Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
Ebook „Francuski, ucz się podróżując – Diukowie Sully. Gramatyka.” zawiera 40 zdań nawiązujących tematycznie do treści broszurki „Benedyktyni i diukowie znad Loary”. Każde zdanie jest dokładnie opisane i zawiera wyjaśnienia dotyczące wymowy oraz konstrukcji gramatycznej.
Szczególny nacisk został położony na rodzajniki.
Rodzajniki
Zaimki
Rzeczowniki
Przymiotniki
Przyimek de
Czasowniki
Imiesłów przymiotnikowy bierny czasowników grupy I
Il y a/être
Wyrażenie il faut
Tworzenie pytań
Liczebniki główne
Polecamy również:
„Francuski,ucz się podróżując – Diukowie Sully. Cwiczenia.” osobom pragnącym sprawdzić czy opanowały materiał gramatyczny znajdujący się w ebooku „Francuski, ucz się podróżując – Diukowie Sully. Gramatyka.”
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 73
Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
Magda Cel
Ucz się podróżując – Diukowie SullyApprends en voyageant – Les Ducs de Sully
Magda Cel
Francuski, ucz się podróżując – Diukowie Sully. Gramatyka.
Copyright © by Magda Cel 2012
Virtualo Self-publishing 2012
ISBN 978-83-272-3806-1
Wszelkie prawa zastrzeżone. Rozpowszechnianie i kopiowanie całości lub części publikacji zabronione bez pisemnej zgody autora
Skład wersji elektronicznej:
Virtualo Sp. z o.o.
1. Jeden albo jedna. – Un ou une.
Wymowa:
Un – wymawia się jak ę przy jednocześnie zaokrąglonych ustach.
Ou – ou wymawia się jaku.
Une – u wymawia się jaki przy czym usta ułożone są jak do u, e na końcu słowa nie wymawia się.
Un – rodzajnik nieokreślony używany z rzeczownikami rodzaju męskiego albo liczebnik główny: jeden.
Une – rodzajnik nieokreślony używany z rzeczownikami rodzaju żeńskiego albo liczebnik główny: jedna.
Liczebniki główne (les adjectifs numéraux cardinaux)
Un - jeden
Deux - dwa
Trois - trzy
Quatre - cztery
Cinq - pięć
Six - sześć
Sept - siedem
Huit - osiem
Neuf - dziewięć
Dix - dziesięć
Onze - jedenaście
Douze - dwanaście
Treize - trzynaście
Quatorze - czternaście
Quinze - piętnaście
Seize - szesnaście
Dix-sept - siedemnaście
Dix-huit - osiemnaście
Dix-neuf - dziewiętnaście
Vingt - dwadzieścia
W języku francuskim liczebniki główne nie odmieniają się przez rodzaje. Wyjątek stanowi un alboune.
Une fille – jedna dziewczyna
Un garçon – jeden chłopiec
ale
Deux filles – dwie dziewczyny
Trois filles – trzy dziewczyny
Quatre filles – cztery dziewczyny
Cinq filles – pięć dziewczyn
Six filles – sześć dziewczyn
Sept filles – siedem dziewczyn
Huit filles – osiem dziewczyn
Neuf filles – dziewięć dziewczyn
Dix filles – Dziesięć dziewczyn
Deux garçons – dwóch chłopców
Trois garçons – trzech chłopców
Quatre garçons – czterech chłopców
Cinq garçons – pięciu chłopców
Six garçons – sześciu chłopców
Sept garçons – siedmiu chłopców
Huits garçons – ośmiu chłopców
Neuf garçons – dziewięciu chłopców
Dix garçons – dziesięciu chłopców
Uwaga:
do rzeczowników garçon i fille w liczbie mnogiej dorzucamy końcówkę –s.
Liczebniki główne nie przybierają również liczby mnogiej. Wyjątek stanowią vingt i cent, jeżeli nie następuje po nich inny liczebnik przybierają one –s w liczbie mnogiej.
Vingt – dwadzieścia
Quatre-vingts – osiemdziesiąt (dosłownie: cztery dwudziestki)
Quatre-vingt-deux – osiemdziesiąt dwa
Cent - sto
Sept cents – siedemset
Sept cent deux – siedemset dwa
Ale przy pisaniu dat, nawet jeśli po vingt i cent nie występuje inny liczebnik, nie przybierają one końcówki –s w liczbie mnogiej.
Mille neuf cent – Tysiąc dziewięćsetny
Mille neuf cent trente – Tysiąc dziewięćset trzydziesty
Rodzajniki nieokreślone (les articles indéfinis)
W większości przypadków w jezyku francuskim rzeczownik jest poprzedzony rodzajnikiem określonym lub nieokreślonym. Rodzajniki nieokreślone poprzedzają rzeczowniki opisujące osoby lub przedmioty, których mówiący dokładnie nie określa.
W języku francuskim istnieją dwa rodzaje męski i żeński.
Liczba pojedyncza
Un – rodzajnik niekreślony występujący przed rzeczownikami rodzaju męskiego.
Une – rodzajnik niekreślony występujący przed rzeczownikami rodzaju żeńskiego.
Liczba mnoga
Des – rodzajnik nieokreślony występujący przed rzeczownikami rodzaju męskiego i żeńskiego.
W języku polskim rodzajnik nieokreślony można zastąpić zaimkiem jakiś, pewien, na ogół jednak rodzajników nieokreślonych nie tłumaczy się.
Une fille. – Dziewczyna. (jakaś dziewczyna, mówiący jej nie zna)
Un garçon – Chłopiec. (jakiś chłopiec, mówiący nie zna go)
Des garçons et des filles. – Chłopcy i dziewczęta. (bliżej nie znani)
Rzeczowniki francuskie często różnią się rodzajem od polskich, najlepiej jest uczyć się ich od razu z rodzajnikiem aby uniknąć pomyłek.
