Eador: Władcy rozdartego świata - poradnik do gry ebook

Eador:Władcy rozdartego świataporadnik do gry

autor: Maciej "Czarny" Kozłowski

Wydawnictwo © GRY-Online S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone.

www.gry-online.pl

Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione bez pisemnego zezwolenia GRY-Online S.A.

Prawa do użytych w tej publikacji tytułów, nazw własnych, zdjęć, znaków towarowych i handlowych, itp. należą do ich prawowitych właścicieli.

Publikacja przeznaczona jest wyłącznie do użytku prywatnego. Nie może być sprzedawana, odsprzedawana lub udostępniana publicznie osobom trzecim bez pisemnej zgody GRY-Online S.A.

Ilustracja na okładce - wykorzystana za zgodą © Shutterstock Images LLC. Wszelkie prawa zastrzeżone. Zgoda na wykorzystanie wizerunku podpisana z Shutterstock, Inc.

Poradnik w wersji WWW znajdziesz na stroniewww.gry-online.pl/S024.asp?ID=1322

[email protected]

Eador: Władcy rozdartego świata - poradnik do gry

Eador: Masters of the Broken World to strategiczna gra fantasy, nawiązująca do serii takich jak Disciples, Heroes of Might and Magic czyCivilization. Rozgrywka jest w niej na tyle złożona i skomplikowana, że może sprawić problemy zarówno początkującym, jak i zaawansowanym graczom. Dlatego powstał niniejszy poradnik - nie tylko objaśniający wszystkie zasady kierujące zabawą, ale również oferujący cały szereg gotowych rozwiązań, ułatwiających zmagania z komputerowym przeciwnikiem. Dzięki temu kompendium żaden Władca Rozdartego Świata nie będzie miał problemów z wygrywaniem bitew, eksploracją terenu ani rozwijaniem bohaterów.

Oto, co zawarto w poradniku:

Opis wszystkich klas herosów i ich umiejętności;

Optymalne buildy postaci i instrukcja, jak ich używać;

Lista wszystkich jednostek - wraz ze statystykami, zdolnościami i sugestiami dotyczącymi ich zastosowania;

Dane dotyczące ekonomii i budżetu;

Rozbudowa miasta i regionu - kilka różnych buildów;

Vademecum eksploracji - opis dotyczący zdobywania nowych terenów i poznawania tych już posiadanych;

Porady dotyczące pola bitwy: różne taktyki, optymalne zastosowanie terenu i jednostek;

Opis różnych szkół magii oraz najkorzystniejszych kombinacji czarów;

Lista rytuałów i ich zastosowania;

Lista umiejętności i cech specjalnych;

Generalne porady dotyczące rozbudowy imperium.

Oznaczenia kolorystyczne

Aby ułatwić czytelnikom nawigację po poradniku i orientowanie się w jego treści, wprowadziliśmy do tekstu wygodne oznaczenia kolorystyczne. Oto one:

Brązowy - jednostki, potwory i strażnicy;

Zielony - umiejętności, współczynniki, cechy szczególne i ordery;

Niebieski - czary i rytuały;

Pomarańczowy - budynki i ich ulepszenia.

Maciej "Czarny" Kozłowski (www.gry-online.pl)

Jak zacząć?

Rozpoczęcie przygody z Eadorem to nie lada zagwozdka. Co prawda gra oferuje wiele pomocnych podpowiedzi, jednak aby osiągnąć najlepsze wyniki, trzeba ją po prostu dobrze znać. Ten rozdział przygotowano dla wszystkich graczy, którzy czują się zagubieni w początkowych fazach gry, bo nie wiedzą, co powinni robić lub która ścieżka jest dla nich najlepsza. Dlatego na następnych stronach poradnika starałem się opisać wszystkie poczynania krok po kroku i właściwie uzasadniać swoje decyzje, równocześnie oferując alternatywne rozwiązania. Dzięki temu nikt nie powinien poczuć się zawiedziony czy skołowany.

