Myślostrzępy i myślokształty ebook

© Copyright by Stefan Pacek 2009

Projekt okładki: Agnieszka Wachnik

ISBN 978-83-7564-157-8

Wydawnictwo My Book

www.mybook.pl

Publikacja chroniona prawem autorskim.

Zabrania się jej kopiowania, publicznego udostępniania w Internecie oraz odsprzedaży bez zgody Wydawcy.

Konwersja do formatu EPUB: Virtualo Sp. z o.o.virtualo.eu

Dedykacja

Myśli te dedykuję mojej Żonie, Hannie, z którą – prawie od pół wieku – układamy wspólną melodię i wspólną paletę barw naszego życia.

CZĘŚĆ 1

Sztuka życia polega na umiejętności tworzenia na ziemi nieba dla siebie – bez robienia piekła innym. (Stefan Pacek)

Tylko takie gry się liczą, w których każdy ma równe szanse. (Stefan Pacek)

Żaden człowiek nie jest aż tak zły, aby w ciągu swojego życia nie mógł przynieść innym jakiegoś pożytku. (Stefan Pacek)

WPROWADZENIE

Człowiek potrafi kochać a nawet żyć bez planu. Bez planu nie może jednak tworzyć. Każda, najprostsza nawet robota wymaga odpowiednich przemyśleń poszczególnych działań składowych i ich całościowego skoordynowania.

Podobnie jest z powstawaniem dzieła literackiego. Napisanie malutkiego opowiadania – to już wiele myślowych udręk, a cóż dopiero tasiemcowej powieści.

Ewenementem w twórczości literackiej pozostaje aforystyka (dla mnie jest ona jedynie zapisem myśli lęgnących się w głowie i niczym więcej). Zajmuje miejsce uprzywilejowane. Jest jedynym gatunkiem, którego planować nie trzeba i nie warto.

Próbowałem czasem „wymyślić coś na poczekaniu”. Przekonałem się, że o wiele lepiej zaczekać jednak aż zalążek myśli zjawi się sam i nie zważając na jego treść, język, nastrój, rytm zdania, po prostu pokornie go tylko zanotować… Wszelki zaś cyzelunek polegający na uczynieniu myśli tej jak najbardziej prostą, przejrzystą i zrozumiałą zostawić na później. A to, czy w efekcie końcowym okaże się ona mniej lub bardziej celna, zależeć będzie nie tylko od wiedzy autora o świecie i ludziach, nie tylko od jego literackich umiejętności czy wrażliwości, ale także od sfery indywidualnych odczuć i nastawień konotacyjnych samego Odbiorcy.

… Zapisu swoich myśli nie dokonuję permanentnie. Nie grozi mi zatem jakieś uzależnienie. Traktuję rzecz całą raczej jako okazjonalną, umysłową przygodę umożliwiającą mi odnajdywanie i sytuowanie samego siebie w tym coraz bardziej nieprzyjaznym dla nas wszystkich świecie.

Myślostrzępy i myślokształtysą zbiorem złożonym z trzech tomików (oznaczyłem je kolejnymi numerami). Stanowią one kontynuacjęMyśli o ludziach i świecie. Całość myśli zawartych w tych obydwu zbiorach jest zapisem tego, co czuł i nad czym się koncentrował przeciętny – w sensie statystycznym – Polak w niezwykle ważnym okresie historycznym… bo na przełomie dwu Tysiącleci (daty powstania każdego tomiku podaję w stosownych miejscach)… Moje indywidualne myślenie staje się przeto mimowolnie dokumentem tamtego okresu – historycznym, socjologicznym i psychologicznym.

…A to, czy prezentowane poniżej opinie, wizje i postawy z tamtego okresu wzbudzą sprzeciw lub aprobatę Odbiorcy, nie zależy już ode mnie… Każdy ma prawo widzieć świat, ludzi i siebie po swojemu – i każdemu czynić to powinno być wolno.

