Kolaż o ludziach i naturze Moja droga ku japońskim ogrodom książka papierowa

„Kolaż o ludziach i Naturze. Moja droga ku japońskim ogrodom” to niepowtarzalna książka stanowiąca zapis drogi, którą przeszła autorka, aby przy wykorzystaniu swojej znajomości języka japońskiego i kultury przeniknąć do owianego tajemnicą, hermetycznego świata japońskich ogrodników. Autorka – na stałe mieszkająca w Japonii – w przystępny sposób i z niezwykłą wrażliwością opowiada o tym, czego nauczyła się od poznanych w niej ludzi i jak zmieniło się dzięki temu jej życie.
Książka jest tytułowym kolażem, ponieważ nie daje się zamknąć w jednym gatunku literackim. Wpisuje się w ramy publikacji popularnonaukowej, nosi znamiona reportażu, zawiera autoryzowane wywiady z mistrzami japońskiej sztuki ogrodniczej, a jednocześnie napisana jest w pierwszej osobie i opisuje doświadczenia oraz refleksje autorki, co nadaje jej nieco cech pamiętnika.
Została objęta patronatem medialnym portalu ZielonyOgrodek.pl, największego i najbardziej poczytnego serwisu w Polsce o tematyce ogrodniczej, tworzonego przez doświadczony zespół redakcyjny oraz przez Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie, prestiżowej instytucji od lat zajmującej się krzewieniem kultury japońskiej w Polsce.

Książka powstała w wyniku żywego procesu twórczego w Kioto – miejscu narodzin japońskiej sztuki ogrodniczej. Zawiera autoryzowane wywiady z:
    • Katō Tomokim – CEO założonej w 1848 roku firmy Ueyakato Landscape Co. Ltd., mistrzem japońskiej sztuki ogrodniczej i profesorem Uniwersytetu Sztuki i Designu w Kioto,
    • Kitayamą Toshimichim – CEO renomowanej firmy Kitayama Tokanen Co. Ltd. i dyrektorem Nihon Meiseki Kyōkai – organizacji zajmującej się badaniami nad kulturą i sztuką obróbki kamieni,
    • Ogawą Masayukim – przedstawicielem rodzinnej firmy Uekuma, znanym twórcą ogrodów herbacianych w Japonii i na świecie, od ponad 35 lat zrzeszonym w ramach Szkoły Urasenke,    • Nakagawą Hiroakim – przedstawicielem rodzinnej firmy od ponad 330 lat trudniącej się rzemiosłem bambusowym,
a także:
    • opis współczesnego podejścia do budowy i pielęgnacji ogrodów na przykładzie działalności firmy Uei Co. Ltd.,
    • prezentację współczesnych japońskich ogrodów na przykładzie działalności Inohany Kazuho –zdobywcy głównej nagrody na Gardening World Cup 2014 oraz Garden Festival w Singapurze w 2016 roku, CEO firmy Musouen, rozchwytywanej do współpracy na całym świecie
oraz
    • opisy 23 bezcennych ogrodów Kioto – skarbów kultury japońskiej, w tym Daikaku-ji, Byōdō-in, Saihō-ji, Koke-dera, Tenryū-ji, Kinkaku-ji, Ginkaku-ji, Daitoku-ji, Daisen-in, Zuihō-in, Ryōgen-in, Kohō-an, Ryōan-ji, Myōshin-ji, Kōmyō-in, Tōfuku-ji, Kōdai-ji, Entoku-in, Konchi-in, Nanzen-ji, Konchi-in, Daigo-ji Sanbō-in, Funda-in, Katsura Rikyū, Keishun-in, Shisen-dō, Murin-an, Enkō-ji, Konkai Kōmyō-ji
i mnóstwo rzetelnie zebranej wiedzy, istotnych wiadomości i ciekawostek na temat japońskiej sztuki ogrodniczej, w tym odpowiedzi na pytania:
    • Co jest naprawdę wyjątkowego w ogrodach japońskich?
    • Czym się różnią ogrody japońskie od zachodnich?
    • Dlaczego w japońskich ogrodach jest tyle kamieni?
    • Czy kamienie są układane w celowe kompozycje?
    • Jaka symbolika kryje się w japońskich ogrodach?
    • Czego nie może zabraknąć w japońskim ogrodzie?
    • Jaka jest filozofia życia japońskich mistrzów sztuki ogrodniczej?
    • Czym się różnią tradycyjne ogrody japońskie od współczesnych?
    • Jak wyglądają współczesne ogrody japońskie?
    • Jak się pielęgnuje ogród japoński?
    • Dlaczego ogrody są nam potrzebne do życia?
    • Czy obcowanie z ogrodami może nam pomóc w życiu we współczesnym świecie?
    • Jak można zostać ogrodnikiem w Japonii?
    • Czy kobieta może pracować w ogrodzie w Japonii?
    • Jak długo trzeba się uczyć, żeby zostać ogrodnikiem w Japonii?
    • Gdzie można nauczyć się japońskiej sztuki ogrodniczej?
    • Czy można przyjechać do Japonii żeby zostać ogrodnikiem?
oraz wiele, wiele, wiele więcej!

