Age of Empires - poradnik do gry ebook

Age of Empiresporadnik do gry

autor: Daniel "Thorwalian" Kazek

Wydawnictwo © GRY-Online S.A. Wszelkie prawa zastrzeżone.

www.gry-online.pl

Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione bez pisemnego zezwolenia GRY-Online S.A.

Prawa do użytych w tej publikacji tytułów, nazw własnych, zdjęć, znaków towarowych i handlowych, itp. należą do ich prawowitych właścicieli.

Publikacja przeznaczona jest wyłącznie do użytku prywatnego. Nie może być sprzedawana, odsprzedawana lub udostępniana publicznie osobom trzecim bez pisemnej zgody GRY-Online S.A.

Ilustracja na okładce - wykorzystana za zgodą © Shutterstock Images LLC. Wszelkie prawa zastrzeżone. Zgoda na wykorzystanie wizerunku podpisana z Shutterstock, Inc.

Poradnik w wersji WWW znajdziesz na stroniewww.gry-online.pl/S024.asp?ID=469

[email protected]

Wstęp

Od redakcji: Nieczęsto przygotowujemy poradniki do starszych tytułów, niemniej jednak czasem warto przypomnieć sobie, jak się zaczynały wielkie serie. Zwłaszcza jeśli nawet po pojawieniu się kolejnej ich części gracze wciąż wracają do poprzednich. Tak właśnie ma się sprawa z Age of Empires, której trzecia odsłona została niedawno wydana.

Poradnik do gry Age of Empires, powstał na podstawie angielskiej wersji programu z zainstalowanym patchem 1.0c. Znajdziesz tu wszelkie niezbędne informacje, pomagające w zrozumieniu tej niewątpliwie kultowej gry. Oprócz więc typowego rozwiązania ukazującego losy trzech odrębnych cywilizacji, omówienia dotyczą także takich zagadnień jak jednostki, budynki technologie i wiele innych. Wszystko to zostało okraszone moimi spostrzeżeniami i równocześnie sugerowaną działalnością. Mam nadzieję, iż czas poświecony na lekturę poradnika nie będzie straconym i przyczyni się on do odniesienia triumfu w licznie czekających Cię bataliach.

Daniel "Thorwalian" Kazek

Informacje podstawowe

Na sam początek poznasz ogólne porady, które będą się obracały głównie wokół pracy wieśniaków. Ma to służyć przede wszystkim jak najlepszym przygotowaniu osady i rozwijaniu jej z myślą o żwawym postępie dziejowym. Zahaczymy jeszcze o kilka spraw militarnych.

Osadnicy przychodzą na świat w kwaterach głównych i ich cena jest zazwyczaj określona na poziomie 50 sztuk żywności. Jako, że na początku gry nie jest to kwota mała, trzeba zastanowić się nad rozsądnym przypisaniem ich do odpowiednich prac. Grając w kampanie, można za pośrednictwem odpraw lub korzystając z tego poradnika, określić rodzaj czekającego Cię scenariusza. Właśnie to powinno mieć wpływ na decyzje podejmowane z wykorzystywaniem wieśniaków. Najprościej i najlepiej podzielić jest misje na morskie i lądowe. W tych pierwszych, nowo powstałych chłopów należy jak najgęściej posyłać do wycinki lasów, aby dostarczali najcenniejsze w tej sytuacji drewno. Wszystkie jednostki produkowane w przystani składają się tylko i wyłącznie z tego surowca, dopiero w ostatecznej erze dochodzi złoto ale to jest teraz nieważne. Zaopatrzony w pokaźne rezerwy drewna bardzo szybko stworzysz silną flotę, która będzie odpierać nieprzyjacielskie ataki, wliczając w to oczywiście również próby desantu. Koncentrując się zaopatrywaniu w drewno, to właśnie zejścia na ląd będą dla Ciebie największym zagrożeniem. Aby go zminimalizować, powinieneś także wyszkolić małą obronę naziemną, która będzie reagowała na takie próby konkurenta. Do tego potrzebne jest pożywienie, bo przecież wcale nie sugeruje abyś z niego całkowicie rezygnował, zresztą bez niego nie wytrenujesz kolejnych pracowników. Chodzi tylko o to, abyś pierwszych wieśniaków liczniej desygnował na drwali. Zresztą odpowiedni schemat poznasz już za chwilę.