Stefan Pacek

Auckland, Nowa Zelandia 2002-2003 r.

O AKCEPTACJI

Nikt nie zmusi mnie do tego, abym przestał lubić kogoś przez wzgląd na jego: kolor skóry, narodowość, płeć, wierzenia, poglądy, wiek, zewnętrzną brzydotę czy fizyczne lub umysłowe niedostatki, ale i nikt nie zabroni mi znielubić a nawet znienawidzić kogoś za jego podłe postępowanie, jeśli jest on w stanie, w sposób świadomy, nim kierować.

*

Homo sapiens przestajemy być wtedy, kiedy zgodzimy się na to, że istnieć mogą wciąż jeszcze „lepsze” i „gorsze”: rasy, kultury, cywilizacje… ludzie.

*

Nie do zaakceptowania jest inność czyjegoś zachowania, która obraża poczucie społecznej przyzwoitości i człowieczeństwa.

*

Łatwiej zaakceptować równość w biedzie niż nierówność w dochodach.

*

Zgadzam się, że własność pochodząca z uczciwej, osobistej pracy bądź uzyskana w drodze spadku czy darowizny jest rzeczą świętą. Nie zgadzam się tylko z tym, że ta, która bierze się z okradania

całych narodów, staje się ostatnio bezgrzeszną.

*

Kto kogoś nie aprobuje, ten go unieważnia.

O AKTYWNOŚCI

Nie chciejmy robić niczego, co przynieść może nieszczęście innym

ludziom lub skrzywdzić przyrodę.

*

Czasem lepiej zrobić cokolwiek, niż powstrzymać się od działania.

Dla niepoznaki zacierać można nie tylko stare, ale i wytyczać nowe szlaki.

*

Lepsza mała robota – zrobiona, niż wielka – niezaczęta.

*

Wiele jest spraw, które tak łatwo da się robić cudzymi rękami.

*

Łatwo wytyczać cele, trudniej znajdować do nich drogi.

*

Drogę do celu można nie tylko odnajdywać, ale i stwarzać.

*

Sporo ludzkich czynów podziwiamy tylko dlatego, że nie znamy ich pobudek.

*

Wygrasz, jeśli nauczysz się przegrywać; przegrasz, jeśli nie oduczysz się wygrywać.

*

Im bardziej staramy się unikać kłopotów, tym życie swoje czynimy trudniejszym.

*

Każdy chciałby wiedzieć, co robić, aby się nie dać.

*

Kto chce zrobić wszystko naraz, nie zrobi niczego.

*

Czasem więcej da się zrobić z dłońmi uniesionymi do góry niż

z trzymanymi w kieszeniach spodni.

*

Umiemy myślami kontrolować swoje czyny; nie potrafimy zaś czynami wspierać własnych myśli.

Cokolwiek byś nie zrobił, inni ocenić to mogą jako: genialne, dobre, takie sobie lub całkiem do d…

*

Dawać coś komuś bez poczucia własnej straty – rzecz piękna; brać

od kogoś za wiele bez poczucia winy – rzecz wstrętna.

*

Nie jest jeszcze źle, gdy swoje wady staramy się rekompensować posiadanymi zaletami.

*

Żyjesz naprawdę wtedy, jeśli potrafisz czerpać radość nie tylko z tego, co masz, ale i z tego, co robisz.

*

Każdy człowiek ma swoje skrzydła i sam może się wznosić, wystarczy, aby ktoś inny nie próbował ich podcinać.

*

Życie zawsze urywa się w trakcie trwania jakiejś akcji.

*

Tyleż samo w nas mocy, co i bezsilności.

*

Nigdy nie wiemy, co będzie naszym ostatnim uczynkiem.

O BŁĘDACH

Błąd może zrobić każdy; naprawić – potrafi niewielu.

*

Nie ten zręczny, kto błędów nie popełnia, ale ten, kto każdy swój błąd usprawiedliwić potrafi.

