Europa Universalis III - poradnik do gry ebook

Europa Universalis IIIporadnik do gry

autor: Łukasz "Gajos" Gajewski

Wydawnictwo © GRY-Online S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone.

www.gry-online.pl

Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione bez pisemnego zezwolenia GRY-Online S.A.

Prawa do użytych w tej publikacji tytułów, nazw własnych, zdjęć, znaków towarowych i handlowych, itp. należą do ich prawowitych właścicieli.

Publikacja przeznaczona jest wyłącznie do użytku prywatnego. Nie może być sprzedawana, odsprzedawana lub udostępniana publicznie osobom trzecim bez pisemnej zgody GRY-Online S.A.

Ilustracja na okładce - wykorzystana za zgodą © Shutterstock Images LLC. Wszelkie prawa zastrzeżone. Zgoda na wykorzystanie wizerunku podpisana z Shutterstock, Inc.

Poradnik w wersji WWW znajdziesz na stroniewww.gry-online.pl/S024.asp?ID=632

[email protected]

Wstęp

Europa Universalis jest grą dość złożoną. Z tego względu ten poradnik nie powinien być traktowany jako źródło wyczerpującej wiedzy na jej temat. Moim celem było raczej stworzenie tekstu będącego pomocą dla graczy rozpoczynających swoją przygodę z grami tworzonymi przez Paradox, niż napisanie kompendium wiedzy dla weteranów. Dokonując selekcji materiału do poradnika zdecydowałem się więc skupić na rozgrywce państwami europejskimi.

Gra krajem nie należącym do zachodniej grupy kulturowej jest wyraźnie trudniejsza - wolniejsze tempo rozwoju naukowego, brak dostępu do części technologii i generalnie słabsze oddziały wojskowe - to już wyzwanie dla graczy bardziej doświadczonych.

Pisząc poradnik zakładałem, że czytelnik zapoznał się z instrukcją. Wyjaśnia ona większość specyficznych dla gry rozwiązań, opisuje interface i podstawy niezbędne do swobodnego posługiwania się tą dość skomplikowaną gra strategiczną. Z tego względu poruszam kwestie omówione w instrukcji tylko jeśli jest to konieczne.

Ostania uwaga techniczna - poradnik pisałem na podstawie polskiej wersji językowej 1.1. Ponieważ Paradox słynie z wydawania poprawek wyraźnie zmieniających reguły rozgrywki już po premierze niewykluczone, że pewne fragmenty tego poradnika za rok, dwa nieco się zdezaktualizują.

Plan gry

Europa Universalis 3 wymaga długofalowego planowania. O ile w wielu grach takie stwierdzenie jest prawdziwe, EU3 czyni z niego podstawę wszelkiego działania. Skala i złożoność rozgrywki myślenia o posunięciach z kilkuletnim przynajmniej wyprzedzeniem.

Dobrym przykładem na jest budowa jakiejkolwiek manufaktury. Koszty związane z taką inwestycją są ogromne - 1000 dukatów (gdy roczny zysk nieźle sytuowanego państwa na początku gry to ok. 50 dukatów) sprawia wrażenie ogromnego majątku. Zysk jest stosunkowo niewielki - 6 lub 12 dukatów miesięcznie. Rocznie mamy z tego (w przypadku bardziej zyskownego wariantu) 144 dukaty. Łatwo więc obliczyć, iż koszty inwestycji zwrócą się nam w idealnej sytuacji już po 7 latach, po czym manufaktura zacznie na siebie zarabiać.

Sprawa jest jednak nieco bardziej skomplikowana - bowiem dochody dzielą się na miesięczne <br>(i tutaj mamy właśnie dochody z manufaktury) i na roczne (dodatkowa pula z które najczęściej pokrywamy inwestycje). Problem w tym, że dochody miesięczne należy dość ostrożnie przeznaczać na zwiększanie zasobów naszego skarbca (więcej o tym będę pisał w dziale Ekonomia) - istnieje tu bowiem ryzyko inflacji. Okazuje się więc że inwestycja w manufakturę nie owocuje bezpośrednim zyskiem finansowym a "jedynie" w praktyce poprawia poziom finansowania naszych badań naukowych, co pośrednio oczywiście przekłada się na większą zasobność skarbca, ale nie działa w tak oczywisty sposób jakby mogło się wydawać. Budowa tego rodzaju budynku jest więc tak naprawdę raczej inwestycją w naukę, szczególnie że każda manufaktura obok dochodów daje też niewielki, ale dostrzegalny przyrost tempa miesięcznych badań naukowych.

Podobnie wygląda kwestia budowy sieci sojuszy, uzyskania za sprawą kupców sensownych dochodów z handlu międzynarodowego, kolonizacja czy nawracania podbitych pogańskich ziem na naszą religię - zyski z ogromnych niekiedy inwestycji (nie tylko finansowych) widzimy po latach.

Takie rozwiązanie powoduje, że nasze państwo ma często bardzo dużą bezwładność. Każda poważniejsza zmiana polityki zagranicznej czy kierunku ekspansji może wymagać wielu lat przygotowań nim zobaczymy efekty naszych działań.