Rozgrywkę należy rozpocząć od zapoznania się z mapą. Jeśli jest duża i czyhają na niej liczni oponenci, musimy przygotować się na długą i wyniszczającą wojnę. Jeżeli jest mała, być może uda nam się wygrać w mniej niż 20 tur. W pierwszym przypadku jako głównego bohatera powinniśmy wybrać dowódcę alboczarodzieja, natomiast w drugim: wojownika albozwiadowcę.

Równocześnie musimy rozejrzeć się po prowincjach otaczających nasz zamek, ponieważ to z nich będziemy czerpać zyski w złocie lubkryształach. Przykładowo, jeśli w pobliżu znajdują się same bagna, to czarodziej zyska wiele użytecznych kryształów dla swoich zaklęć, ale dowódca nie zdobędzie dość pieniędzy, aby zaciągnąć żołnierzy. Tylko pozostałe dwie klasy nie muszą martwić się o takie sprawy!

Wybór klasy bohatera decyduje o kształcie całej rozgrywki. Wojownicy i zwiadowcy wymagają rozbudowywarsztatów oraz innych budynków, które pozwalają na kupno ekwipunku. Jest tak, ponieważ herosi tego rodzaju są bardzo zdolnymi żołnierzami i od ich sprzętu nierzadko zależy sukces na polu bitwy. Zupełnie inaczej przedstawia się sprawa w przypadku dowódców, którzy są miernymi wojakami, polegającymi wyłącznie na sile swojej armii. Logicznym więc jest, że dla nich najważniejsza będzie rozbudowa infrastruktury związanej z rekrutacją wojsk. Co zaś z czarodziejami? Brodacze w śmiesznych fatałaszkach tylko w niewielkim stopniu polegają na artefaktach i oddziałach, ale za to wymagają rozbudowanych szkół magii, aby poznać kolejne zaklęcia. Każdy z herosów tworzy więc zupełnie inny build rozwoju królestwa (więcej na temat bohaterów i ich rozwoju napisano w rozdziale Herosi). Należy mieć to na uwadze podczas kolejnych przygód z grą.

Jak to wygląda od strony praktycznej? Cóż, niezależnie od tego, jaką klasę śmiałka wybraliśmy, w pierwszej turze powinniśmy wybudować ten sam budynek - tawernę [Tavern]. Zwiększa ona dochód w złocie oraz pozwala na rekrutację najemników, a przy tym w dalszej perspektywie otwiera dostęp do przydatnych budowli.

Po wzniesieniu tego budynku należy wynająć pierwsze oddziały. Najemnicy są generowani losowo, więc nie zawsze opłaca się ich rekrutować (czasem może to zrujnować nasz budżet). Z drugiej strony - zaawansowane jednostki pozwalają na szybkie uporanie się z przeciwnikami i oszczędzają nam czasu wymaganego na zdobycie innych oddziałów. Decyzja musi więc być dobrze przemyślana pod oboma kątami.

Przykład: Jak widać na screenie poniżej, po wzniesieniu tawerny zyskałem bardzo przydatnego pikiniera. Jego koszt był co prawda dość wysoki, ale żołd nie pozostawiał wiele do życzenia, podobnie jak i statystyki.

W tym momencie powinniśmy rozejrzeć się po stolicy i sprawdzić, na ile silne są potwory zamieszkujące jej kazamaty. Jeśli są to nieumarli, gobliny, bandyci albo orkowie, to mamy z nimi pewne szanse i powinniśmy zaatakować. Jest to bardziej opłacalne niż zdobywanie nowych prowincji, ponieważ przynosi większe zyski (screen poniżej).

Przykład: Bitwa z grupą orków i goblinów zamieszkujących podziemia stolicy przyniosła mi niemal 100 monet zysku. Podczas starcia cały czas chroniłem bohatera, który bez problemu zestrzelił większość wrogów. Nikt z sojuszników nie zginął, a heros awansował na wyższy poziom.