*

Od popełniania błędów strzeże nas najlepiej jedynie własne lenistwo.

Popełniane przez nas błędy uczą ponoć najlepiej… dlaczego więc osiągnięte sukcesy uznajemy za najlepszą dla nas naukę, zaś popełnione błędy – jedynie za zwykłą i nie zawsze zasłużoną nauczkę?

*

Błądzi, kto problemy próbuje wymyślać; one rodzą się same.

*

Błędem wielkich jest niedocenianie małych; błędem małych – przecenianie wielkich.

O BOGU

Wierzę, że Bóg jest osobą… bo bezosobowa kreacyjna siła wydaje

mi się być niezdolną do stworzenia osobowych istot.

*

Bóg należy do wszystkich. Każdy przeto może mieć o nim swoje

wyobrażenia i zbliżać się doń na swój sposób.

*

Jeśli moja własna droga do Boga okaże się zła, szkodzę jedynie sobie; jeśli droga jakiejś religii jest zła, szkodzi całym rzeszom swoich wiernych.

*

Nie kpij z mojego wierzenia! Mnie twoje niedowiarstwo nie śmieszy

ani mi nie przeszkadza… Ja go nie potępiam.

*

Bóg nie jest ani po twojej, ani po mojej stronie. On jest po stronie wszystkich.

O CIERPIENIU

Im bardziej ludzie cierpią, tym łatwiej tracą poczucie rzeczywistości.

Ciągłe myślenie o własnym cierpieniu boli bardziej niż ono samo.

*

Cierpieć można nie tylko z powodu częstych niepowodzeń, ale i z żądzy ciągłych sukcesów.

*

Najwięcej i najczęściej cierpimy z powodu spraw, które cierpienia nie są warte.

*

Są tacy, którzy wolą cierpieć sami… i tacy którzy wolą zadawać cierpienie innym.

*

Cierpienie wcale nie uszlachetnia, ono – udręcza.

*

Więcej jest tych, którzy cierpią, niż takich, którzy potrafią współczuć.

O CIERPLIWOŚCI

Łatwo ćwiczyć cudzą cierpliwość; trudniej – własną.

*

Kto na siłę chce ćwiczyć swoją cierpliwość, tego ona najczęściej opuszcza.

*

Jakże odmienny byłby świat, gdyby człowiek mógł posiąść cierpliwość natury.

O CNOCIE

Odwieczny spór między nami: czy cnotą to, co w sercu, czy – między nogami?

Łatwo zachować cnotę, kiedy nie ma jej przed kim bronić.

*

Cnotliwa – też sprawdzić ma ochotę, jak to będzie potem.

*

Cnotę się gubi, zalet nie powinno się tracić.

O CYWILIZACJI

Cywilizacje są jak gwiazdy… gasną i upadają.

*

Rozwój najnowszych technologii ma niewiele wspólnego ze wzrostem dobrobytu w świecie, zaś o wiele więcej z dynamiczną i wyrafinowaną okupacją jednych regionów świata nad innymi.

*

Nie jest godna przetrwania cywilizacja chwaląca się wysokim poziomem rozwoju technologicznego, jeśli towarzyszy jej nieustanny wzrost ludzkiego okrucieństwa.

*

Cywilizacja, która preferuje materialny sukces, automatycznie

unieważnia życie duchowe… Jest cywilizacją nijakości.

*

Pomysł, że jedna cywilizacja ma żyć wedle standardów moralnych innej, jest równie sensowny, jak żądanie, aby kury sąsiada przestały znosić jaja tradycyjne, a zaczęły produkcję kwadratowych.

O CZASIE

Czas nie dla wszystkich biegnie jednakowo.

*

Każda chwila czyni człowieka innym.

Milszy nam czas niż bezczas zwany wiecznością; milsze własne krótkie życie niż nieśmiertelność.

