Księga jaskini skarbów to jest Me`ârath gazzê - Księga następstwa pokoleń czyli Historia patriarchów, królów i ich następców od stworzenia świata do ukrzyżowania Chrystusa - św. Efrem Syryjczyk - ebook

Księga jaskini skarbów to jest Me`ârath gazzê - Księga następstwa pokoleń czyli Historia patriarchów, królów i ich następców od stworzenia świata do ukrzyżowania Chrystusa ebook

Efrem Syryjczyk

3,0

Opis

Księga Jaskini Skarbów, często zwana także krócej - Jaskinią Skarbów, to jedna z apokryficznych ksiąg nowotestamentowych, której autorstwo jest przypisywane św. Efremowi Syryjczykowi. Istnieje również opinia, iż apokryf powstał w Mezopotamii, w środowisku i języku syryjskim, w wieku IV (a w późniejszym okresie był jedynie przeredagowywany czy też uzupełniany) i jeśli nawet nie sam św. Efrem jest jego autorem lub redaktorem, to może nim być ktoś z jego otoczenia, z jego szkoły. Dla Zachodu Jaskinię Skarbów odkrył Giuseppe Simone Assemani (1687-1768), duchowny maronicki rodem z Hasroun na północy Libanu, wybitny orientalista i pracownik Biblioteki Watykańskiej. Sam Assemani, chociaż wiedział co zawiera Księga Jaskini Skarbów - mianowicie okres pięciu i pół tysiąca lat dziejów ludzkości, od stworzenia świata do śmierci Jezusa Chrystusa, bliżej się nią nie zainteresował. Apokryf doczekał się gruntownego badania i publikacji dopiero w XIX wieku. W roku 1883 Carl Bezold opublikował pierwszy przekład syryjskiego tekstu księgi. Należy zwrócić uwagę na pełny tytuł apokryfu, który brzmi: Księga Jaskini Skarbów. Księga następstwa pokoleń. Historia patriarchów, królów i ich następców od stworzenia świata do ukrzyżowania Chrystusa. Chociaż w tytule, jako pierwsza, występuje Jaskinia Skarbów, czyli miejsce na zboczu góry poniżej Raju, gdzie Adam i Ewa zamieszkali po popełnieniu grzechu pierworodnego i wypędzeniu ich z Edenu, nie ona jest najważniejsza. Najważniejsze są bardzo szczegółowe genealogie zawarte w tej księdze, czyli właśnie owo „następstwo pokoleń” mające ukazać, iż Jezus Chrystus był potomkiem Adama. I z tego właśnie powodu księga owa winna mieć szczególne znaczenie dla chrześcijan.

Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:

Androidzie
iOS
czytnikach certyfikowanych
przez Legimi
czytnikach Kindle™
(dla wybranych pakietów)
Windows
10
Windows
Phone

Liczba stron: 170

Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:

Androidzie
iOS
Oceny
3,0 (2 oceny)
0
1
0
1
0
Więcej informacji
Więcej informacji
Legimi nie weryfikuje, czy opinie pochodzą od konsumentów, którzy nabyli lub czytali/słuchali daną pozycję, ale usuwa fałszywe opinie, jeśli je wykryje.

Popularność




KSIĘGA JASKINI SKARBÓW

to jest ME`ÂRATH GAZZÊ - KSIĘGA NASTĘPSTWA POKOLEŃ

czyli Historia patriarchów, królów i ich następców od stworzenia świata do ukrzyżowania Chrystusa

przełożyła Magdalena Uram

posłowiem opatrzył Andrzej Sarwa

Armoryka

Sandomierz

Seria: ŚWIĘTE KSIĘGI, ŚWIĘTE TEKSTY, Nr 12

Autor przekładu: Magdalena Uram 

Redaktor serii: Andrzej Sarwa

Redaktor tomu: Władysław Kot

Projekt okładki: Juliusz Susak

Ilustracja na okładce: Hugo van der Goes (ok. 1440-1482), The Fall of Adam and Eve (ok. 1470), Kunsthistorisches Museum, Wien, (licencja: public domaine)

