stworzone przez samego Pana Boga,

gdzie Bóg umieścił ulepionego Adama,

by je doglądał i uprawiał.

Pan Bóg ulepił więc Adama do pracy w swoim ogrodzie.

10.

„Bóg stworzył dla Adama zwierzęta, które żyły z

nim w przyjaźni i wzajem ze sobą.

Ponadto wszystkie były roślinożerne”.

Księga Rodzaju.

Gdyby Adam nie przekroczył zakazów Boga,

zwierzęta nie stałyby się drapieżcami,

gdyż wszystkie zostały stworzone przez Boga    

 – roślinożerne.

Jaka wielka szkoda, że tego ładu nie można  

przywrócić!

11.

Szatan zwiódł Adama i Ewę

i za to Bóg wypędził ich z raju.

Była to kara za nieposłuszeństwo,

ale również za łatwowierność i naiwność.

12.

Dzisiejsze gospodarstwa ogrodniczo-rolne,

szczególnie te chłopskie, to nic innego,

jak w dalszym ciągu naśladownictwo Edenu,

w którym Bóg umieścił Adama i Ewę.

13.

Eden tak się ma do ziemi wygnania, jak ogród

w doskonałych warunkach klimatycznych i 

glebowych do ogrodu o złych warunkach.

14.

Eden to symbol dobrobytu.

Adamowi i Ewie było dobrze,

dopóki byli posłuszni Bogu

i dopóki nie chcieli stanowić

własnych praw.

15.

Bóg, wyrzucając Adama  i  Ewę z raju,

powiedział do mężczyzny:

 „przeklęta niech będzie Ziemia z twego powodu”.

Ks. Rodzaju 3.17

Bóg przeklął więc Ziemię i przeznaczył

człowiekowi zły los z powodu nieposłuszeństwa

Adama, a nie Ewy.

16.

Bóg nie uwierzył w człowieka, dlatego wygonił ludzi z Raju.

Do dziś nam nie wierzy, wszystko dokładnie sprawdzając

i strzegąc bram Nieba.

17.

„Czyńcie sobie Ziemię poddaną”.

Czyli:

odkryjcie prawa rządzące Ziemią,

ujarzmijcie środowisko,

przyrodę i atmosferę

zaprzęgnijcie do pracy,

ale dla dobra wspólnego,

tzn. człowieka, przyrody i Ziemi.

18.

XI  Przykazanie.

Nie czyń tego, czego następne pokolenia

będą musiały się wstydzić,

lub co gorsze, za to płacić.

19.

Św. Franciszek kochał, jak mawiał,

swoich młodszych braci.

A przecież to nasi starsi bracia.

Księga  Rodzaju 1, 24 – 27.

20.

Bóg wypędził nas z Raju do Ziemi pełnej ostów,

sianych przez diabłów i szatanów.