Une église – kościół
Une voiture – samochód
Un fleuve – rzeka (duża rzeka, wpadająca do morza, na przykład Loara)
Une rivière – rzeka (rzeka, która wpada do innej rzeki)
Une ville – miasto
Un café – kawa
Un thé – herbata
Une bière – piwo
Nawet mając mały zasób słów, możemy z łatwością złożyć zamówienie w restauracji czy kawiarni.
Un café, s’il vous plaît. – Poproszę kawę.
Deux cafés, s’il vous plaît. – Poproszę dwie kawy.
Des frites, s’il vous plaît. – Poproszę frytki.
Uwaga:
proszę zwrócić uwagę, że nie używamy rodzajnika przed rzeczownikiem poprzedzonym liczebnikiem.
Une ville – miasto (une w roli rodzajnika nieokreślonego)
Des villes - miasta
ale
Une ville – jedno miasto (une w roli liczebnika)
Deux villes – dwa miasta
2. Kto to jest? - Qui est-ce ?
Wymowa:
Qui – qu wymawia się jakk.
Est – wymawia się jak e.
Ce – c wymawia się jaks, e na końcu wyrazów nie zawsze się wymawia, ale w przypadku je, le, ne, ce wymawia się. Układamy usta jak do o i mówimy krótkie e.
Qui ? – Kto?
Czasownik être – być należy do III grupy czasowników nieregularnych.
être - być
Je suis – jestem
Tu es – jesteś
Il/elle est – On/ona jest
Nous sommes – jesteśmy
Vous êtes – jesteście albo forma grzecznościowa Pan/Pani jest, Państwo są
Ils/elles sont – oni/one są
Uwaga:
Zaimek osobowy nieakcentowany (je, tu, il, elle, nous, vous, ils, elles - ja, ty, on, ona, my, wy, oni, one) jest obowiązkowy w języku francuskim przed czasownikiem. Nie istnieje samodzielnie.
Vous ma dwie funkcje albo jest to forma grzecznościowa Pan, Pani, Państwo, albo druga osoba liczby mnogiej wy.
Sully sur Loire est une ville. – Sully sur Loire jest miastem.
Możemy zapytać dlaczego w tym zdaniu użyliśmy rodzajnika nieokreślonego. Dlatego, że w tym zdaniu chodzi o to, że Sully sur Loire nie jest wsią, nie jest metropolią. Jest miastem jednym z wielu, należy do kategorii miast, dlatego używamy rodzajnika nieokreślonego.
Gdy urodzi się dziecko, możemy powiedzieć:
C’est une fille. – To dziewczynka.
Użyjemy rodzajnika nieokreślonego chociaż wiemy o jaką dziewczynkę chodzi, z jakiej rodziny, jednak nie chodzi tu o samą osobę, tylko o przynależność do jakiejś grupy, gatunku.
Jest to rodzajnik nieokreślony przy orzeczniku rzeczownym.
à – w
être à – być w
Vous êtes à Sully sur Loire. – Państwo są w Sully sur Loire/Są Państwo w Sully sur Loire.
Nous sommes à Saint-Benoît-sur-Loire. – My jesteśmy w Saint-Benoît-sur-Loire.
Ce – To
C’est – To jest
W pytaniu francuskim Qui est-ce ? nastąpiła inwersja (zamiana miejsca podmiotu i orzeczenia), jest to częste zjawisko. Dosłowne tłumaczenie pytania Qui est-ce ? brzmiKto jest to?
Możliwe jest również utworzenie tego pytania na dwa inne sposoby:
C’est qui ?
Qui c’est ?
Wszystkie tłumaczy się tak samo - Kto to (jest)?
C’est Pierre. – To Piotr/To jest Piotr.
C’est un moine – To jest mnich.
Uwaga:
Ce jest to zaimek wskazujący rzeczowny występuje po nim czasownik w trzeciej osobie liczby pojedynczej albo mnogiej.
C’est – to jest
Ce sont – to są
3. To jest mnich. – C’est un moine.
Wymowa:
C’est – wymawia się jakse.
un – un wymawia się jakę, zaokrąglając usta.
Moine – oi wymawia się jakła, końcowego -e nie wymawiamy.
Uwaga:
w zdaniu ‘C’est un moine’zachodzą dwa ciekawe zjawiska.
- elizja: C’est jest złożone z zaimka ce – to oraz czasownika être – być w trzeciej osobie liczby pojedynczej (patrz: odmiana être w zdaniu numer 2), te dwa słowa zlewają się w jedno. Zjawisko to nazywa się elizją. Występuje ono w języku francuskim gdy po słowie kończącym się na samogłoskę następuje słowo zaczynające się od samogłoski. Pierwsza z nich wypada i jest zastąpiona przez apostrof, a słowa zlewają się w całość.
ale
Ce sont – To są
- połączenie:Gdy po słowie, kończącym się na spółgłoskę, występuje słowo zaczynające się od samogłoski, to wówczas wymawiamy spółgłoskę występującą na końcu pierwszego słowa. Zjawisko to nazywa się liaison – połączenie.
C’est – wymawia się jakse
ale
C’est_un – wymawia się jaksetę
Un – rodzajnik nieokreślony występujący przed rzeczownikami rodzaju męskiego w liczbie pojedynczej.
Un moine – rzeczownik rodzaju męskiego poprzedzony rodzajnikem nieokreślonym.
C’est un duc*. – To jest książę.
Ce sont des ducs. – To są książęta.
C’est une duchesse. – To jest księżna.
Ce sont des duchesses. – To są księżne.
C’est un moine. – To jest mnich.
Ce