*

Warto zachować umiar nie tylko w marnowaniu, ale i oszczędzaniu czasu.

*

Sam czas jest niewidzialny, jego rezultaty – nazbyt widoczne.

*

Nikt nie ma aż tyle czasu, aby zrobić w nim wszystko.

*

Omijanie przeszkód trwa dłużej niż ich przezwyciężanie.

*

Skoro czas – sam z siebie – nie jest ani dobry, ani zły, skąd więc biorą się „dobre” i „złe” czasy?

*

Przeszłości już nie ma, przyszłości jeszcze nie ma; jest tylko bezustanna teraźniejszość.

*

Jednako jest ważne życie dla chwili, jak i dla wieczności.

*

Jacy ludzie – takie czasy, jakie czasy – takie ludzkie apetyty.

*

Nie czas myśleć o celach życia, gdy jest się w celi śmierci.

*

Zawsze znajdujemy czas, aby zrobić to, co lubimy, ale stale brakuje

go nam, aby uporać się z tym, czego nie cierpimy.

*

Jeśli ty sam nie potrafisz zrobić ze swoim czasem wszystkiego, co możesz, on zrobi z tobą wszystko, co zechce.

Życie jest czasem, w którym jest sporo okazji, aby wyszlachetnieć, ale o wiele częściej – aby spodleć.

O CZŁOWIEKU

Mało kto potrafi być bez przerwy człowiekiem.

*

Ten sam człowiek wygląda z każdej strony inaczej.

*

Człowiek nie wie, co zrobić z sobą, gdy być nim już nie może.

*

Nikt nie jest ani całkiem dobry, ani całkiem zły; każdy ma zalety

warte podziwu i wady godne potępienia.

*

Nic w tym jeszcze naprawdę złego, że nie każdy z nas pasuje do każdego.

*

Za sobą pozostawiamy zaledwie „coś”, przed sobą mamy zwykle jeszcze „wszystko”.

*

Więcej jest takich, co wolą się wzajemnie „nawracać”, niż zmieniać na lepsze.

*

Jeśli człowiek nie umie powiedzieć „nie”, jego „tak” jest zwykłym łgarstwem.

*

Wszyscy jesteśmy niewolnikami własnych zmysłów.

*

Człowiek może nie tylko wciąż na nowo się budzić, ale i na nowo zasypiać.

Sporo w nas blasków i cieni, najwięcej jednak światłocieni.

*

Człowiek chytry i przebiegły zawsze stoi po stronie zwycięzców.

*

Bywają tak leniwi ludzie, że nie chce się im nawet grzeszyć.

*

Łatwiej płonąć, niż stygnąć.

*

Człowiek jest wiecznym ignorantem; stale wyciąga nadmiar wniosków z niedostatecznej ilości przesłanek.

*

I głupim przytrafiają się chwile mądrości, i mądrym – chwile głupoty.

*

Każdy chciałby być pępkiem świata!

*

I dobrzy ludzie mogą popełniać podłości.

*

Kto zwykł uważać się za najmądrzejszego, ten wszystkich innych ma za głupców.

*

Tylko zwykłe bydlę może wierzyć w to, że jest nadczłowiekiem.

*

Wszyscy ludzie, którzy żyją na tym świecie – to rasa twoja, rasa ludzka.

*

Jeśli chce się dziś naprawdę pozostać człowiekiem, lepiej przygotować się na wszystko – co najgorsze.

Różnica między człowiekiem biznesu a człowiekiem honoru polega na tym, że pierwszy łatwo obywa się bez honoru, zaś drugi równie łatwo bez biznesu.

*

Ludzie powszechnie znani dzielą się na dwie grupy: powszechnie szanowanych, lubianych i podziwianych oraz… powszechnie znienawidzonych.

*

Ci, co nie mogą już niczego kupić, mogą się jeszcze tylko sprzedać.

*

Szybciej zdołaliśmy się wyprostować, niż uczłowieczyć.