Dlatego tak ważne jest planowanie naszych posunięć. Wiele razy w grze (w szczególności na wyższych poziomach trudności) staniemy przed sytuacją jakiej nie przewidzieliśmy i będziemy musieli reagować stosownie do niej a nie zgodnie z naszymi planami. Niemniej dobre strategiczne myślenie pozwoli nie tylko ograniczyć ilość takich sytuacji, ale przede wszystkim pozwoli nam na samodzielne określanie reguł na jakich toczyć się będzie konfrontacja z naszymi przeciwnikami.

Wybór kraju

EU umożliwia nam rozgrywkę jednym z ok. 280 krajów. Niektóre z nich to potężne mocarstwa: Anglia, Kastylia, Francja czy (z poza europejskich) - Ming. Inne to narybek, próbujący przeżyć w stawie pełnym drapieżników - niewielkie, składające się z 1,2 prowincji państwa (np. Mediolan, mniejsze z państw niemieckich, Psków). Cała reszta mieści się gdzieś pomiędzy tymi skrajnościami, dysponując potencjałem pozwalającym po pewnym czasie na grę w I lidze, jak i będącym w stanie przy szeregu niekorzystnych czynników przegrać konfrontację z dużo mniejszym przeciwnikiem.

Pierwszą kwestią pod rozwagę jest więc rozmiar państwa na jakie chcemy prowadzić przez kolejne kilkaset lat.

Państwo duże 12 i więcej prowincji (Francja, Anglia, Kastylia)

zalety:

większe rezerwy ludności - nasze armie będą w stanie odtwarzać szybciej poniesione straty.

większe dochody z podatków i produkcji

podbicie rozbudowanego terytorium zajmuje wrogom więcej czasu - każda prowincja ma zazwyczaj twierdzę - czas jaki komputer zużyje na jej zajęcie da umożliwi nam na zorganizowanie kontrataku lub przynajmniej umocnienie obrony.

wady:

wyższy koszt stabilności i co za tym idzie duże koszty wszelkich zmian społecznych. Każdy spadek stabilności będziemy odczuwać bardziej boleśnie, często czekając długie lata na poprawę sytuacji w państwie

droższe technologie - cena technologii jest uzależniona od rozmiarów państwa!

większy obszar jaki musi być chroniony przez nasze armie - a co za tym idzie, konieczność rozproszenia sił.

Państwo małe od 1 od 3 prowincji (Mediolan, Sienna, Psków)

zalety:

szybszy rozwój technologiczny

łatwa do utrzymania stabilność - zmiany społeczne są mniej kosztowne

wady:

znikome rezerwy ludności

niewielkie dochody z podatków i produkcji (ale nie z handlu!)

zajęcie terytorium takiego państwa może być bardzo szybkie

Państwa średnie są jak łatwo się domyśleć gdzieś pomiędzy - nie dysponując potencjałem mocarstw nie mają również elastyczności państw mniejszych. Z drugiej jednak strony w walce z większością małych państw powinny poradzić sobie bez trudności - nawet w sytuacji zacofania technologicznego będą dysponować wyraźną przewagą liczebną. A w walce z państwami dużymi będą miały znacznie większe szanse.

Na początek zdecydowanie odradzam małe państwa - wyzwanie jakie one stawiają przed graczem są naprawdę spore, a początki rozgrywki często dość mało interesujące. Gra państwem dużym jest z kolei relatywnie łatwa i na pierwszą grę idealna. Państwa średnie (4-9 prowincji) choć nieco trudniejsze niż duże dają jednak nieco więcej przyjemności z gry.

Drugą niezwykle istotną kwestią jest położenie państwa - zarówno polityczne jak i geograficzne.

To pierwsze to kwestia sąsiadów - jak silni są, jakie mamy z nimi stosunki itd.

To drugie - czy mamy dostęp do morza (i jak dobry), jak długie mamy granice i na ile zwarte terytorium.

Większość nacji europejskich ma mnóstwo sąsiadów, już pierwszy rzut oka na mapę pokazuje iż Europa 1453 roku była znacznie bardziej podzielona politycznie niż jest teraz. Idealnie gdy nasze państwo tworzy jeden, zwarty kształt z możliwie małą liczbą sąsiadów - najlepiej słabszych. Z mocarstw europejskich można polecić szczególnie dwa:

Kastylię - zwarte terytorium i relatywnie bezpieczne sąsiedztwo. Położenie na skraju kontynentu ułatwi nam unikanie wikłania się w niechciane wojny

Anglia - Wyspa + 3 terytoria poza nią. Jeżeli zrezygnujemy z przyczółków na kontynencie będziemy mogli spokojnie oprzeć się na potędze floty.

Położenie w środku Europy (Austria, Węgry, Polska) ma w tej sytuacji same wady - możliwość bycia zaatakowanym z każdej strony, brak dostępu do morza (a więc brak możliwości kolonizacji) i ograniczone możliwości ekspansji.

Ostatnią kwestią pod