Granica (Zofia Nałkowska) - opracowanie ebook

Strona tytułowa

LEKTURY SZKOLNE

Zofia Nałkowska

GRANICA

(omówienie powieści)

Strona redakcyjna

Lektury szkolne

Zofia Nałkowska. Granica. Opracowanie

Tekst – A. I. Kordela

Wybór ilustracji – D. Wódz

Opracowanie graficzne – I. Mitura

Redakcja

Kalendarium życia i twórczości Zofii Nałkowskiej

Zofia Nałkowska – kalendarium życia i twórczości

1884 r. – 10 listopada w Warszawie urodziła się Zofia Nałkowska, córka Anny z Szafranków i Wacława Nałkowskich;

1891-1901 r. – nauka na prywatnej pensji w Warszawie;

1904 r. – wyszła za mąż za poetę Leona Rygiera;

1907 r. – brała udział w krajowym zjeździe Kobiet Polskich. Wygłosiła referat „Uwagi o etycznych zadaniach ruchu kobiecego”. Wygłosiła odczyt wNałęczowie i była w domu Żeromskich;

1909 r. – przeniosła się do Krakowa;

1911 r. – 29 stycznia umarł Wacław Nałkowski. Pisarka definitywnie rozstała się z Leonem Rygierem;

1918 r. – została kierowniczką działu literackiego w Wydziale Propagandy Zagranicznej Prezydium Rady Ministrów;

1920 r. – została członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. Pracowała w Biurze Propagandy Zagranicznej przy Prezydium Rządu;

1922 r. – wyszła powtórnie za mąż za Jana Gorzechowskiego i przeniosła się do Warszawy;

1924 r. – wyjechała z mężem do Grodna, gdzie Gorzechowski pełnił obowiązki dowódcy żandarmerii wojskowej. Pracowała w Towarzystwie Opieki nad Więźniami;

1929 r. – otrzymała nagrodę literacką miasta Łodzi. Rozstała się z mężem;

1933 r. – otrzymała nominację na członka Polskiej Akademii Literatury. Została członkiem literackiej grupy „Przedmieście”, oraz Akademii Kobiecej;

1936 r. – otrzymała Nagrodę Państwową za powieść Granica. Została wyróżniona Złotym Wawrzynem PAL;

1937 r. – pisarka uczestniczyła w paryskich obradach kongresu Pen-Club i wygłosiła referat „Pisarz i krytyk”;

1939 r. – 6 września Nałkowska wraz z Bogusławem Kuczyńskim, Polą Gojawiczyńską i jej córką, uciekli z Warszawy w kierunku Lublina. Powróciła sama w pierwszych dniach października. Otworzyła z siostrą sklep z wyrobami tytoniowymi;

1945 r. – została członkiem Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce;

1949 r. – wzięła udział w Światowym Kongresie Pokoju;

1950 r. – Nałkowska przeniosła się do Warszawy;

1954 r. – pisarka zmarła 17 grudnia w Warszawie. Zofia Nałkowska została pochowana w Alei Zasłużonych na warszawskich Powązkach.

Twórczość pisarska

Powieści:

1906 r. – Kobiety

1907 r. – Książę (powieść będąca dalszym ciągiem Kobiet)

1909 r. – Rówieśnice

1911 r. – Narcyza

1914 r. – Węże i róże

1920 r. – Hrabia Emil

1923 r. – Romans Teresy Hennert

1925 r. – Dom nad łąkami

1928 r. – Niedobra miłość

1935 r. – Granica

1938 r. – Niecierpliwi

1948 r. – Węzły życia

1953 r. – Mój ojciec

Dramaty (m. in.):

1930 r. – Dom kobiet

1931 r. – Dzień jego powrotu

Pisała też opowiadania i nowele wydane m.in. w zbiorach:

1922 r. –Charaktery

1946 r. –Medaliony

Dzienniki

Zofia Nałkowska – biografia

Zofia Nałkowska – biografia

Zofia Nałkowska urodziła się 10 listopada 1884 roku w Warszawie. Jej ojciec, Wacław Nałkowski, był wybitnym uczonym geografem, pedagogiem i publicystą o poglądach lewicowych. Matka Nałkowskiej – Anna z Szafranków – była znanym dydaktykiem – opracowywała między innymi podręczniki szkolne z zakresy wiedzy o ziemi ojczystej. Wokół domu Nałkowskich skupiała się duża grupa ludzi stanowiących elitę umysłową ówczesnej Polski. Wśród nich znajdowali się Ignacy Matuszewski, Adolf Dygasiński i Ludwik Krzywicki.

W roku 1907 Zofia ukończyła prywatną pensję dla dziewcząt. Nie podjęła jednak studiów wyższych. Powodów była kilka: pierwszy – w zaborze rosyjskim nie prowadzono szkół dla dziewcząt, zaś drugi – wyjazd za granicę nie był również możliwy z powodu braku pieniędzy.

Jednak dojrzewając w atmosferze intelektualnej domu rodzinnego, Nałkowska bardzo wcześnie zdobyła bardzo rozległą wiedzę literacką i filozoficzną. Uczestniczyła wprawdzie w tajnych zajęciach „Uniwersytetu Latającego”, ale wiedzę zdobywała przede wszystkim poprzez pracę samokształceniową, lekturę beletrystyki i domowe studia nad dziełami z zakresu historii, socjologii i filozofii.

Debiutowała niezwykle młodo, najpierw jako poetka – autorka licznych wierszy, dopiero później jako powieściopisarka.

Nałkowska dwukrotnie wychodziła za mąż. Po raz pierwszy – z poetą Leonem Rygierem. Związek ten trwał jednak krótko. Drugie małżeństwo – z piłsudczykiem Janem Gorzechowskim, żołnierzem legionów, człowiekiem o poglądach prawicowych, przetrwało siedem lat.