Lalka (Bolesław Prus) - opracowanie - Andrzej I. Kordela - ebook + audiobook

Lalka (Bolesław Prus) - opracowanie audiobook

Andrzej I. Kordela

0,0

Opis

"W ebooku znalazły się:

- kalendarium życia i twórczości oraz biografia Bolesława Prusa;

- omówienie-streszczenie treści powieści "Lalka";

- geneza i budowa powieści "Lalka";

- charakterystyka głównych bohaterów utworu;

- omówienie najważniejszych problemów powieści "Lalka";

- typy narracji, czas i miejsce akcji w powieści;

- wybór najważniejszych cytatów z powieści;

- bibliografia – wybrana literatura przedmiotowa."

Audiobooka posłuchasz w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:

Androidzie
iOS

Czas: 1 godz. 27 min

Lektor:

Oceny
0,0
0
0
0
0
0
Więcej informacji
Więcej informacji
Legimi nie weryfikuje, czy opinie pochodzą od konsumentów, którzy nabyli lub czytali/słuchali daną pozycję, ale usuwa fałszywe opinie, jeśli je wykryje.
Sortuj według:
balovicz

Nie oderwiesz się od lektury

git na szybko
00



Strona tytułowa

LEKTURY SZKOLNE

Bolesław Prus

LALKA

(omówienie powieści)

Strona redakcyjna

Lektury szkolne

Bolesław Prus. Lalka. Opracowanie

Tekst – A. I. Kordela

Wybór ilustracji – D. Wódz

Opracowanie graficzne – I. Mitura

Redakcja

Kalendarium życia i twórczości

Kalendarium życia i twórczości

Bolesław Prus(właściwe nazwisko:Aleksander Głowacki)

20 sierpnia 1847 r. – urodził się w Hrubieszowie. Po śmierci rodziców wychowywał się u krewnych w Puławach, a potem w Lublinie.

luty 1861 r. – przeniósł się do Siedlec, a niedługo potem do Kielc, gdzie znalazł się pod opieką brata Leona.

1863 r. – jako 16-latek wziął udział w powstaniu styczniowym. Ranny w potyczce leczył rany w szpitalu, potem zaś został aresztowany i osadzony w więzieniu w Lublinie.

1864 r. – zadebiutował korespondencją w „Kurierze Niedzielnym”.

1866 r. – skończy gimnazjum w Lublinie i zdał egzamin na wydział matematyczno-fizyczny Szkoły Głównej.

1868 r. – opuścił Szkołę Główną. Pracował jako korepetytor, robotnik, a potem studiował w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach.

1872 r. – rozpoczął współpracę z czasopismami warszawskimi pod pseudonimem Bolesław Prus.

1873 r. – PublikacjaTo i owo.

1874 r. – zaczął prowadzić stały felieton w „Niwie”. Publikacja Kłopotów babuni.

1875 r. – ożenił się ze swą kuzynką – Oktawią Trembińską.

23 marca 1875 r. – rozpoczął w „Kurierze Warszawskim” publikację Kronik, które uczyniły go jednym z najważniejszych polskich publicystów okresu pozytywizmu. Pisywał je z niemal roczną przerwą do roku 1887. Opublikował pierwsze opowiadanie o tematyce społecznej Lokator poddasza.

1879 r. – został członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Literackiego. Druk Przygody Stasia.

1880 r. – Publikacje – Anielka, Powracająca fala, Michałko.

1881 r. – Nawrócony, Katarynka, Antek.

1882 r. – Kamizelka, On.

1883 r. – Milknące głosy, Grzechy dzieciństwa.

1884 r. – napisał rozprawę oOgniem i mieczem Henryka Sienkiewicza.

1885 r. – powieść Placówka.

1890 r. – publikacja polemiki z Aleksandrem Świętochowskim Słówko o krytyce pozytywnej, powieści – Lalka i Cienie.

1893 r. – powstało Towarzystwo Higieny Praktycznej im. Bolesława Prusa.

1894 r. – powieść Emancypantki.

1895 r. – Bolesław Prus odbył jedyną dalszą podróż zagraniczną do Berlina, Drezna, Karlsbadu, Norymbergii i Stuttgartu. Odwiedził w Rapperswilu Stefana Żeromskiego. Był też w Paryżu.

1897 r. – powieść Faraon.

1904 r. – pod Nałęczowem otwarto Kąpiele Tanie im. B. Prusa

1905 r. – Prus został członkiem Komitetu Obywatelskiego pomocy dla robotników pozbawionych środków do życia z powodu strajków. Powieść Dzieci.