Jeśli zwyciężyliśmy w pierwszej bitwie, powinniśmy zregenerować siły naszych oddziałów, przenosząc ich do miejskiego garnizonu. W tym czasie należy też podjąć decyzję dotyczącą dalszej rozbudowy infrastruktury. Jak wspomniano wcześniej, zwiadowcy i wojownicy najbardziej ucieszą się z warsztatu, w którym nabędą i naprawią posiadany ekwipunek. Dla czarodzieja przeznaczono natomiast bibliotekę [Library], a dla dowódcy - któryś z budynków rekrutacyjnych. Trzeba przy tym zaznaczyć, że jeśli ponieśliśmy jakieś straty w posiadanym wojsku albo zyskaliśmy punkt dowodzenia, to mimo wszystko powinniśmy skupić się na jednostkach, a nie pozostałych potrzebach - w przeciwnym wypadku nie rozszerzymy zasięgu naszego imperium.

Przykład: Jako że w poprzedniej bitwie moje jednostki zostały ciężko ranne, przeniosłem je do garnizonu, żeby szybciej się uleczyły. Zwiadowcy nakazałem natomiast eksplorację terenu, co przyniosło pozytywny efekt (screen poniżej). Jako nowy budynek wzniosłem warsztat, ponieważ sprzęt bohatera był już w połowie zużyty i trzeba go było naprawić.

Kiedy obecne pod stolicą "łatwe" lochy już się nam skończą, przyjdzie pora na zdobycie nowych włości. Prowincje otaczające nasz zamek są z reguły najłatwiejsze do podbicia, zaś im dalej znajduje się dane pole, tym większe wyzwania można na nim napotkać. Między innymi dlatego decyzji o doborze podbijanych prowincji nie można podejmować pochopnie. Każda z nich oferuje nieco inne przychody (patrz rozdział: Ekonomia: Podstawy) i jest strzeżona przez inny rodzaj przeciwników. Generalnie można przyjąć takie stopniowanie trudności:

Skoro wolne osady są najłatwiejsze do podbicia, to właśnie nimi powinniśmy zająć się w pierwszej kolejności. Zyski z pozostałych lokacji może i byłyby większe, ale najpewniej nie udałoby się nam wygrać bitwy z obrońcami.

Przykład: moi żołnierze co prawda nie zdążyli się do końca wykurować, ale kierowany rządzą zysku postanowiłem zaatakować najbliższą wolną osadę. Równocześnie w stolicy wzniosłem ołtarz, aby jak najszybciej uzyskać dostęp do bractwa światła i rekrutowanych w nim uzdrowicieli. Przed walką z mieszkańcami osady postanowiłem z nimi ponegocjować, ale ich cena była zbyt wygórowana, więc postanowiłem zająć prowincję siłą (screen poniżej). To poskutkowało spadkiem mojej karmy oraz zadowolenia poddanych, ale złoto było dla mnie ważniejsze.

Następne prowincje należy podbijać tak długo, na ile tylko starczy nam wojska i broni dla herosa. Jeśli na którymś z podbitych pól napotkamy lokację łatwą do oszabrowania, to powinna ona być naszym priorytetem. Przy okazji warto pamiętać o kolejności podbojów i starać się zająć przede wszystkim te prowincje, których najbardziej potrzebujemy (bo np. posiadają dużo złota albo jakiś specjalny surowiec). Warto zwrócić przy tym uwagę na rasy, które zamieszkują poszczególne tereny, ponieważ modyfikują one charakter naszego królestwa. Na obecnym etapie rozgrywki nie uda nam się raczej z nimi sprzymierzyć, ale jeśli pojawi się taka szansa, to powinniśmy ją wykorzystać (patrz rozdział: Rasy).