źródło: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Hugo_van_der_Goes_009.jpg

Podstawa przekładu:

THE BOOK OF THE

 CAVE OF TREASURES

A HISTORY OF THE PATRIARCHS AND THE KINGS

THEIR SUCCESSORS FROM THE CREATION

 TO THE CRUCIFIXION OF CHRIST

TRANSLATED FROM THE SYRIAC TEXT OF THE

 BRITISH MUSEUM MS. ADD. 25875

 BY

SIR E. A. WALLIS BUDGE, KT.

 (1857–1934) 

LONDON 1927

Copyright © 2010, 2013 for the Polish edition by Wydawnictwo „Armoryka” 

Copyright © 2010, 2013 by for the Polish translation by Magdalena Uram 

Wydawnictwo ARMORYKA

ul. Krucza 16

27–600 Sandomierz

tel 15 833 21 41

MODLITWA SKRYBY:

Z mocy Pana naszego Jezusa Chrystusa rozpoczęliśmy pisanie „Księgi następstwa pokoleń”, czyli ME`ÂRATH GAZZÊ która została stworzona przez świętego Efrema (MÂR APHRÊM) powszechnie znanego też jako Efrem Syryjczyk, bądź Efrem Syryjski, który zmarł w 373 roku naszej ery. Panie nasz pomóż mi w swoim miłosierdziu. Amen.

PIERWSZE TYSIĄC LAT: OD ADAMA DO JAREDA

Stworzenie. Dzień pierwszy.

Na początku, pierwszego dnia, który był pierwszym świętym dniem tygodnia, przewodnim i pierworodnym wszystkich dni, Bóg stworzył niebo i ziemię, wody i powietrze, ogień i zastępy niebieskie które były niewidzialne (to jest Anioły, Archanioły, Trony, Panowania, Zwierzchności, Potęgi, Cherubiny, Serafiny) i wszystkie rangi i kompanie duchów, Światło i noc, dzień, łagodne wiatry i silne wiatry (to jest burze). Wszytko to było stworzone Pierwszego Dnia. I Pierwszego Dnia tygodnia Duch Święty, jedna z osób Trójcy Świętej, unosił się nad wodami, a poprzez Jego unoszenie się nad wodami, były one pobłogosławione, aby mogły się stać twórcami potomstwa, i były gorące i wszystkie rozpalone żarem, a początek stworzenia był z nimi połączony. A matka ptaków utrzymywała ciepło swoich młodych poprzez uścisk okrywających je skrzydeł, a młode ptaki nabywały ciepło z gorąca (pobieranego) od niej, poprzez to działanie Ducha Świętego, Ducha, Parakleta zaczyn (oddechu) życia był połączony z wodami kiedy On unosił się nad nimi.1

Stworzenie. Dzień Drugi.

A drugiego dnia Bóg stworzył niższe niebo i nazwał je REKÎ`A (czyli to co jest stałe i trwałe, bądź firmament). Zrobił to dając znać, że niższe niebo nie posiada natury nieba które jest powyżej i jest różne od wyglądu nieba które jest powyżej, bo to powyżej jest z ognia. To drugie niebo nazywa się NÛHRÂ (to znaczy światło), a niższe niebo to DARPÎTÎÔN i ponieważ miało ono spoistą naturę wody, zostało nazwane „Rekî`a”. Drugiego Dnia Bóg oddzielił jedne wody od drugich, to znaczy podzielił na te które były ponad [Rekî`ą] i które były poniżej. A wywyższenie tych wód które były nad niebem stało się Drugiego Dnia, i było jak gęste czarne chmury, grubej ciemności. Chociaż tam wyrosły, piętrzyły się i były widziane, stały ponad Rekî`ą w powietrzu i nie rozrastały się (nie wykonywały ruchu) na żadną stronę.2

Stworzenie. Dzień Trzeci.