*

Jesteśmy ogromnie ulegli… Potrafimy się zmieniać nawet pod wpływem własnego gadania.

*

Wszyscy ludzie świata są do siebie podobni tylko w tym, że każdy jest inny od wszystkich.

*

Rzadko kto jest tym, za kogo się podaje.

*

Wciąż jeszcze marzy mi się głupio, aby być człowiekiem. Czasem udaje mi się to i teraz, ale z coraz większą trudnością.

O DOBRU

Czasem czynimy dobro jedynie po to, aby – dzięki innym – uwierzyć, że nie jesteśmy aż tacy źli, jak o nas mówią.

*

Lubimy innym coś dawać; nie lubimy tylko, gdy nam przy tym czegoś ubywa.

Dobro rodzić się może tylko z prawych poczynań i czystych sumień.

*

Najłatwiej czynić dobro samemu sobie.

*

Dobroć prawdziwa jest niewidzialna.

*

Nie da się być dobrym w ogóle… Dobrym można być tylko wtedy, gdy jest się dobrym dla kogoś.

*

To, czego w życiu zaznajesz, całe dobro i zło jakiego doświadczasz, jest najczęściej tylko tworem twoich własnych pragnień, wyborów i działań.

O DOŚWIADCZENIU

Nie po to są zmysły, aby je mieć, ale aby nimi doświadczać.

*

Doświadczenie – to coś takiego, co stale nam podpowiada, że nie

zawsze warto liczyć na to, aby na coś liczyć.

*

Doświadczenie nie zawsze nadaje się do wielokrotnego użytku. To,

że dziś pomogło ci w sukcesie, nie znaczy, że przyda się i na jutro.

*

Ludzkie doświadczenie jest niezbywalne.

*

Każdemu brak doświadczenia… bo wszyscy żyjemy jednorazowo.

O DYREKTYWACH

Żyj wolniej! Już raz byłeś najszybszy… jako plemnik. I co…?

Uważaj, abyś przy zbliżaniu się do innych nie oddalił się zbytnio od siebie!

*

Nie walczmy z życiem, ale o utrzymanie życia!

*

Dajmy psom szczekać, kotom miauczeć, ludziom mówić… i czynić!

*

Nie dopuść do tego, aby być takim człowiekiem, za jakiego uważają cię inni; zrób wszystko, aby pozostać takim, za jakiego bierze cię twój pies.

*

Nie kpij z moralności i sumienia! One są szlabanem dla zła. Nie

akceptuj agresji i okrucieństwa! One są szlabanem dla dobra.

*

Zachowujmy się jak ludzie!… Wszechświat nas obserwuje.

O DZIECKU

Małe dziecko jest najpierw istotą całkowicie bezużyteczną, nie mającą do niczego najmniejszego zastosowania. Dopiero kiedy dorośnie, okazuje się, że wszyscy mogą użyć go do wszystkiego.

*

Mniej przejmujmy się tym, że dzieci nas nie słuchają, bardziej tym, że naśladują.

*

Tylko dzieci i kwiaty upiększają najbardziej nasz świat.

*

Dziecko jest kwintesencją niewinności, czystości, ufności, szczerości, autentyzmu i otwartości… Jakaż szkoda, że wyrasta z niego taki całkiem pospolity człowiek.

Dla dziecka każdy dzień jest inny, dla dorosłych – niemal wszystkie są do siebie podobne… Przywróćmy w sobie widzenie dziecka, a życie nasze nabierze blasku.

*

Małe dziecko mówi prawdę ze zwykłej wobec nas ufności, dorośli -

dość często – z lęku lub roztargnienia.

*

Każdy dorosły potrafi zbić dziecko… Ale czy zawsze trzeba robić to, co się potrafi?

*

Tylko dziecko jest najpewniejsze tego, co robi. Tylko ono umie być samo sobie panem… i tylko jego wdzięczność jest kryształowo szczera.