1909 r. – zorganizowane zostały „wtorki Bolesława Prusa” czyli wykup za pieniądze społeczne miejsca w łaźniach dla ubogich uczniów warszawskich szkół i ochronek.

19 maja 1912 r. – Bolesław Prus zmarł w Warszawie. Pochowany został na Powązkach. Na grobie wystawiono pomnik dłuta S. Jackowskiego z napisem: „Serce serc”.

Bolesław Prus – biografia

Bolesław Prus – biografia

Aleksander Głowacki, polski pisarz i publicysta okresu pozytywizmu (pseudonim literacki Bolesław Prus), urodził się 20 sierpnia 1847 roku w Hrubieszowie na Lubelszczyźnie. Zmarł 19 maja 1912 roku w Warszawie.

Urodził się w rodzinie ekonoma dworskiego ze szlacheckim pochodzeniem (swój pseudonim artystyczny zaczerpnął od nazwy herbu rodowego Prus I). Osierocony najpierw przez matkę, a w wieku dziewięciu lat – przez ojca, dostał się pod opiekę babki Marcjanny Trembińskiej do Puław, a po jej śmierci – ciotki w Lublinie. Tam też rozpoczął naukę w Szkole Realnej. Potem przeprowadził się do Siedlec (w roku 1862), gdzie uczył się w gimnazjum. Następnie znalazł się w Kielcach gdzie opiekę nad nim sprawował brat – Leon Głowacki, nauczyciel historii.

Pod wpływem brata, działacza frakcji „czerwonych”, Głowacki w wieku 16 lat, wziął udział w powstaniu styczniowym. Ranny niedaleko Siedlec dostał się do niewoli rosyjskiej. Z uwagi na młody wiek został uwolniony i zamieszkał z rodzin ą w Lublinie. W roku 1864 został na trzy miesiące aresztowany, a po wyjściu z więzienia uczył się w liceum w Lublinie. Ukończył je w roku 1868. Potem rozpoczął studia w Szkole Głównej w Warszawie na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W Warszawie utrzymywał się sam, zarabiając korepetycjami. Po dwóch latach przeniósł się na krótko do Puław do szkoły rolniczo-leśnej. Postanowił powrócić do Warszawy, gdzie zatrudniał się doraźnie w różnorakim charakterze. Między innymi pracował też fizycznie w fabryce Lilpopa i Rau’a.

Jego pierwsze publikacje przypadły na rok 1872. Publikował pod pseudonimem Bolesław Prus w pismach pozytywistycznych „Opiekun Domowy” i „Niwa”, a także współpracował z humorystycznymi pismami „Mucha” (od roku 1873) i „Kolce” (1874 r.). Od 1874 roku publikował w „Niwie” stały felieton Sprawy bieżące, zaś do całego szeregu innych pism pisał Kroniki, stanowiące dla niego prawdziwą pisarską szkołę. W tym czasie zaczął też pisać opowiadania.

W roku 1876 ożenił się z Oktawią z Trembińskich, kuzynką ze strony matki.

Na lata 1878-1884 przypadł najbardziej dojrzały okres twórczości nowelistycznej Bolesława Prusa.

Ukazały się zbiory nowel i opowiadań:

Pisma. Tom 1 (w 1881 roku);

Szkice i obrazki (w roku 1886);

Drobiazgi (w 1892 roku) i

Opowiadania wieczorne (w roku 1895)

zawierające wiele znanych do dnia dzisiejszego utworów:

Przygoda Stasia, Powracająca fala, Michałko, Antek, Katarynka, Kamizelka i inne. W tym okresie powstały także powieści: Pałac i rudera, Dusze w niewoli i Anielka.

W latach 80. XIX wieku Bolesław Prus w swojej twórczości położył główny nacisk na powieści. W tym okresie powstała epicka panorama ówczesnej Warszawy z lat 1878-1879 – powieść Lalka (lata 1887-1889, a potem 1890 r.). Napisał także powieść społeczno-obyczajową Emancypantki (1894 r.). Zaś w swojej jedynej powieści historycznej Faraon (z 1897 roku) przedstawił, na tle fragmentu historii starożytnego Egiptu, najważniejsze mechanizmy władzy, państwa i społeczeństwa. Następnie w roku 1909 wydał jeszcze jedną powieść Dzieci, w której poddał krytyce rewolucję 1905 roku. Śmierć pisarza przerwała prace nad ostatnią, niedokończoną powieścią Przemiany (z lat 1911-1912).

Bolesław Prus został pochowany na cmentarzu na Powązkach, a na jego grobie-pomniku znajduje się napis „Serce serc”.