A Trzeciego Dnia Bóg rozkazał wodom które były poniżej firmamentu (Rekî`a) by zebrały się w jedno miejsce i aby pojawił się suchy ląd. I kiedy pokrycie wód zostało ściągnięte z ziemi, okazała się ona być niezamieszkałym i niestabilnym stanem, to jest była skroplona (czy z wilgoci) i była płynną istotą. Wody zgromadziły się w morzach, które były pod ziemią i w niej i na niej. I Bóg stworzył wewnątrz ziemi korytarze, szyby i kanały na przejścia dla wód; i wiatry które pochodzą z wnętrza ziemi wznoszą się przez utworzone korytarze i kanały, ciepło i zimno na usługi ziemi. Dolna część ziemi jest jak gruba gąbka, bo spoczywa na wodach. W tym Trzecim Dniu Bóg rozkazał ziemi by stworzyła zioła, jarzyny i poczęła w swoim wnętrzu drzewa i nasiona, rośliny i korzenie.3

Stworzenie. Dzień Czwarty.

A Czwartego Dnia Bóg stworzył słońce, księżyc i gwizdy. I jak tylko ciepło słońca rozeszło się po powierzchni ziemi, stała się ona twarda i surowa, i straciła swoją wiotkość ponieważ wilgotność i skroplenie (spowodowane przez) wody zostały jej zabrane. Twórca stworzył kulę słońca z ognia i wypełnił ją światłem. A potem Bóg dał kulom księżyca i gwiazd wodę i powietrze, i wypełnił je światłem. A kiedy pył ziemi stał się ciepły wydobył z wnętrza wszystkie drzewa, rośliny, nasiona i korzenie które były z niej poczęte Dnia Trzeciego.4

Stworzenie. Dzień Piąty.

A Piątego Dnia Bóg rozkazał wodom, a one utworzyły wszystkie rodzaje ryb rozmaitego wyglądu, i stworzenia które poruszały się i kręciły, wiły się w wodach, i węże, Lewiatana i bestie okropnego wyglądu i upierzone ptactwo w powietrzu i na wodzie. A tego samego dnia Bóg stworzył z ziemi całe bydło, dzikie bestie i wszystkie gady które pełzały po ziemi.5

Stworzenie. Dzień Szósty.

A Szóstego Dnia który jest Wigilią Szabasu6 , Bóg uformował mężczyznę z prochu, a Ewę z jego żebra.

A Siódmego Dnia Bóg odpoczął od swojej pracy, ten dzień został nazwany Sabatem.

Stworzenie Adama.

Następnie w swej mądrości Bóg stworzył Adama: Szóstego Dnia, który jest Wigilią Szabasu, pierwszej godziny dnia, kiedy cisza rządziła wszystkimi Szeregami [aniołów] i zastępami [niebieskimi], Bóg powiedział: „Stwórzmy człowieka na nasze podobieństwo i względem naszego upodobania.” Poprzez słowo „My” rozumiał Boskie Osoby (Trójcy). A kiedy aniołowie usłyszeli Jego wypowiedź, poczuli strach i dygotali mówiąc tak do siebie: „Potężny cud się stanie tego dnia (to znaczy) na podobieństwo Boga naszego Stwórcy”. I zobaczyli prawicę Boga otwartą płasko i rozciągającą się nad całym światem. A wszystkie stworzenia zebrały się w cieniu jego prawicy. I zobaczyli że Bóg zabrał z całej masy ziemi ziarenko pyłu, ze wszystkich wód zabrał kropelkę, a z całego powietrza które jest w górze jeden podmuch wiatru, z całej natury ognia niewiele z jego gorąca i ciepła. Aniołowie zobaczyli że kiedy te cztery słabe (bezwładne) materiały zostały umieszczone w Jego prawej dłoni, to znaczy, zimno, gorąco, suchość i wilgoć, Bóg uformował Adama. Bóg stworzył Adama z tych czterech elementów ponieważ miały one pokazać, że wszystko co jest na świecie ma być jemu podporządkowane poprzez nie. Wziął grudkę ziemi aby wszystko z natury co jest uformowane z ziemi było jemu poddane, a krople wody, by wszystko co jest w morzach i rzekach było mu poddane, a jeden podmuch powietrza aby wszystko (stworzenie) które lata w powietrzu było mu poddane; a żar ognia aby wszystkie stworzenia ognistej natury i wszystkie Ciała Niebieskie były jego pomocnikami.