O ELITACH

Żadna to różnica, czyśmy z monarchii czy z demokracji. I tu, i tam jesteśmy marionetkami elit.

*

[Do elit]: Baczcie, aby wyprowadzając świat na lepsze, nie sprowadzać ludzi na gorsze.

*

Rzadko elity wzbudzają wśród swego narodu szacunek, znacznie częściej – pianę.

*

Czy ludy świata muszą być naprawdę stale uważane przez swoje

elity tylko za zastraszone, brudne i ciemne masy?

*

To, że elity są władcze, nie oznacza, że społeczeństwo musi być niewolnicze.

Wszystkie elity są samozwańcze.

O GŁUPOCIE

Nawet idiota postawiony na świeczniku znajdzie swoich klakierów.

*

Ze swojej jedynie winy dajemy się innym wpuszczać w maliny.

*

Tylko głupiec rozwiązuje problemy przez użycie siły.

*

W sporo rzeczy można wątpić; głupotą jest jednak zwątpić we wszystko.

*

Szkoły stają się dobrym miejscem dla rozwijania ludzkiej głupoty.

*

Jesteś głupi, jeśli wierzysz we wszystko, co sam myślisz i mówisz.

*

Głupi może pytać, ale nie musi odpowiadać.

*

Tylko głupiec prosi obłudnika o szczerość.

*

Nic poza głupotą nie wzrasta w sposób nieograniczony.

*

Nie jest głupim ten, kto potrafi być nim w razie potrzeby.

*

Głupi nie jest aż tak głupi, jak się innym zdaje.

*

Głupich rodzi się mało, o wiele więcej głupimi daje się czynić.

Największym idiotyzmem jest ocenianie czyjegoś systemu wartości miarą własnego.

O GODNOŚCI

Najłatwiej okazać osobistą godność we własnym sposobie bycia.

*

Godność osobista, jak i indywidualne życie, nie jest tylko „własnością” prywatną.

*

Godność własna rzadko dorównuje godności piastowanej.

*

Lepiej jest samemu psuć się i naprawiać, niż pozwalać na to innym.

O GRACH

Tylko takie gry się liczą, w których każdy ma równe szanse.

O HISTORII

Historia – to bezustanna konfrontacja dobra ze złem.

*

Nie udawajmy, że przeszłość niczego od nas nie wymaga. Zważcie tylko, jak trudno czasem uwolnić się od niej… Ona żąda stałej pamięci o sobie.

*

Przeszłości zmienić się nie da, ale wystarczy o niej inaczej pomyśleć, a zmieni się sama.

*

To nie rasy stworzyły historię, to historia stworzyła rasy.

Historia świata jest opisem ludzkiej chciwości.

*

Profesjonaliści wyciągnęli już z dziejów różnych narodów wiele wniosków; narody – żadnych. Gdyby to zrobiły, ich losy potoczyłyby się zupełnie inaczej.

*

…I z najchlubniejszej przeszłości stworzyć da się najbardziej obrzydliwą teraźniejszość.

*

Złe wspomnienia tkwią w nas tak długo, dopóki je sami w sobie pielęgnujemy i odnawiamy.

*

Historia współczesnego świata nie zależy wcale od tego, co się w nim naprawdę dzieje, ale od tego, co wymyślą o nim funkcjonariusze „public relations” i co – w ślad za nimi – powtarzają aż do obłędu medialne papugi.

O IDEAŁACH

Ludzie po to umierają za ideę, aby ona mogła triumfować. Kiedy do tego dojdzie, umierać też muszą – w jej imieniu lub za jej

pomyślność… Inaczej ona zemrze.

*

Ideały rzadko czynią ludzi idealnymi; nierzadko zaś… uświniają.

*

Ziszczenia różnych ideałów wielu z nas chciało, póki ich nie przejrzało.