Analogiczna sytuacja występuje w misjach typowo powierzchniowych, tyle, że tutaj nacisk należy położyć na produkcję żywności. Wróg zapewne będzie systematycznie wysyłał coraz to liczniejsze oddziały, a dostarczona żywność pozwoli na wyszkolenie odpowiedniej formacji prewencji. Naturalnie znowu nie należy zapominać o drugim produkcie, czyli w tym przypadku drewnie. Ono również jest ważne, choćby do konstrukcji nowych budowli.

Aby bardziej zrozumieć co mam na myśli przez zwiększenie liczby pracowników w obróbce konkretnego surowca, chciałbym abyś zastanowił się nad opracowanym przeze mnie szkieletem działania. Nie musisz jednak z niego korzystać, bo całkiem możliwie, że stworzysz swój własny model, znacznie doskonalszy od tutaj zaprezentowanego. Dla przykłady załóżmy, iż na początek rozgrywki dostajesz trzech wieśniaków i jest to scenariusz naziemny. Dwóch z nich najlepiej będzie przemianować na myśliwych, czy też wysłać do zbierania owoców lub na farmy. Trzeci powinien zająć się destrukcją lasów. Z racji iż wskazana jest produkcja żywności, nowo wyszkolonymi chłopami przyśpiesz jej dystrybucję, osiągając w ten sposób ośmiu parobków pracujących na tą sferę gospodarki. W międzyczasie, wysyłaj jednego z dwóch, trzech ledwo narodzonych wieśniaków do lasu. W ten sposób zapewnisz sobie szybki wzrost stanu magazynowanego pokarmu oraz zdążysz z wymaganą przez Twoją osadę eksploatacją drewna. Oczywiście, z czasem i tutaj powinieneś operować ośmioma drwalami. Daruj sobie natomiast wydobywanie złota oraz kamienia. Na to przyjdzie pora w nieco późniejszym czasie.

A teraz dlaczego ośmioma. Prawdę mówiąc, nie nakłaniam Cię do korzystania z tej liczby, ale wydaje mi się jest ona najefektywniejsza. W Age of Empires istnieje limit możliwych do wytrenowania jednostek i dotyczy on również chłopów. Aby myśleć o prowadzeniu wojny, nie należy więc szarżować z niepotrzebną aktywnością wieśniaków. Postawienie na ośmiu lub plus minus jeden, zdecydowanie wystarczy i zapewni stałą, systematyczną dostawę wymaganych surowców. Przypominam o tym również w następnym rozdziale, podobnie jak wysuwam sugestię wykorzystywania czterech robotników do obróbki kamienia i złota. Jest to ilość optymalna.

Oczywiście wieśniacy to nie tylko narzędzie wydobywcze zaimplementowanych w grze surowców. Chłopi również wznoszą i naprawiają konstrukcje. Pamiętaj, że zamiast pojedynczego budowniczego, możesz skorzystać z usług kolejnych co znacznie przyśpieszy proces budowy. Ma to ogromne znaczenie przy wznoszeniu cudów świata, których konstrukcja jest niezwykle czasochłonna. Jeżeli chodzi o naprawę, to warto posadzić przynajmniej jednego chłopa w strategicznym miejscu na brzegu. W razie poważnie wyglądających uszkodzeń okrętów, szybko dostarczysz im potrzebną pomoc. Trochę inaczej należy podejść do naprawy transportowców. Wykonanie akcji na takiej jednostce spowoduje załadowanie wieśniaka na pokład, tak więc należy skorzystać z odpowiedniej ikony w menu.

Kolejna rzecz to zdolności bitewne robotników. Często jest to cecha niedoceniana, jak się jednak okazuje, niesłusznie. Nie raz możesz się natknąć na sytuację, kiedy Twoja prymitywna obrona na początku gry zostanie rozbita w pył. W takich momentach zamiast decydować się na restart misji, włącz w bitwę swoich parobków. Ich wartość ataku jest mizerna ale działając w grupie mogą sporo namieszać w szeregach nieprzyjaciela. Idąc dalej, komputer bardzo upodobał sobie kierowanie swoich wojsk na oddziały pracujące. Jeżeli nie jesteś w stanie przeciwstawić się wejściu wroga w środek osady, zbierz wszystkich chłopów i przenieś ich w bezpieczne miejsce. Przy odrobinie szczęścia, nieprzyjacielska ofensywa zatrzyma się na budowlach, co pozwoli na dotarcie grupy Twoich wojaków i rozwiązanie problemu. Kończąc ten zbrojny wątek, chciałbym zwrócić uwagę na formę przeprowadzanych inwazji. Opieranie się tylko na jednej odmianie wojsk jest niedopuszczalne. Twórz mieszaninę armii, zdolną odpowiedzieć na każdy atak. Standardowym posunięciem jest dokooptowanie do piechoty wspierających ich łuczników, no bo jak by wyglądały przykładowe centuriony, w momencie napotkania gromady miotaczy. Pozostała by z nich mokra plama. Armia musi się uzupełniać, czyli ochraniać się wzajemnie. Pamiętaj o tej zasadzie.