O mnie
Nazywam się Monika Wielguszewska-Tsuchiya. Z wykształcenia jestem tłumaczką języka japońskiego. Pracę w charakterze tłumaczki rozpoczęłam jeszcze w trakcie studiów na japonistyce na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Przez blisko 10 lat pracowałam w japońskiej korporacji. Podczas wykonywania mojej pracy najbardziej lubiłam obserwować jak odpowiedni dobór tłumaczonych słów oraz wyczucie atmosfery wpływają na pozytywny przebieg komunikacji.
Nigdy jednak nie potrafiłam odnaleźć się w kulturze korporacyjnej. Tak samo jak nigdy nie planowałam przeprowadzić się na stałe do Japonii. Życie napisało dla mnie scenariusz spoza planu. Wyszłam za mąż za Japończyka i zostałam mamą dwóch dziewczynek, które wychowuję na styku kultur polskiej i japońskiej.
Komunikacja międzykulturowa stała się dla mnie tematem przewodnim zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym.
Po przeprowadzce do Japonii początkowo czułam się przytłoczona tutejszym tempem życia, liczbą ludzi, samochodów, pociągów, nigdy niecichnącymi odgłosami miasta. Osobiście zdecydowanie lepiej czuję się w lesie niż w przestrzeni miejskiej. Do życia najbardziej potrzebuję świeżego powietrza i zieleni, kontaktu z Naturą.
Przez długi czas cierpiałam z powodu samotności, wyobcowania i tęsknoty za życiem sprzed wyjazdu do Japonii. Z czasem spokój i ukojenie odnalazłam w świecie japońskich ogrodów. Są dla mnie przestrzenią, w której mogę się zatrzymać, wziąć głęboki oddech i zapomnieć o całym otaczającym świecie. Gdy dziś stoję w jednym z ogrodów Kioto o kilkusetletniej historii, czuję wdzięczność i radość, że mogę obcować z arcydziełami japońskiej sztuki ogrodniczej na żywo, kiedy tylko poczuję taką potrzebę. Wiele z ogrodów odwiedzam więcej niż jeden raz i za każdym razem zapewniają mi inny rodzaj wzruszenia.
Dziś moją główną motywacją do działania jest gorące i entuzjastyczne wsparcie wielu wspaniałych osób z branży ogrodniczej w Kioto. To oni, w uznaniu dla mojego zaangażowania, zechcieli pokazać mi od środka tajemniczy i pasjonujący świat japońskich ogrodów. Czuję, że dojrzałam do tego, by dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem, aby jak najwięcej osób mogło poczuć, jak czerpać prawdziwą radość z japońskiej sztuki ogrodniczej.