O INTELIGENCJI

„Sztuczna inteligencja” nie zagraża rozwojowi naturalnej głupoty.

Nasza inteligencja jest ślepa i bezwolna. Nie zależy jej na tym, czy służy dobru czy złu.

*

Tyleż samo zła w świecie wynika z nadmiaru inteligencji jednych, co i z bezgranicznej głupoty drugich.

O KLONOWANIU

Klonowanie człowieka – to odbieranie mu prawa do posiadania pojedynczości własnego ciała.

*

Zrzucenie bomby na Hiroszimę – to tylko prowincjonalny holocaust; sklonowanie człowieka – to hekatomba dla całej ludzkości.

O KŁAMSTWIE

Kłamstwo też bywa słodkie, jeśli po naszej jest myśli.

*

Do perfekcji w kłamstwie dochodzi się najczęściej metodą samouc-twa.

*

Kłamstwa są czasem mniej przerażające niż prawdy.

*

Wielkie kłamstwa wymagają najwyższej perfidii.

*

Każde kłamstwo da się jeszcze sprostować; prawdę można tylko zniekształcić.

O KOBIETACH

Większość mężczyzn jest zdania, że kobieta – to też człowiek… tyle że płci odmiennej.

*

Kobietą lub mężczyzną nie wystarczy się urodzić; kobietą lub mężczyzną trzeba chcieć i umieć pozostać.

*

Te, co całkiem gołe i bose, nie zawsze bywają ubogie.

*

Kobiety publiczne też lubią pożyć prywatnie.

*

Łatwiej być wierną wielu mężczyznom niż jednemu.

*

Istnieją dwa rodzaje kobiet: takie, które próbują się trzymać i takie, które wolą się puszczać.

*

Kobieta łagodna i uległa jest jak morska fregata… Poddaje się wiatrom… i wychodzi z nich nietknięta.

O LĘKACH

Boimy się wszyscy, tyle że każdy czego innego.

*

Lęk paraliżuje nie tylko uczucia, zniewala i rozum.

*

Bać się można nie tylko mroku, samotności, ciszy, pustki, śmierci,

obcych ludzi, ale i… samego siebie.

*

Nasz strach bierze się stąd, że ani na chwilę nie potrafimy przestać myśleć tylko o sobie.

Nie warto lękać się śmierci. Ona zdarza się innym, nie

nam… Nie jest wydarzeniem z naszego życia.

*

Nikt nie potrafi zbyt długo się bać. Sporo też z lęku umiera; za to w wielu, pod wpływem nazbyt długiego lęku, umiera… sam lęk.

O LOSIE

Nic nie dzieje się przypadkiem. To, co być się nim wydaje, jest tylko najzwyklejszym skutkiem, którego jedynie przyczyn nie potrafimy sobie wytłumaczyć.

*

Przeznaczeniem człowieka jest nim być.

*

To, co przytrafia się komukolwiek z nas, jest najczęściej naszym własnym dziełem.

*

Najłatwiej w te dołki wpadamy, które ryjemy pod sobą sami.

*

Los jednych hołubi, innymi poniewiera.

*

Dary losu są dla człowieka zapłatą; przeciwności – wyzwaniem.

*

Los człowieka jest tylko dodatkiem do jego woli.

*

Spotkania z własnym losem są tak samo nieuchronne i pewne jak spotkania z własną śmiercią.

*

Kto się boi własnego losu, ten żyć przestaje.

Nikt nie jest skazany ani na sukces, ani na klęskę. I jedno, i drugie

przygotowujemy sobie najczęściej sami.

*

Jeśli coś zacznie się nam wreszcie w życiu układać, zawsze jeszcze

znajdzie się ktoś, kto tę układankę potrafi dokładnie porozrzucać.

*

W każdej chwili możemy się zgubić, przeto bez przerwy musimy się odszukiwać.

*

Losy własne i losy świata najlepiej odczuwa się żyjąc na bezludnej wyspie.