Przykład: po zdobyciu pierwszej prowincji postanowiłem wrócić do stolicy i podreperować zdrowie. Równocześnie wzniosłem bractwo światła i wynająłem pierwszych uzdrowicieli, którzy znacznie przyspieszyli regenerację oddziałów. W następnej turze postanowiłem odwiedzić orków zamieszkujących jaskinie pod zamkiem i nieźle się na nich obłowiłem. Zbudowałem też spiżarnię, wymaganą do budowy bardziej skomplikowanych budowli.

Na tym etapie rozgrywki należy sukcesywnie podbijać wszystkie prowincje znajdujące się w pierwszym okręgu dookoła stolicy, uzupełniać straty w jednostkach i rozbudowywać infrastrukturę (również lokalną, o ile mamy taką możliwość). Jeśli gramy czarodziejem, obowiązkowo musimy dorobić się biblioteki i przynajmniej jednej szkoły magii (patrz rozdział: Magia). Niezależnie od klasy bohatera, powinniśmy też zatroszczyć się o budżet państwa - wznosić takie budynki, które zapewnią nam wzrost w gospodarce. Dobrym wyborem jest karczma [Inn], gwarantująca przychód +2 w złocie i pozwalająca na budowę pubów w prowincjach (dodatkowe +1 złota).

Przykład: w następnych turach podbiłem kilka najbliższych prowincji, uzupełniając straty i reperując budżet dzięki karczmie i pubom. Nie zapominałem przy tym o eksploracji najłatwiejszych podziemi i ciągłym naprawianiu ekwipunku herosa. Przy okazji postawiłem też na specjalizację defensywną w armii, która dobrze sprawdziła się podczas gry zwiadowcą (patrz rozdział: Jednostki i taktyka). Stąd moja inwestycja w szkołę pikinierów i związaną z nią kuźnię.

Dalsza gra to poszerzanie wpływów, rekrutowanie coraz lepszych jednostek, rozwijanie bohatera i… walka z przeciwnikami. Tutaj nie ma już żadnych konkretnych zasad - należy reagować na poczynania wroga i jak najszybciej zdobyć jego stolicę, równocześnie broniąc własnej. Po drodze warto odkrywać nowe tereny, jak również wynająć drugiego bohatera i z jego pomocą szturmować podziemia i zdobywać nowe surowce. Słowem - grać, grać, grać!

Mechanika i karma

Gra Eador: Masters of the Broken World zawiera kilka zasad i mechanik, które pozostają niejawne dla graczy. Warto się im przyjrzeć, ponieważ w dużym stopniu warunkują one charakter zabawy oraz wyzwania, jakie są stawiane przed każdym Władcą. Co ciekawe, najwięcej zależy przy tym od poziomu trudności, jaki sobie wybraliśmy. Przedstawiono to w poniższej tabeli.

Trudność

Punkty

Maks. korupcja

Ilość prowincji, po których powstaje korupcja

Doświadczenie za bitwy

Życie istot neutralnych

Beginner

25%

60%

18

130%

55%

Skilled

50%

66%

16

120%

70%

Competent

75%

72%

14

110%

85%

Expert

100%

78%

12

100%

100%

Master

125%

84%

10

90%

115%

Lord

150%

90%

8

80%

130%

Overlord

175%

96%

6

70%

145%

Trudność

Przychód złota

Początkowe złoto

Przychód kryształów

Początkowe kryształy

Beginner

+15

1000

+5

100

Skilled

+10

850

+3

50

Competent

+5

600

+1

30

Expert

-

500

-

20

Master

-

500

-

20

Lord

-

500

-

20

Overlord

-

500

-

20

Również kwestia zadowolenia mieszkańców może budzić pewne wątpliwości, ponieważ jest ona opisowa (czyli pojawia się np. słowo "nienawiść" zamiast wskaźnika -5). Budynki polepszające tę statystykę dają zwykle premię +1, a niektóre czary i straże +2 lub +3. W tym galimatiasie dość łatwo się pogubić. Jak więc wygląda rzeczywista punktacja? Dokładnie tak:

+3

Happy

+2

Very content

+1

Content

0

Quiet

-1

Discontent

-2

Very discontent

-3

Indignant

-4

Furious

-5

Hatefull

Co zaś z eksploracją prowincji? Ile procent terenu trzeba odkryć, aby prowincja mogła się rozrosnąć? Na te pytania odpowiedziano w poniższej tabeli:

Ikona

Nazwa

Wymagany poziom eksploracji

Dead Lands

-

New Lands

0%

Settled Lands

20%

Hamlet

25%

Village

30%

Large Vilage

40%

Small Town

50%

Town

60%

City

70%

Trade Center

70%

Ostatnią kwestią, która wymaga wyjaśnienia, jest karma. To od niej zależy, czy na głowę gracza spadną dotkliwe katastrofy, czy też wyłącznie pozytywne wydarzenia. Wpływ na nią mają nie tylko wybory fabularne, dokonywane pod koniec każdej tury (np. pomóc uchodźcom, czy skazać ich na głód?), ale również dobór budynków, straży oraz istot. Samo to nie stanowi większego problemu, ponieważ każdy obiekt wpływający na karmę posiada stosowne oznaczenie, widoczne poniżej:

Niektóre czary również mają znaczenie dla naszej karmy - niestety nigdzie w grze nie zawarto o tym informacji. Niestety nie da się też sprawdzić aktualnego stanu naszej karmy, więc w zasadzie jesteśmy zmuszeni do błądzenia po omacku. Pewną wskazówką wydają się być jednak informacje ukryte w plikach gry Eador: Genesis, na podstawie której stworzono Masters of the Broken World. Co prawda nie ma gwarancji, że zostały one dokładnie przeniesione, ale lepsze to, niż nic.

Czar

Karma

Black magic

-5

Corruption

-1

Dark pact

-7

Disease

-1

Exorcism

+1

Inferno

-1

Mass disease

-1

Mass suicide

-1

Raise ghost

-2

Raise ghoul

-1

Raise skeleton

-1

Raise vampire

-2

Raise zombie

-1

Summon fiend

-2

Summon hellhound

-2

Summon imp

-1

Summon demon

-3

Summon devil

-5

Vampirism

-1

White magic

+1

Herosi

Podstawy - rodzaje bohaterów

Podstawy - rodzaje bohaterów

W grze Eador: Masters of the Broken World bohaterowie odgrywają pierwszorzędną rolę. Tylko oni mogą dowodzić armiami, poruszać się po mapie świata, wypełniać zadania, zdobywać nowe tereny i oblegać wrogie zamki. To od ich cech i predyspozycji w ogromnej mierze zależy charakter rozgrywki oraz to, czy gracz osiągnie sukces. Imperium pozbawione zaawansowanego herosa to łakomy kąsek dla wrogich śmiałków - ci bez problemu wkroczą do naszej stolicy i pokonają jej obrońców. Dlatego też na odpowiednim rozwinięciu bohaterów oraz ich wyposażeniu należy skupić się w pierwszej kolejności.

Jak widać na ilustracji powyżej, herosi dzielą się na cztery kategorie: Warrior [Wojownik], Scout [Zwiadowca], Commander [Dowódca] oraz Wizard [Czarodziej]. Każdemu z nich poświęcono osobny rozdział poradnika - tutaj skupimy się na pewnych generalnych zasadach i prawidłowościach.

Zacznijmy od tego, że dwie pierwsze klasy postaci świetnie radzą sobie na początku rozgrywki, by potem nieco przyhamować z rozwojem. Dla wojownika czy zwiadowcy pierwsze starcia z potworami nie stanowią większego wyzwania - możliwe wręcz, że to właśnie oni będą tymi jednostkami, które jako jedyne wyjdą z walki cało. Wynika to przede wszystkim z tego, że obaj herosi zadają bardzo duże obrażenia podczas konwencjonalnej walki, a sami potrafią ich unikać (czy to ze względu na dobry pancerz, czy też umiejętność walki dystansowej). Stanowią więc podstawową siłę uderzeniową każdej armii - jej miecz oraz tarczę.