Bóg uformował Adama swoimi świętymi rękami jako swój wizerunek i na swoje własne podobieństwo, a kiedy aniołowie zobaczyli wspaniałe oblicze Adama, byli niezwykle poruszeni jego pięknem. Zobaczyli jego oblicze bijące cudowną wspaniałością jak kula słońca, a światło jego oczu było jak światło słońca, a kontury ciała jak ze świecącego kryształu. A kiedy urósł i stanął prosto na samym środku ziemi, postawił swoje dwie stopy na miejscu na którym ustawiony był Krzyż naszego Odkupiciela; bo Adam stworzony został w Jeruzalem. Stał tam ustrojony w szaty suwerenności i dostał koronę chwały na swoją głowę, został królem, kapłanem i prorokiem, a Bóg ustawił go na honorowym tronie i dał mu władzę nad wszystkim stworzeniem. Dzikie bestie, bydło i ptactwo zostało zebrane przed Adamem a on nadał im imiona, a one się mu pokłoniły. Wszystko go czciło i uznawało jego zwierzchnictwo. Aniołowie i Ciała Niebieskie usłyszały głos Boga mówiący do niego: „Adamie zobacz: zrobiłem cię królem, kapłanem, prorokiem, panem, i przywódcą, rządcą wszystkiego co jest stworzone i będą ci oddani i będą twoi, złożyłem w twoje ręce władzę nad wszystkim co stworzyłem.” A kiedy aniołowie to usłyszeli zgięli kolana i oddali mu cześć.7

Bunt Szatana i bitwa w niebie.

Kiedy książę niższego zastępu aniołów zobaczył, że wielki majestat został przekazany Adamowi, był o niego zazdrosny od tego dnia, i nie chciał oddawać mu czci. I powiedział do swoich druhów „Nie będziecie go czcić i wynosić go z aniołami. Powinniście czcić mnie ponieważ ja jestem ogniem i duchem, a nie będę czcić pyłu który stał się ciałem”. I buntownik mówiąc sobie te rzeczy, odmówił Bogu i ze swojej własnej woli wymówił mu posłuszeństwo i odłączył się od Boga. Został zrzucony z nieba i spadł. A jego upadek i całego jego zastępu z nieba miał miejsce Szóstego Dnia, drugiej godziny. A szaty ich chwały zostały z nich zdarte. Nazwano go „Sâtânâ” bo odwrócił się [od dobrej strony], i „Shêdâ” bo był wygnany i „Daiwâ” bo stracił szaty chwały. I zobaczył, od tego dnia do teraz, on i wszyscy jego sprzymierzeńcy, że zostali pozbawieni szat i pozostali nadzy ze strasznymi twarzami. A kiedy Szatan został wygnany z Raju, Adam powstał i wzniósł się do Raju w rydwanie ognistym. A anieli szli przed nim śpiewając modlitwy, a Serafini przypisali mu świętość, Cherubini przypisali mu błogosławieństwo, i wśród krzyków radości i modlitw Adam wszedł do Raju. Kiedy tylko Adam przyszedł do Raju zakazano mu jeść z (pewnego) drzewa. Jego wejście do nieba miało miejsce w trzeciej godzinie Wigilii Szabasu (w piątek rano).8

Utworzenie Ewy.