O MANIPULACJI

Prawie wszystkie komputery świata mogą pracować według tego samego programu, o ile program ów nie jest za obszerny dla ich pamięci. Inaczej jest z ludźmi. Każdy człowiek woli pracować według swojego programu, bo nikt inny nie jest w stanie programu takiego mu stworzyć.

*

Zwoje mózgowe człowieka można dość łatwo prasować.

*

Pranie mózgu nie boli, wywołuje jedynie wymioty.

*

Jeśli ktoś daje się łatwo prowadzić na smyczy, nie powinien narzekać, że traktuje się go jak psa.

*

Niewiele jest w życiu takich rzeczy, od których człowiek nie mógłby się uzależnić; jest za to zbyt wiele takich, od których nie potrafi się wyzwolić.

O MĄDROŚCI

Ten mądry, kto we własną mądrość wierzyć zaprzestał.

*

Prawdziwa mądrość nie polega na sposobie używania umysłu, ale

na sposobie używania samego życia.

*

Mądrzejsi od nas – wprawiają nas w zakłopotanie lub złość; głupsi – w pogardę lub rozbawienie.

*

Skoroś taki mądry, to dlaczego tak trudno ci zrozumieć człowieka całkiem głupiego?

*

Można tylko do końca zgłupieć, ale nie da się do końca zmądrzeć.

O MIŁOŚCI

… A kto z nas wie, co w miłości jawą, a co snem?

*

Aby kogoś pokochać, nie trzeba wcale na to jego przyzwolenia.

*

Czy kochając – osobę kocham, czy też złudę własnego widzenia?

*

Miłość zawsze przychodzi cała; nie da się kochać kogoś w połowie czy trzech czwartych… I choć ją z kimś dzielisz, wcale jej przez to nie ubywa.

*

Wystarczy spojrzeć, aby zjawiła się miłość; wystarczy przejrzeć, aby znikła.

*

Miłość – to najprzyjemniejsze ze znanych nam cierpień.

Miłość jest życiem bez słów, wejściem w milczenie, ciszą z samym sobą… języka nie potrzebuje… liczy się w niej tylko sama jej obecność.

*

Nie można być władcą miłości, skoro wszystkich czyni ona poddanymi.

*

Nie kocha ten, kto nad miłością chce panować, ale ten, kto się jej podda.

*

Gdzie miłość prawdziwa, tam i myśl czysta.

*

…I anioł, gdy zakochany, poślubić może diablicę.

*

Miłość do siebie nie rdzewieje.

*

Nie po to jest miłość, aby lepiej się poznać, ale po to, aby łatwiej się było łudzić.

*

Ważne, żeś zakochany, mniej ważne – z jakiego powodu.

*

Co z tego, że zakochani umieją czytać w oczach partnera, skoro nie

potrafią wcale przy tym czytaniu myśleć?

*

Zakochany nigdy nie uwierzy w to, że miłość jest największym w życiu ryzykiem.

*

Ten kocha naprawdę, kto przestał panować nie tylko nad partnerem, ale i nad sobą.

Miłość nie dba ani o przeszłość, ani o przyszłość, żyje tylko teraźniejszością.

*

Kochać wszystkich jednakowo potrafi tylko człowiek całkowicie obojętny.

*

Łatwo kochać szczerze, znacznie trudniej trwale.

*

To naprawdę o wiele za mało kochać kogoś tylko za takie – a nie inne – ciało.

*

Prawdziwa miłość jest bezwarunkowa; miłość „za coś” być taką nie może.

*

Miłość nie stawia żadnych warunków, ale i nie udziela żadnych gwarancji.

*

Zagubić się w miłości – łatwo, odnaleźć poprzez nią – trudniej.

*

Być kochanym przez wszystkich – to wielka udręka.

*

Miłość nie jest dla człowieka wszystkim, ale życie bez niej jest dlań niczym.

*