Kompleksy pandy i niepełnosprawność żyrafki audiobook

ZAKOMPLEKSIONA PANDA

I NIEPEŁNOSPRAWNA ŻYRAFKA.

JAK PORADZĄ SOBIE W SZKOLE?

OD AUTORA

Drogi Czytelniku! Trzymasz w ręku książkę, która powstała podczas pobytu na obczyźnie, kiedy mogłam spojrzeć na własne życie z dystansu, jednocześnie rozpoczynając kolejny jego etap. Etap bycia mamą. Wówczas głęboko dotknął mnie fakt, że bycie sobą, zwłaszcza kiedy nie powiela się cudzych wzorców zachowań lub stylu życia, jest po prostu niemodne i źle widziane, bo odstaje się od reszty otoczenia. Tak mnie to bulwersuje do dnia dzisiejszego, że próbuję tę świadomość przekazać moim dzieciom, ponieważ wiem, że jak się w coś wrośnie, to później trudno z tego błędnego koła wydostać się bez szwanku. Marzę o tym, aby moi synowie w przyszłości byli szczęśliwi również dzięki temu, że będą tacy, jacy są naprawdę, sami przed sobą również.

Kiedy tak się zastanawiam, dlaczego zdecydowałam się na książkę o tej tematyce, w moim sercu odczuwam to, co energiczna i urocza panda, kiedy z obawy przed wyśmianiem czy odrzuceniem boi się być sobą.… Wiele razy, będąc małą dziewczynką, odczuwałam strach przed odrzuceniem, dopóki nie zrozumiałam, że muszę uwierzyć w siebie i swoją wartość, a pamiętaj, drogi Czytelniku, że Ty dla siebie stanowisz wartość najwyższą i najpiękniejszą, ponieważ Ty siebie znasz i rozumiesz najlepiej…

Czy zdarzyło Ci się poczuć lub zostać niezrozumianym przez kogoś, zwłaszcza przez osobę, na której Ci zależy? A właśnie… co zrobić, aby nie dochodziło do takich nieporozumień i sytuacji, jakie spotykają nasze bohaterki?

Po przeczytaniu zastanowisz się pewnie, dlaczego za scenografię obrałam szkołę? Proszę, zastanów się, jakie miejsce, nawet w przypadku dorosłych, nie tyle motywuje, ile paraliżuje myślenie. Chcemy w szkole być najlepsi, najbardziej lubiani, a już z całą pewnością akceptowani przez wszystkich.

Szkoła to scenografia dość trudna, ponieważ stresująca dla wszystkich, również dla rodziców, uwierz mi. I dlatego chciałam ją dla Ciebie odczarować, żebyś przekonał się, że to miejsce przyjazne Tobie, które dodatkowo oferuje szeroki wachlarz możliwości nauki i zabawy, abyś wyrósł na mądrego i ciekawego świata człowieka. Szkoła jest magiczna, ponieważ to Ty oraz Twoi koledzy i koleżanki możecie stworzyć jej atmosferę, aby czuć się w niej dobrze i szczęśliwie.

Książka ta ma, moi kochani, uświadomić Wam również, jak ważne w naszym życiu są emocje i jak cudownie być sobą w relacjach z innymi, ponieważ wtedy życie jest piękniejsze i pełniejsze, a na pewno bardziej zrozumiałe. Pomóc wam w tym mają urocza i pełna energii pulchna panda oraz słodko-mądra mała żyrafka, które mają swoje problemy i obawy, ale ciiiiii… poczekajcie na kolejną stronę:-).

Otwórz serce, uśmiechnij się i nie bój się być sobą…

*

Bardzo dziękuję za wsparcie i motywację przy powstawaniu tej książki mojemu wspaniałemu mężowi Januszowi, oraz moim dzieciom, Mateuszkowi i Januszkowi, za to, że są fantastycznymi chłopcami, wciąż przypominającymi mi, co jest w życiu najważniejsze. Dzięki Wam uczę się wszystkiego od nowa i od piękniejszej strony.

Ta książka powstała dzięki Wam! Dziękuję!

Kocham Was...

*

– Dlaczego ja? – zapytała nadąsana, mała panda – no dlaczego… – Spojrzała z niepokojem za okno, jakby chciała uciec przez nie z klasy.

W tym samym momencie przypomniała sobie, co widziała po drodze do szkoły, a była to mała żyrafa, która zamiast czterech miała jedynie trzy nóżki, a mimo to uśmiechała się, kiedy rozmawiała z mamą. Wyglądała na szczęśliwą, a na pewno już na odważną.

Mała panda pomyślała, że nie jest ważne, jak wygląda, mimo że koleżanki się z niej śmieją, bo jest grubsza od nich. Ważny dla niej był fakt, że jest szczęśliwa, a przede wszystkim, że lubi siebie. Właśnie taką, jaka jest.

Usiadła i uśmiechnęła się sama do siebie. Pomyślała, że wiele ją łączy z małą żyrafką, obie są inne niż większość dzieci w szkole…

– Chcę odnaleźć i poznać ją – powiedziała głośno i zaraz usłyszała śmiech w klasie, co znów ją zawstydziło. Dopiero co przed chwilą, przy tablicy, doznała tego uczucia i brzmiało ono jeszcze w jej sercu.

Panda, kiedy tylko usłyszała dzwonek na przerwę, wyskoczyła z klasy, aby jak najszybciej spróbować odnaleźć małą żyrafę. Szkoła była jednak duża i nie wystarczyło jej czasu na poszukiwania. Zasmucona, wróciła do klasy i już zaczęła myśleć, że odnalezienie żyrafki jest niemożliwe, kiedy weszła pani nauczycielka języka angielskiego (czarno-mahoniowy seter angielski), wysoka i elegancka jak zawsze, a tuż za nią mała żyrafka, ta sama, którą panda widziała po drodze do szkoły i którą tak bardzo pragnęła odszukać.

Uśmiechnęła się pod nosem i szybko wskazała miejsce obok siebie, zapraszając w ten sposób żyrafkę do swojej ławki.

Także pani