Ostatnią kwestią do omówienia jest sposób kreatywnego przechodzenie z ery do ery. Wszystkie warunki poznasz w odpowiednim dziale, tutaj zajmiemy się samą techniką.

Najpoważniejszy problem pojawia się kiedy rezydujesz w epoce kamienia. Ze względu na jej ułomność, należy jak najszybciej opracować narzędzia. Kłopot znika, kiedy dysponujesz liczbą surowca wymaganą do zmiany statusu cywilizacyjnego. Niezależnie czy zredukują się one do zera, powinieneś uczynić postępowy krok w przód. Jeżeli nie ma takiej możliwości, trzeba o nią walczyć. To oznacza mozolne zbieranie pokarmu, bez zbytniego obracania się na chłopów oraz wojskowych. Tych pierwszych możesz kilku stworzyć ale nie przesadzaj, wszystko odbijesz sobie w następnej erze. Całkowicie nie zalecam szkolenia wojowników. Ich zdolność operowania maczugą jest żałosna i stracisz tylko cenne pożywienie. No chyba, że wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, iż ataki wroga będą częste, a Ty nie masz perspektyw na rychłe unowocześnienie. Wszystko w gruncie rzeczy sprowadza się do jak najskromniejszego wydawania żywności i o tym powinieneś w miarę możliwości i wydarzeń na ekranie zadbać. W końcu 500 sztuk nie jest kwotą z gatunku kuriozalnych.

Po takim przedsięwzięciu, w erze żelaza prawdopodobnie będziesz odczuwał deficyt pokarmu. Musisz to naprawić wznosząc kilka farm (magiczne osiem?) co umożliwi szybki przypływ tego surowca. Zalecam także do skorzystania z porad umiejscowionych w następnym rozdziale dotyczących żywności. Kiedy wymaganą ilość pokarmu będziesz miał na koncie, wykonaj skok do ery brązu. Tutaj już nie musisz się tak śpieszyć i odmawiać sobie wszystkiego, twórz armię, opracuj w końcu technologie dostępne już w epoce narzędzi i szybko zajmij się eksploatowaniem złota, będzie ono wymagane do ostatecznego rozwoju.

Na sam koniec tego działu, chciałbym powiedzieć, iż jest to jedynie wstęp do omawianych tu zagadnień. Ich rozwinięcie, a także kolejne kwestie związane z grą znajdziesz już niebawem lub dużo głębiej. Nie szkodzi jeżeli wiele z opisanych tu rzeczy nie zrozumiałeś. Dlatego też, chciałbym abyś po przeczytaniu całego poradnika, wrócił do tego rozdziału i jeszcze raz się z nim zapoznał. Wszystko stanie się klarowne, a przy okazji przypomnisz sobie o rzeczach podstawowych.

Surowce

Drewno

Drewno

Drewno jest fundamentem wszystkiego co możesz stworzyć. Ogół budynków, które są do Twojej dyspozycji wymagają właśnie tego surowca. Również całe rzesze jednostek wojskowych, aby mieć czym walczyć potrzebuje zainwestowania w tę gałąź gospodarki. Jedynym sposobem na zdobycie drewna jest niszczenie okolicznego środowiska naturalnego, czyli lasów.

Drzewa występują pod różną postacią i wszystkie oferują kilkadziesiąt sztuk surowca, do którego eksploatacji wykorzystujesz oczywiście chłopów. Wystarczy raz przekształcić wieśniaka w drwala, aby stale wykonywał swoją pracę. Odpoczynek nastąpi dopiero wtedy, kiedy w okolicy nie będzie ani jednego pnia możliwego do ścięcia.