Bóg nakazał Adamowi spać, i on zasnął. Wtedy Bóg wyjął żebro z prawej strony lędźwi Adama, i stworzył z niego Khâwâ (to jest Ewa); a kiedy Adam się obudził i zobaczył Ewę uradował się. Adam i Ewa byli w Raju przyodziani w chwałę i promieniujący czcią przez trzy godziny. Raj mieścił się na wzgórzach trzydzieści razy wyższych (zgodnie z pomiarem ducha) od wszystkich innych gór i otaczał on całą ziemię.9

Prorok Mojżesz powiedział że Bóg ustanowił Raj w ogrodzie Eden i umieścił tam Adama.10

Symbolika Edenu.

Eden to Święty Kościół, a Kościół jest współczuciem Boga, które chciał przelać na potomstwo człowieka. Bo Bóg, zgodnie ze swoim przewidywaniem, wiedział że Szatan spiskował przeciwko Adamowi, dlatego też Bóg zatroszczył się o Adama i umieścił go pod ochroną. Nawet błogosławiony Dawid śpiewał w swoich psalmach: „Panie, Ty dla nas byłeś ucieczką z pokolenia na pokolenie.” (Psalm 90, 1 BT11 ) to znaczy: „Ty zostawiłeś dla nas stałe miejsce w swoim współczuciu.” A kiedy błagał Boga w sprawie odkupienia synów ludzkich Dawid napisał: „Pomnij na Twoją społeczność, którą dawno nabyłeś” (Psalm 74, 2 BT). To znaczy „(Pamiętaj) o swoim współczuciu, które okazałeś i rozszerzyłeś na nasz słaby naród”. Eden to Święty Kościół i Raj który tam się znajduje. To kraina wypoczynku i dziedziczności życia, którą Bóg przygotował dla wszystkich świętych dzieci człowieka. A ponieważ Adam był kapłanem, królem i prorokiem, Bóg przyprowadził go do Raju aby zarządzał Edenem, Świętym Kościołem, a odnośnie Adama błogosławiony Mojżesz powiedział: „Że może on z dumą służyć Bogu swym kapłaństwem, by móc zachować to przykazanie, które zostało mu powierzone przez miłosierdzie Boże”. I Bóg stworzył Adama i Ewę żeby panowali w Raju (Rdz 2, 15, 16). Prawdziwe jest to słowo, a i ono potwierdziło prawdę, że drzewo życia, które było pośrodku Raju przewidywało miejsce dla Krzyża Odkupienia, które jest rzeczywistym Drzewem Życia i to ono było ustawione pośrodku ziemi.

Atak Szatana na Adama i Ewę.

A kiedy Szatan zobaczył że Adam i Ewa są szczęśliwi i radośni w Raju, Buntownik pogrążył się w zazdrości i napełnił gniewem. Przyjął ciało węża i podniósł go, i sprawił że uleciał w powietrze do podnóży góry (Eden) gdzie mieścił się Raj. Dlaczego Szatan przybrał ciało węża? Ponieważ wiedział, że jego oblicze jest brzydkie i gdyby Ewa go zobaczyła uciekłaby szybko przed nim. Człowiek który postanowił nauczyć greki ptaka – ptak który potrafi nauczyć się mowy ludzkiej nazywa się „babbaghah” (to jest papuga) – najpierw przyniósł lustro i umieścił je miedzy sobą a ptakiem. Następnie zaczął mówić do ptaka i natychmiast kiedy ptak usłyszał mowę odwrócił się i zobaczył swoje odbicie w lustrze. Uradował się ponieważ pomyślał, że to jego odbicie mówi do niego. Wtedy pochylił ucho, z przyjemnością słuchał słów człowieka który do niego mówił i stał się chętny do nauki i mowy językiem greckim. W ten sposób (sprawiając że Ewa uwierzyła iż wąż może mówić) Szatan wszedł w węża i władał nim. Czekał na okazje, a (kiedy) zobaczył Ewę samą, zawołał ją po imieniu. Kiedy się do niego odwróciła, zobaczyła siebie samą (odbitą) w nim i mówiła do niego; a Szatan poprowadził ją żeby zbłądziła w jego kłamliwych słowach, bo natura kobiety jest miękka.

