Zaginiony świat gigantów ebook

Jonathan Gray "Zaginiony świat gigantów"

Copyright © by Wydawnictwo Psychoskok, 2013 Copyright © by Jonathan Gray, Wiktor Jorkstam, 2013

Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część niniejszej publikacji nie może być reprodukowana, powielana i udostępniana w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody wydawcy.

Skład: Wydawnictwo Psychoskok Projekt okładki: Wydawnictwo Psychoskok Zdjęcie okładki © Brandon W. Mosley - sxc.hu Zdjęcie okładki © Jonathan Ogilvie - sxc.hu

ISBN: 978-83-7900-051-7

Wydawnictwo Psychoskok ul. Chopina 9, pok. 23, 62-507 Konin tel. (63) 242 02 02, kom.665-955-131

wydawnictwo.psychoskok.plhttp://ebooki123.pl

ODKRYWCA, BADACZ, ARCHEOLOG I AUTOR, JONATHAN GRAY PRZEMIERZYŁ ŚWIAT ZBIERAJĄC DOWODY NA ISTNIENIE MISTERIÓW STAROŻYTNOŚCI.

INTRODUKCJA

GIGANTYZM!

„Kości aligatora, który miał długość domu, oraz wysokość jak od podłogi do sufitu, znaleziono w dorzeczu Amazonki. Naukowcy oceniają na podstawie wielkości jego czaszki, że musiał mieć około 12 metrów długości, blisko 2, 5 metra wysokości. Profesor Carl Frailey z Parku Overland w Kansas stwierdził, że zwierze to musiało ważyć jakieś 12 ton. Co czyniło go cięższym od Tyranozaurusa Rexa, który był najpotężniejszym z drapieżników, powiedział. (The Sundey Mail, Brisbane, 17 Listopada? 1991)

Czy możecie sobie to wyobrazić? Być może teraz przebywacie w pokoju, który ma około 2, 5 metra wysokości. Wypełnijcie proszę tą przestrzeń ogromnym korpusem aligatora, rozciągając to na dodatek na długość 12 metrów. To wręcz nieprawdopodobne! Prawdę mówiąc, to dokładnie wszystko, wszelkie formy życia, jakie możemy znaleźć w skamielinach, były znacznie większe w przeszłości, niż ma to miejsce obecnie.

Środowisko naturalne wczesnego świata, w naturalny sposób sprzyjało rozwojowi genetycznemu wszystkich organizmów. Istnieją na to dowody, że warunki środowiskowe na ziemi sprzyjały w przeszłości istnieniu ogromnych ilości form życia, jak i ich wielkości. Skamieliny dostarczają nam dowodów na to, że wszelkie formy życia uległy pomniejszeniu, czy też genetycznej degradacji w ostatnich kilku tysiącach lat! To jednak nie wszystko, gdyż wielka część gatunków uległa w tym okresie czasu całkowitej zagładzie. To jak gdyby jakaś zła wróżka zaczarowała je, aby znikły, lub też skurczyły się. Większość ssaków była przynajmniej dwukrotnie większa.

Żyły na ziemi kangury, które były wielkości hipopotamów, gdzie ich głowy miały ponad metr długości. Owce miały rozmiary współczesnych koni. Żaby miały 2 do 3 metrów długości, z głowami półmetrowej długości i ze szczękami potężniejszymi od tych, jakimi się mogą poszczycić współczesne bawoły. Znaleziono skamieliny orłów, które miały rozpiętość skrzydeł sięgającą 13 metrów a ich wysokość wynosiła 4 metry. Podczas gdy raki miały 2 metry długości.

Australijski niedźwiadek koala, miał wielkość nosorożca. W północno-zachodniej Australii znaleziono między 500 a 1000 szkieletów kolosalnych wombatów, wielkości nosorożca. Gatunek ten otrzymał imię Diprotodon.

A w Nowej Zelandii, naukowcy z Christchurch wykuli z sufitu jaskini szkielet pingwina, którego wzrost sięgał 2, 2 metra. A w pobliżu wybrzeża Matakaoa, koło Te Araroa, odkryto odciski stóp ogromnego zwierzęcia. Niektóre z tych śladów miały 70 centymetrów szerokości. Pracownicy Muzeum Dominion twierdzą, że są to ślady Megaterium, lub też Labrynthodona, które były gigantycznymi ssakami o wadze dochodzącej do 30 ton!

Asystent dyrektora Instytutu i Muzeum w Auckland, napisał artykuł do Auckland Star wyrażając pewne obiekcje, co do tych danych. Stwierdził, że nie są one zgodne ze współczesną teorią ewolucji, praz geologii. Twierdził, że istnieje też możliwość, że życie w Nowej Zelandii mogło się rozwijać w jakimś odrębnym odgałęzieniu, niezależnie od życia w innych regionach ziemi i stąd pochodziłaby ta unikalność form. Jeśli jednak by tak było, to te giganty musiałyby się rozwijać „niezależnie” od wszelkich innych gigantów, których ślady znajdujemy na wszystkich kontynentach. Tłumaczenie to nie ma, więc jakiejś większej racji bytu! A być może powinniśmy zrewidować nasze współczesne teorie?