Lasy niestety nie odradzają się, dostęp masz jedynie do tego co występuje w krainie. Wymusza to stałą kontrolę posiadanych rezerw drewna i przewidywania na jak długo pozostało jeszcze stanu surowego. W związku z tym i faktem, że drewno potrzebne jest także do budowy farm oraz szkolenia niektórych jednostek, nie zalecam jego sprzedawania, no chyba, że masz naprawdę gigantyczne zapasy.

Skracanie powierzchni lasów można przyśpieszyć opracowując trzy technologie na targowisku (Market) dostarczając w ten sposób więcej sztuk drewna za jednym podejściem. Bacząc na limit jednostek, polecam przekształcenie na drwali z ośmiu chłopów. Taki model sprawdzał się u mnie idealnie systematycznie nadążając nad popytem. Miejscem składowania tego surowca jest kwatera główna i magazyn (Storage Pit).

Żywność

Żywność

Tuż obok wycinki lasów, produkcja żywności jest najistotniejszym elementem Twojej gospodarki. Potrzebna jest praktycznie wszędzie i zazwyczaj będą to astronomiczne wydatki. Nowi wieśniacy, żołnierze, kolejne technologie, wszystko to redukuje zapasy symbolicznego mięsa. Niestety jest to produkt wyczerpywalny, możliwości gospodarstw rolnych kiedyś się przecież kończą, a nowe wymagają nakładów drewna. Na szczęście istnieją aż cztery mechanizmy pozwalające na tarzanie się w pomidorach i stekach wołowych.

Polowanie

Korzystanie z usług myśliwych popularne jest zwłaszcza w początkowej fazie rozgrywki, kiedy potrzebne jest cokolwiek do zapełnienia żołądków. Polowanie ma jednak kilka poważnych wad. Przede wszystkim jest to niestałe źródło pokarmu, które bardzo szybko ulega wyczerpaniu. Szczegółowy wykaz dostępności mięsa w ubitych zwierzętach znajdziesz w późniejszym wykazie. Druga rzecz to odległość. Natura nie jest aż tak szczodra i nie ustawia stad np. gazeli tuż obok Twojej kwatery głównej. Z tym wiąże się świeżość tak zdobytego pokarmu. Z czasem surowe mięso ulega gniciu, a spora odległość do niego może oznaczać tylko pogłębienie tego procesu i mniejsze przychody.

Zwierzęta oczywiście się bronią i o ile nie mogą w tradycyjny sposób, to ratują się ucieczką. Jeżeli masz duszę myśliwego, to tchórzliwe gazele będziesz w stanie odpowiednio wyprowadzić z dziczy. Prawdę powiedziawszy zalecam unikanie lwów. Ze względu na ich szybkość poruszania się i kąsania, rola kłusownika może się odwrócić. Upolować zwierzynę mogą tylko chłopi, jakikolwiek atak jednostek wojskowych spowoduje nieprzydatność mięsa do spożycia. Kotlety można przechowywać w centrali lub w magazynie.

Mimo iż w rzeczywistości bardzo groźny, aligator w Age of Empires nie spowoduje większego zagrożenia. Oczywiście uśmiecha się złowrogo na Twoje przybycie ale porusza się bardzo nieporadnie. Wytrzymałość - 20, mięso - 100.

Wielkie, ociężałe słonie stanowią bardzo przyzwoity zastrzyk pożywienia bo aż 300 jednostek. Z natury spokojne, gorzej jeżeli spotka się królewską odmianę. Ta na pewno będzie bronić swojego terytorium. Witalność - 45, u lepszej rasy 60.

Jedyny okaz natury, który czmychnie na Twój widok gdzie pieprz rośnie. Najlepiej zabijać podczas pierwszej serii, tak aby nie marnować czasu na pościg. Gazele posiadają minimalną wytrzymałość (8), za to dużo mięsa - 150.

Prawdziwe bestie. Wieśniacy nie mają szans, no chyba, że działają w licznej grupie. Lwy potrafią być także zagrożeniem dla zwykłych wojsk. Radzę unikać i tylko w ostateczności próbować sił. Odporność wynosi 20, przy stu sztukach mięsa. Lew królewski charakteryzuje się wytrzymałością na poziomie 60 punktów trafień.

Zbieranie owoców

Następną tanią metodą pozyskiwania