Sytuacja wygląda zupełnie odwrotnie w przypadku dowódcy oraz czarodzieja. Ci są bardzo delikatni i podatni na zgony, ale z biegiem czasu stają się ekstremalnie przydatni ze względu na swoje nietypowe cechy. I tak, dowódca mimo niewielkich umiejętności bojowych potrafi kierować znacznie większą ilością jednostek (co jest bardzo dużym atutem), natomiast wysokopoziomowy czarodziej może odwrócić losy bitwy przy użyciu kilku ledwie zaklęć. Oznacza to, że o ile początkowo herosi tego typu nie są zbyt opłacalni i mogą często ginąć, to po osiągnięciu kilkunastu poziomów stają się praktycznie bezcenni.

Bohaterowie otrzymują doświadczenie za eksplorację terenu oraz zwycięskie bitwy w polu (ale tylko pod warunkiem, że przeżyją do ich zakończenia!). Z każdym awansem podnoszą jedną ze swoich cech oraz mogą wybrać dowolną z trzech sugerowanych umiejętności klasowych. W momencie osiągnięcia 10 poziomu doświadczenia wybierają też specjalizację, która decyduje o ich dalszym rozwoju. Szczegóły dotyczące tych elementów rozgrywki podano w następnych rozdziałach poradnika.

Warto zwrócić uwagę na fakt, że wynajęcie bohatera automatycznie podnosi koszt wszystkich pozostałych śmiałków. W większości przypadków oznacza to, że przez kilkanaście początkowych tur będziemy mogli pozwolić sobie na jednego herosa - pozostali będą po prostu zbyt drodzy. Na późniejszym etapie rozgrywki warto jednak zainwestować w drugiego awanturnika - oczywiście o ile nie zrujnuje to budżetu. Jeśli uzyskaliśmy władzę nad dwoma herosami, pierwszy z nich powinien zajmować się walką z przeciwnikami, natomiast drugi eksplorować posiadane już włości (które mają tendencję do zbyt szybkiego wzrostu). Do tego drugiego zadania idealnie nadaje się zwiadowca [Ranger], któremu obowiązkowo należy rozwinąć umiejętność Exploration [Eksploracja].

Co zrobić, jeśli bohater poległ w boju? W takim wypadku mamy dwie opcje. Możemy porzucić nieszczęśnika i tym samym zlikwidować jego armię oraz wszystkie przedmioty, lub też… wskrzesić go w zamku, płacąc za to sumę zależną od jego poziomu (czasem możemy ożywić śmiałka na miejscu). Jeśli nie stać nas na opłacenie wskrzeszenia, możemy poczekać kilka tur i przywrócić herosa później, poprzez kliknięcie na ikonce bohaterów w lewym dolnym rogu (screen powyżej). Alternatywnym rozwiązaniem jest inwestycja w specjalne budynki z kategorii świątynnej [Temple], które obniżają koszt tego bolesnego procesu.

Cechy

Herosi opisani są trzema ogólnymi cechami, wpływającymi na ich statystyki. Są to widoczne z lewej strony portretu: Command [Dowodzenie], Health [Zdrowie] oraz Magic [Magia] (screen powyżej). Każda z wymienionych cech ma istotny wpływ na charakter bohatera i jego możliwości na polu bitwy. Przyjrzyjmy się im z bliska.

Dowodzenie - odpowiada za ilość jednostek w armii bohatera oraz ich dopuszczalny poziom zaawansowania (I, II, III lub IV). Oznacza to, że aby posiadać duże wojsko wypełnione potężnymi potworami, musimy rozwijać właśnie tę cechę - najlepiej zainwestować do tego w dowódcę