W Ameryce Północnej i Południowej, znaleziono skamieliny krokodyli, których długość dochodziła do 18 metrów. Współcześnie żyjące największe krokodyle, na które się można natknąć w Australii dochodzą do 6 metrów długości, co i tak jest naprawdę zadziwiające. W złożach węgla w okręgu Manchesteru i Newcastle w Wielkiej Brytanii, oraz tych, jakie się znajdują w Alabamie i Pennsylwani w USA, odkryto szkielety gigantycznych koni oraz resztki 15 metrowych skrzypów, jakie obecnie mają do 45 cm wysokości. Popularne paprocie, których rośnie pod dostatkiem w lasach, być może osiągają metr wysokości, podczas gdy ich skamieliny mają do 30 metrów wysokości! Obok tych ogromnych roślin znajduje się często różne ogromne owady, gdzie karaluchy są 40 razy większe niż obecnie!

Podczas wyprawy badawczej, jaka miała miejsce w Nowej Szkocji, Australijczyk John Macka, sfotografował skamielinę ogromnej wszy drzewnej. Skamieliny tego potwora znaleźć można też w pokładach węgla w Ameryce Północnej oraz Europie. Ta skamielina, którą znaleziono w Nowej Szkocji była tak doskonale zachowana, że można było zidentyfikować zawartość jej żołądka. Ten gatunek wszy drzewnej nadal żyje w koronach drzew i mają miedzy 1 a 2 centymetry długości. Te prehistoryczne potwory mierzyły około 2 metrów długości! (Zdjęcie modelu wszy drzewnej poniżej)

Na zachodnim brzegu Nowej Zelandii odnaleziono skamielinę muszli, która miała ponad 2 metry średnicy. Jej obecnie żyjący krewniacy o nazwie Nautilus mierzą od 5 do 25 centymetrów. Angielski naukowiec Alfred Russell Wallach skomentował to zjawisko: „To nie podlega najmniejszej wątpliwości, że obecnie żyjemy w zoologicznie wyniszczonym świecie, z którego wszystkie największe, najsilniejsze i najlepiej przystosowane formy już dawno wyginęły.”(The Geographical Distribution of Animals, pp. 150, 151) Nawet Charles Darwin, był niezwykle zdziwiony tym faktem, że obecnie mamy więcej pigmejów w porównaniu z epokami, które minęły.” (Sir Henry Howarth, The Mammoth and the Flood, p.351)

Niektóre gatunki pnących paproci, które występują w strefach tropikalnych są dokładnie 10-cio krotnie mniejsze niż ich kuzyni sprzed Potopu!

ROZDZIAŁ 1

STAROŻYTNE DONIESIENIA O GIGANTACH

Wspólne dla całej ludzkości legendy i podania mówią o tym, że pierwsi ludzie na ziemi byli potężni i mieli znaczną posturę. Z czasem jednak ulegli degeneracji, tak pod względem wielkości jak wigoru życia. Na przykład, obecnie zamieszkujące Czad plemię Kotoko twierdzi, że ich przodkowie byli gigantami. „W tych dniach, ludzie byli tak wysocy, że mogli spoglądać nad drzewami, mawiają” „Ludzie dwa razy wyżsi od nas zamieszkiwali kiedyś krainę szczęścia” opowiadają starożytne podania Chińskie. „Utracili jednak wszystko, gdyż nie żyli zgodnie z przykazaniami Boga”.

Bóg rozgniewał się na gigantów, mówią Indianie Montagnais z Kanady i wtedy zesłał na nich Potop. Dosłownie wszystkie stare kultury na ziemi posiadają wspólne podania o swoich przodkach gigantach. Legendami tymi można by zapełnić pokaźną książkę, gdyż można na nie natrafić dosłownie wszędzie. Oto niektóre z nich:

EUROPA:

•     Mity Nordyckie:

Jotuni byli prawdziwymi gigantami

•     Skandynawia

Pierwsi stworzeni ludzie byli wielcy jak góry.

•     Mity Germańskie

Wszystkie mity Germańskie są praktycznie rzecz biorąc poświęcone gigantom.

•     Goci

Giganci zostali zatopieni w Potopie. Ojcami tych, którzy przeżyli byli giganci.

•     Celtowie

Mówią o gigantach z Gargantui

•     Irlandia

Opowiadają historie o gigantach zwanych Femorianami

•     Legendy Brytyjskie

Mówią o Gogu i Magogu oraz o gigantycznym bogu Albionie

•     Claudius Aelianus (drugi wiek)

Na