A kiedy Ewa usłyszała o drzewie, szybko pobiegła do niego i zerwała owoc nieposłuszeństwa i gwałcąc zakaz – zjadła. Wtedy natychmiast zrozumiała że jest naga i pełna nienawiści do swojego wstydu. Uciekła naga i schowała się za innym drzewem i zakryła swoją nagość liśćmi z niego. Zawołała Adama a on do niej przyszedł, Ewa podała mu owoc który ona zjadła, i on także zjadł. A kiedy to zrobił on też stał się nagi, i razem z Ewą zrobili sobie przepaski na biodra z liści figowca; przybrali się w przepaski (swojej) hańby na trzy godziny. W południe otrzymali wyrok wygnania. A Bóg zrobił dla nich ubranie ze skóry zdartej z drzew to znaczy z kory drzew, ponieważ drzewa które były w Raju miały miękką korę, i były gładsze od bisioru i jedwabiu, z których są zrobione szaty noszone przez królów. Bóg ubrał ich w te miękkie skóry, które przykrywały ich słabości.12

Adam w Raju.

Trzeciej godziny dnia Adam i Ewa wspięli się do Raju, i przez trzy godziny cieszyli się tam dobrymi rzeczami; przez trzy godziny byli we wstydzie i hańbie, a dziewiątej godziny miało miejsce ich wygnanie z Raju. Szli oni naprzód pełni smutku, a Bóg przemówił do Adama. „Nie smuć się o Adamie bo przywrócę ci twoje dziedzictwo. Patrz, zobacz jak bardzo cię ukochałem, bo chociaż przekląłem ziemię dla węża, nie objęła ciebie ta klątwa. Co do węża, skrępowałem jego nogi z brzucha, i dałem mu pył ziemi za jedzenie. Ewę związałem jarzmem niewoli. Jako że złamałeś moje rozkazy idź dalej, ale się nie smuć. Po wypełnieniu się czasu który ci przydzieliłem na wygnanie (z Raju) na ziemię, która jest pod klątwą, pomnij że wyślę Swojego Syna. I on zejdzie (z nieba) na odkupienie i będzie on przebywać w Dziewicy i wejdzie w ciało, i przez Niego odbędzie się odkupienie, a efektem będzie twój powrót. Dowódź swoimi synami i każ im zabalsamować twoje ciało mirrą, kasją13 i galbanum14 . I umieścić cię mają w jaskini, gdzie Ja każę ci władać, do końca czasu twojego wygnania z Raju na ziemię, która jest poza nim. I ktokolwiek zostanie w te dni, weźmie twoje ciało ze sobą i umieści je w miejscu które mu wskażę, w centrum ziemi, ponieważ w tym miejscu zacznie się odkupienie dla ciebie i twoich dzieci”. I Bóg powiedział Adamowi wszystko co Jego Syn wycierpi w jego imieniu.

Wygnanie Adama z Raju.

A kiedy Adam i Ewa wyszli z Raju, drzwi Raju zostały zamknięte i Cherubin uzbrojony w podwójnie zaostrzony miecz stanął przy nich.15

Adam i Ewa zeszli do… Ducha nad górami Raju, i znaleźli jaskinie na szczycie góry, weszli tam i schowali się w środku.16

Adam i Ewa byli czyści, a Adam wziął Ewę za żonę. Adam wziął ze zboczy gór Raju złoto, mirrę i kadzidło, i umieścił je w jaskini. Pobłogosławił jaskinię i uświęcił żeby mogła być domem modlitwy dla niego i jego synów. I nazwał jaskinię „ME`ÂRATH GAZZÊ” (to jest Jaskinia Skabów).

