Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
Wprowadzenie
Biblioterapia i jej możliwości
Konwencja bajek
Czym jest biblioterapia?
Doświadczenia własne w postępowaniu biblioterapeutycznym
Bibliografia
Bajki rymowane
Charakterystyka bajek
Grzyb Borowik
Wielbłąd Fu-Fu
Stonoga Petronela
Żyrafa i jej niezwykła szyja
Żółw Czesiek
Owca MAŁA, która czynu WIELKIEGO dokonała
Dwie dżdżownice
Byzio i Gizio
Mrówka Matylda
Koza Klementyna
Zebry dwie
Ośmiornica Andżelina
Kogutek Biały
Papuga Pelagia
Myszki dwie
Piłki
Pszczółka Mela
Kredki
Charakterystyka scenariuszy
Rysunki pomocnicze
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 63
Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
Agnieszka Łaba
Oficyna Wydawnicza Impuls
Kraków 2013
Na pierwszym piętrze starej kamienicy biblioteka się mieściła.
Pracowała w niej stara bibliotekarka – bardzo miła.
Na regałach dużo kolorowych grzbietów było,
od samego patrzenia miło się robiło.
Kiedyś biblioteka często odwiedzana była,
bibliotekarka dzieciom o książkach prawiła.
Jednak czasy inne nastały
i książki na drugi plan zejść musiały.
Teraz na biurkach komputery stoją
i do książek miny stroją.
Kiedyś rzekł komputer do książeczki:
„O waszych zasługach to same ploteczki.
Nie dziwię się, że nikt już po was nie sięga.
My, komputery, to teraz prawdziwa potęga!
U nas znajdą wszyscy informacje; odpowiadamy na każde pytanie:
Co się dzieje w Iranie?
Co jada król na śniadanie?
Jaka woda w rzece płynie?
I gdzie rosną brzoskwinie?”
Książkom bardzo smutno się zrobiło,
bo o życiu w cieniu im się nie marzyło.
Nie chciały kłótni z komputerami,
tylko zrozumienia, że gdyby ludzi czytać się nie nauczyło,
to komputerów w ogóle by nie było.
Dzięki czytaniu wyobraźnia się rozwija,
miło upływa chwila, a każda książka inną tajemnicę skrywa.
Tak więc wy oceńcie sami,
czy warto kończyć przygodę z książkami?
(Agnieszka Łaba)
Nie bez powodu na wstępie umieściłam wierszyk swojego autorstwa zatytułowany Biblioteka. Zdaje się, że – w dobie dominacji techniki w każdej dziedzinie życia – wartość książki nieustannie maleje. Mało jest osób, które poszukując odpowiedzi na nurtujące ich pytania, sięgają po książkę – prościej i szybciej można odnaleźć informację w Internecie. Mam na myśli przede wszystkim młodego czytelnika.
Pracę z dziećmi oparłam na pisanych przez siebie bajkach, w których wykorzystałam rym, stąd ich nazwa – bajki rymowane. Rym miał pełnić funkcję głownie instrumentacyjną, która polegała na wprowadzeniu bogatszej postaci dźwiękowej. Walory dźwiękowe były również wzmocnione, jak się wydaje, przez rytmikę tekstu, która służyła uwydatnieniu określonych znaczeń1. Bohaterowie prezentowanych opowiadań borykają się z problemami, rozwiązują je i zachęcają do myślenia. Pozwalają dziecku uwierzyć w sukces – jeżeli fikcyjnej postaci udaje się przełamać własne słabości, to jest szansa, że podobnie zechce postąpić mały czytelnik. Bardzo ważne jest, aby wydarzenia przedstawione w bajkach były zbliżone do tych, z którymi zmaga się dziecko.
Odbiorcy moich bajek to uczniowie specjalnej szkoły podstawowej w wieku 8–14 lat z zaburzeniami emocjonalnymi – dzieci mające kłopoty z nauką, tj. mniej zdolne, zaniedbane wychowawczo, odrzucone (w domu rodzinnym, w szkole, w grupie rówieśniczej). To osoby, które wchodzą w kolizję z prawem.
Podczas zajęć ze mną dzieci te bardzo chętnie włączały się w pracę, nadając sens temu, co robię. Zbiór, który prezentuję, ma dla mnie duże znaczenie, ponieważ widziałam, że każda bajka budziła zainteresowanie u odbiorców.
W publikacji przedstawiam gotowe scenariusze, dzięki którym osiąg-
nęłam zamierzone cele. Każdy z nich był wielokrotnie sprawdzony w praktyce. Pomocnymi w pracy były rysunki przygotowane według własnego pomysłu.
Bajki te napisałam z myślą o nauczycielach-wychowawcach, nauczycielach szkół specjalnych, bibliotekarzach, pedagogach szkolnych oraz tych wszystkich, którzy mają do czynienia z dziećmi i młodzieżą.