Wiec Adam i Ewa zeszli ze Świętej Góry (Edenu) na zbocza, które były poniżej i Adam wziął Ewę za żonę.17

Ewa poczęła i urodziła Kaina i Lebhûdhâę jego siostrę, a potem poczęła ponownie i porodziła Hâbhîla (Abla) i Kelîmathę jego siostrę18 , a kiedy dzieci urosły Adam powiedział do Ewy: „Niech Kain weźmie za żonę Kelîmath, która urodziła się z Ablem, a Abel niech weźmie za żonę Lebhûdhâ która była urodzona z Kainem”. Kain powiedział do Ewy, jego matki „Wezmę za żonę moją siostrę Lebhûdhâ, a Abel niech weźmie swoją siostrę Kelîmath”; Lebhûdhâ była piękna. Kiedy Adam usłyszał te słowa które były bardzo niezadowalające, powiedział: „To będzie pogwałcenie przykazań przez ciebie, który chcesz wziąć (za żonę) swoją siostrę która urodzona była z tobą. Jednakże weźcie sobie owoce z drzew i młode owce i wnieście je na szczyt tej Świętej Góry. Potem idźcie do Jaskini Skarbów i ofiarujcie je i odmówcie modlitwy, a potem współżyjcie ze swoimi żonami”. A kiedy wszystko zostało postanowione, Adam – pierwszy kapłan, Kain i Abel – jego synowie szli na szczyt góry, Szatan wszedł w Kaina (i przekonał go) by zabić Abla, jego brata z powodu Lebhûdhây. Oferta Kaina została odrzucona i nie została przyjęta w obliczu Boga, a oferta Abla została przyjęta, zazdrość Kaina o brata urosła. Kiedy zeszli na równiny Kain przeciwstawił się bratu i zabił go rzutem kamienia. Zaraz potem nad Kainem zaciążyło fatum śmierci a nie klątwy, i został uciekinierem i błąkał się po kres swoich dni. A Bóg go wygnał do pewnej części lasu Nôdh i Kain wziął za żonę swoją bliźniaczą siostrę i tam z nią zamieszkał.19

Narodziny Seta.

Adam i Ewa opłakiwali Abla sto lat (sic!) i Adam wziął ponownie swoją żonę, a ona urodziła Seta pięknego mężczyznę, silnego i doskonałego jak Adam, a on stał się ojcem wspaniałych ludzi którzy żyli przed potopem.20

Potomkowie Seta.

Setowi urodził się Ânôsh (Enosz)21 , a Enoszowi Kainân (Kenan), a Kenanowi Mahalaleel (Mahlâlâîl); to (są) patriarchowie którzy urodzili się w czasach Adama.

Śmierć Adama.

A kiedy Adam przeżył już 930 lat, to znaczy do czasu aż Mahalaleel skończył 135 lat, przyszedł dzień jego śmierci. Set, jego syn, i Ânôsh, Kainân, Mahalaleel zgromadzili się przy nim. I Adam ich pobłogosławił i odmówił modlitwę. Przywołał swojego syna Seta i powiedział mu: „Zauważ mój synu Secie, to co dziś powiem i przekaż to swojemu synowi Enoszowi i każ mu powiedzieć to samo Kenanowi, a on powtórzy to Mahalaleelowi, a oto (moje) przesłanie dla wszystkich pokoleń. Kiedy umrę, zabalsamujcie mnie mirrą, kasją i galbanum, i złóżcie moje ciało w Jaskini Skarbów. I każdy który zostanie z twoich potomków w ten dzień kiedy wyjdziecie z tego kraju, który jest niedaleko Raju, poniesie moje ciało ze sobą. Umieści w centrum ziemi bo w tamtym miejscu będzie miało miejsce odkupienie dla mnie i dla moich dzieci. I bądź mój synu Secie zarządcą wszystkich synów ziemi. I będziesz nimi rządził w czystości i świętości, i bojaźni Bożej. I odseparuj swoje potomstwo od potomstwa Kaina mordercy.

A