Za bajkę uznaje się
utwór o charakterze moralistycznym, w którym spostrzeżenie natury etycznej zilustrowane jest odpowiednim przykładem często alegorycznym, postacie bohaterów są typowe o wyraźnie zaznaczonych cechach, morał umieszczony bywa na początku albo na końcu, lub jest domyślny, ukryty w sensie opowiadania2.
Według innej definicji bajka to
krótka opowiastka wierszem lub prozą, której bohaterami są zwierzęta, ludzie, rzadziej rośliny lub przedmioty, zawierająca moralne pouczenie wypowiadane wprost lub dobitnie zasugerowane3.
Utwór można nazwać bajką, gdy spełnia pewne warunki:
Najważniejszą osobliwością świata bajki jest bezkolizyjne porozumiewanie się ludzi, zwierząt, roślin, różnych przedmiotów. Stąd dwa podstawowe dla bajki chwyty konstrukcyjne: animizacja i personifikacja.Bajką rządzi prawo metamorfozy. Przemianie ulegają przedmioty, zwierzęta i ludzie dotknięci czarodziejską różdżką lub zaklęci w inny sposób.Bajka (podobnie jak baśń) pomaga swojemu odbiorcy odnaleźć się w wyimaginowanym świecie. Jest swoistym antidotum na wszystkie źródła lęków i udręki. W przeciwieństwie do baśni zawsze jednak poucza i moralizuje.Cechuje ją lapidarność i zwięzłość kompozycyjna.Ma przejrzystą aksjologię (dobro zawsze zwycięża, zło jest ukarane).Jest ukierunkowana na szczęśliwe zakończenie.Nie obowiązuje w niej wyraźne określenie czasu i przestrzeni.Może mieć charakter ludyczny.Może być utworem epickim lub lirycznym4.Bajki pokazują dziecku najbliższą rzeczywistość, ukazują wzory zachowań, pobudzają do myślenia oraz rozbudzają wewnętrznie. Czytelnik przeżywa porażki i odnosi sukcesy wraz z bohaterami opowiadania. Jest świadkiem zwycięstwa dobra nad złem. Wszystkie utwory tworzą magiczną rzeczywistość, widzianą oczami dziecka. Magia służy zaczarowaniu świata, rozwiązuje problemy, powodując nagłą zmianę rzeczywistości.
Tak właśnie myśli dziecko: magicznie, przypisując przedmiotom martwym atrybuty życia, doszukując się cech ludzkich u zwierząt5.
Bajki czarodziejskie pojawiły się za sprawą Charles’a Perraulta. Były to opowiadania ze szczęśliwym zakończeniem, które szybko się rozpowszechniały, zyskując sławę wśród starszych czytelników, potem stały się ulubioną lekturą dzieci.
Bajki odpowiadają na dwa, zdaje się, najważniejsze pytania: „Jaki jest ten świat i jakie reguły nim rządzą? Jak można poradzić sobie z zagrożeniami?”6. Ich wartość poznawcza opiera się na tezie, że świat nierealny pomaga zrozumieć świat realny – ich rolą jest ukazanie problemu, uwolnienie od przykrych doświadczeń i oswojenie z zagrożeniem. Wpływają zatem na rozwój i kształtowanie się osobowości dziecka. Uczą pozytywnych wzorów postępowania – zachowań oczekiwanych i nagradzanych. Bajka, rozwijając wyobraźnię, zachęca do eksploracji rzeczywistości. Dziecko, przesycone obrazami bajkowymi, krajobrazami, jest w stanie samo tworzyć własne historyjki. Wierzy w swoje możliwości. Nabiera umiejętności nie tylko rozumienia otaczającego świata, ale również jego zmiany7.
Poprzez bajkę dziecko kreuje samo siebie, upodobnia się do bohatera, przyjmuje jego wzorce moralne, sposoby myślenia i działania. Podziwia bohatera bajkowego, chce być takim jak on – odważnym, dobrym, skutecznym, pięknym8.
Czytelnik angażuje się emocjonalnie w uczucia bohaterów. Staje się wrażliwy na los ludzi, przedmiotów, zwierząt, a nawet roślin. Zmienia wizerunek samego siebie i przyjmuje inne niż dotąd wartości. Dzięki magii, wcielając się w rolę bohatera, ma wrażanie, że może zmienić swoją sytuację tak korzystnie, jak to miało miejsce w przeczytanej historii.
Bajka zapewnia poczucie wsparcia, miłości, dodaje sił i utwierdza w nadziei, że wszystko się poukłada, że wszystko będzie dobrze. Pomaga zrozumieć problemy emocjonalne, poszerza granice myślenia o te wzory, które dziecku są nieznane. W ten sposób czytelnik zwiększa swoje kompetencje w radzeniu sobie w różnych sytuacjach, nie tylko w tych lękowych, gdy czuje się zagrożony – wchodzi również w rolę tego, który być może wyrządza krzywdę.
Bajkowy